Alþýðublaðið - 03.06.1976, Blaðsíða 5

ÚTLÚND 5
alþýöu-
blaoió
Fimmtudagur 3. júní 1976.
iMAÐUR JAFNAÐARMANNA:
ÁAÐÚRVERÐI
IS KVENNAFRI
Það ætti að vera ljóst að
leyfinu verður skipt til
hel'minga milli föður og
móður. En hvernig á að neyða
föðurinn til að taka sér fri og
gæta barnanna þá fimm
mánuði sem ungir jafnaðar-
menn leggja til aö bætt veröi
við núverandi sjö mánaða fri
foreldranna kringum
fæðinguna?
Það liggja fyrir upplýsingar
um að aðeins 1—2% feðra not-
færa sér réttinn til að taka sér
lengra fri vegna barnanna.
Áttundi mánuðurinn sem
skipt væri milli foreldranna
samkvæmt lögum væri betri
lausn.
Þá er einnig nauðsynlegt að
lengja þann tima sem for-
eldrar geta verið heima til að
hjúkra sjúkum börnum sinum
úr 12 dögum i 20.
Samtimis veröur að viður-
kenna, að þetta er aðeins
neyðarúrræði þangað til að
samfélagið hefur tekið að sér
að sjá um börn og þau sjúku
lika.
Aðalmarkmiöið er að sam-
félagið taki að sér að sjá um
börnin hvernig svo sem heilsu
þeirra er háttað, þannig að
bæði menn og konur geti fært
sér i nyt þann sjálfsagða rétt
að geta unnið úti.
frá störfum i þessum tilgangi,
sem svari til eins árs á fyrstu
10—12 árum barnssin.
Þetta yrði auðvitaö gert án
þess að launin minnkuðu til
samræmis.
Þaö kann ef til vill að verka
nokkuð kynlega á okkur Is-
lendinga að lesa um svona hug-
myndir og hvernig fundin eru
upp vandamál i þessu sambandi
þvi hér þykist hver sá heppinn,
sem kemur sinu barni einhvers
staðar í gæzlu.
Þingið tekur þó endanlega
ákvörðun i málinu, þegar það
kemur saman i haust og stefnt
er að þvi að sú ákvörðun sem
tekin verður komi sem fyrst til
framkvæmda.
EB
)UR ALÞÝÐUSAMBANDSINS:
SKIPTING
UÐSYN
eldrana nær lengra en gert
hefur verið ráð fyrir þ.e.a.s.
lengur en til þess að barnið
verði þriggja ára.
Eins árs fri með ákveönum
skilyrðum eykur valkostina og
auk þess er auðveldara aö
framkvæma það en sex stunda
vinnudaginn.
Verði það ofan á aö 12
mánaðafriið verður lögleitt,
verður að fylgja þvi einhvers
konar reglugerð um
skiptinguna milli foreldranna,
annars verður um að ræða
mismun milli kynjanna og það
lendir á konunni að gæta
barnanna.
Tillagan felur i sér vissa
hættu á þvi að foreldrarnir
taki fríið út i einni lotu, en það
gæti aftur haft i för með sér að
sveitarfélögin sæju sér leik á
borði og reyndu að komast hjá
þvi að byggja barnaheimili,
einkum þó heimili fyrir unga-
börn.
Við verðum aö halda vöku
okkar i þessu efni.
Það má heldur ekki verða
ofan á, að þessi hagræöing
vinnutimans leiöi til þess að
uppbygging barnagæzlunnar i
heild verði frestað. Það verður
áfram, að mestu umbæturnar
eru fólgnar i þvi að reist verði
barnaheimili og tómstunda-
heimili, til þess að uppfylla
þar þörfina fyrir barnagæzlu.
MATS HELLSTROM ÞINGMAÐUR JAFNAÐARMANNA
. f W\
r- B
J 9 ■ j.. i JjH ^ rjflB r: j|I»l
LEYFINU VERÐUR
AÐ DREIFA
Þing jafnaðarmannaflokks-
ins hefur ákveöiö að sex
stunda vinnudagur verði lög-
leiddur i náinni framtið og þau
lög muni gilda fyrir alla.
Vandamálin sem for-
eldrarnir eiga við að striða eru
trúlega jafnmörg og mismun-
andi og foreldrarnir sjálfir.
Sem dæmi má nefna fólk,
sem vinnur vaktavinnu og
vinnutiminn breytist i sifellu,
fólk, sem vinnur t.d. á nóttinni
eða á öðrum timum dagsins,
þ.e.a.s. fyrir utan þann tima
sem kallast eðlilegur vinnu-
timi.
Sumir foreldrar þurfa aö
fara langar leiðir til vinnu
sinnar, og aðrir búa i svo-
kölluðum svefnstöðum. Til
viðbótar þessu eru svo vanda-
málin sem ekki varða vinn-
una, óteljandi og ólik.
Tillaga ungra jafnaðar-
manna hefur þann kost að
taka tillit til þessara vand-
kvæða, hún gerir einnig ráð
fyrir þvi að ekki er einungis
hugsað um allra yngstu börn-
in, heldur er einnig gert ráð
fyrir þvi að foreldrar, sem
þess óska geti fariö með börn-
um sinum i skólann og dvalið
þar meö þeim um lengri eða
skemmri tima. Hún gerir
einnig ráö fyrir þvi sama með
barnaheimili eöa ef for-
eldrarnir vilja vera með börn-
um sinum heima, eða sitja yfir
þeim sjúkum. Þá er einnig sá
möguleiki fyrir hendi að for-
eldrarnir geta stytt daglegan
vinnutima sinn.
Deilt hefur veriö um hvernig
þessi áætlun reynist þegar hún
verður komin i gagnið og
hvernig foreldrar muni nota
leyfið.
Það má ljóst vera að sporna
veröur gegn þvi að leyfið veröi
tekið i samfellu og einnig þarf
aö koma upp einhverri kvóta
skiptingu milli foreldranna
sjálfra.
Að endingu vil ég segja að
mesta og bezta endurbótin er
fólgin i þvi aö fjárfesta eins og
mögulegt er i byggingu dag-
heimila og tómstundaheimila
fyrir unglinga. Sveitarfélögin
ættu að nýta sér betur þau
framlög sem til þessara mála
eru ætluö á fjárlögum rikisins.