Alþýðublaðið - 26.06.1976, Síða 3

FRÉTTIR 3
alþýdu-
blaðíd
Laugardagur 26. júní 1976
Bætum fræðslumál
vangefinna
24. fulltrúaþing Sambands is-
lenzkra bamakennara var haldið
i Reykjavik dagana 2.—4. júni s.l.
Þingiö sátu 72 fulltrúar frá 10
svæðafélögum SIB. Aðalmál
þingsins voru: Uppeldis- og
skólamál, launa- og kjaramál og
félags- og skipulagsmál samtak-
anna.
t sambandi við erindi sem Jó-
hann Gunnarssonlæknir flutti um
fræðslumál vangefinna gerði
þingið eftirfarandi samþykkt:
„24. þing StB vill beina athygli
menntamálaráðuneytisins og Al-
þingis að þvi ófremdarástandi
sem rikir I kennslumálum van-
gefinna hér á landi, en á þessu
sviði hefur viðgengist svo lang-
varandimisrétti að lengur verður
ekki viö slikt unaö. Þrátt fyrir
skýlaus lagafyrirmæli er þessi
minnihlutahópur ennþá utan-
garðs 1 menntakerfi þjóðarinnar,
án skóla og námsskipulags- og
engin sýnileg merki þess, að úr-
bóta sé að vænta.
Þingiö skorar á menntamála-
ráðherra að gefa þegar i staö út
þá reglugerð um sérkennslu van-
gefinna og annarra afbrigðilegra
nemenda, sem legið hefur i drög-
um i menntamálaráöuneytinu i
hartnærár, og láta hana koma til
framkvæmda þegar i haust.
Þá átelur þingið harðlega þá
ráðstöfun menntamálaráöu-
neytisins að stöðva áform
Kennaraháskóla Islands um
framhaldsnám fyrir kennara
vangefinna og annarra afbrigði-
legra barna næsta starfsár — þótt
enginn viti betur en menntamála-
ráðuneytiö, hve gifurlegur skort-
ur er á hæfum kennurum á þessu
sviði.”
Þingið itrekar enn á ný fýrri
kröfur kennarasamtakanna um
einsetinn skóla, en það hefur
verið baráttumál SIB um ára-
raðir.
Þingið harmar ennfremur þær
deilur um starfssetningarreglur,
sem áttu sér stað á siðasta Al-
þingi og skorar á menntamála-
ráðherra að hlutasttil um, að mál
þetta verði leyst hiö bráðasta á
sem farsælastan hátt.
Ennfremur lýsir þingið yfir
fyllsta stuðningi við þaö framtak
krabbameinssamtakanna á Is-
landi að kynna fyrir skólanem-
endum þær hættur, sem heilsu
manna stafar af völdum
reykinga.
Miklarumræðururðu um launa
og kjaramál og stöðu kennara-
stéttarinnar. Var eftirfarandi
ályktun um þau mál samþykkt:
„Þingiö vekur enn einu sinni at-
hygli á hinum lelegu launakjörum
kennara og vanmati þjóðarinnar
á starfum þeirra, sem vinna að
uppeldi- og kennslumálum. Þing-
ið telur nauðsynlegt að stórhækka
laun kennara og skipa kennara-
starfinu á þann stað i launastiga
opinberra starfsmanna og I þá
stöðu i þjóðfélaginu, aö ungt fólk
telji eftirsóknarvert að leggja
fyrir sig kennslustörf. Þingið
bendir á þá staðreynd, aö i land-
inu er til nóg af kennurum sem
ekki fást til kennslustarfa vegna
lélegra launakjara, en eru með
tilskylda menntun. Afleiðing
þessa er sú, að um 40% þeirra er
réðust til kennslustarfa við
grunnskóla s.l. haust var fólk án
uppeldislegrar menntunar og þar
með án kennararéttinda.”
Formaður SIB er Valgeir
Gestsson, en aðrir i aöalstjórn
samtakanna eru Páll Guðmunds-
son, Bjarni Ansnes, Elin Ólafs-
dóttir Kristin H. Tryggvadóttir,
Guðjón B. Jónsson og Ragna
ólafsdóttir. —AV
Jón Kjartansson, Verkalýðsfélagi Vestmannaeyja:-
Stjórnvöld kærulaus
Þrátt fyrir svartar skýrslur
og viðvaranir fiskifræðinga,
virðast stjórnvöld frekar litlar
áhyggjur hafa af sjávarútvegs-
málunum. Reglan núna viröist
vera sú sama og oft áður hjá
okkur Islendingum, að það sé
um að gera aðgræða nógu mikið
i dag og hafa siðan áhyggjur af
morgundeginum á morgun.
Okkar ágætu ráðamenn iýstu
þvi hvarvetna yfir, meðan á
fiskveiðideilunni við Breta stóð,
að okkar meginmarkmið með
útfærslunni væru friðunar-
sjónarmið. Þá var svörtu
skýrslunni svonefndu flaggað
allstaðar, þar sem einhver
nennti aö skoða hana.. Núna,
þegar þorskastriðið er búið,
með samningum sem menn eru
mis hrifnir af, leyfir sjávarút-
vegsráðherra sér að lýsa þvi
yfir, að hann trúi ekki svörtu
skýrsliinni. Þvilikur tviskinn-
ungsháttur.
Við ræddum i þessu sambandi
við Jón Kjartansson, formann
Verkalýðsfélags Vestmanna-
eyja.
Enginn vill missa spón
úr aski sinum.
Jón sagði meðal annars, að
eins og sótt væri I stofnana væri
gengiö mjög gróflega framhjá
áliti fiskifræðinga. Menn
veiddu, og það löglega, eins og
svarta skýrslan heföi aldrei
komið. Það væri óskandi að
ekkert mark væri takandi á
þessari skýrslu, eins og sjávar-
útvegsráðherra virðist álita, en
hann væri hræddur um að málið
væri ekki svo einfalt.
Sumarafli hjá Vestmanna-
eyjabátum hefur verið góður, og
meira að segja óvenju góður,
miðað við árstima, en þessi
fiskur veiðist ekki aftur og
menn væru farnir að gera sér
grein fyrir þvi, aö það eyðist
sem af er tekið. Augljóster, að
einhverra aðgerða er þörf, allir
vita það og allir tala um það, en
enginn vill stinga upp á neinu,
sem kæmi illa við þá sjálfa, eng-
inn vildi missa spón úr aski sta-
um.
Aðgerðir sem fyrst.
Til aðgerða verður að gripa,
og sama er, hvaða aðgerða það
er, það veröur að gera þaö
strax. Þegar velja verður úr að-
geröum.sem gætu þýtt sársauka
en það yrði óumflýjanleg, yrði
náttúrulega aö velja þann kost-
inn, sem minnstum sársauka
ylli. Það væri um að ræða að
leggja hluta fiskiskipaflotans,
en það gæti þýtt atvinnuleysi hjá
mörgum og kæmi illa við enn
fleiri. Það væri lika um það að
ræða að láta hvern bát hafa ein-
hvern aflakvóta, sem hanngæti
siðan veitt upp i. Slikur kvóti
yrði mjög lágur á hvert skip, ef
engum skipum yrði lagt og
slikri útgerð yrði erfitt að
standa undir. En sem fyrr
sagöi, verður að gera eitthvaö
fljótt, þvi eftir þvi sem fiski-
fræöingarnir segja, hrynur
þorskstofninn á einu til tveimur
árum ef ekkert er að gert og þá
gætu 20 ár liðiö þangaö til að
stofninn næöi sér aftur.
Undirmálsfiski verði
ekki kastað i sjóinn.
Einnig vildi Jón benda á, að
sér fyndist fáránlegt að kasta
öllum undirmálsfiski, sem
veiðist. Fái bátarnir ekki að
koma með fiskinn að landi, er
ekki hægt að fylgjast með þvi,
hvað mikið er veitt af honum.
Jón sagðist hafa verið það mikið
til sjós, að hann vissi að oft er
allt að helmingi aflans kastað
fyrir borð, vegna þess að hann
er undirmálsfiskur. Þetta er
mjög bagalegt, þegar allur fisk-
ur eraðverða upp urinn. Einnig
t.d. með sildveiðarnar, en þær
verða leyfðar i haust. Jón segist
vita til þess, að skipstjórar telji
það ekki frásagnarvert, þó þeir
þurfiaðkastaallt aðtiusinnum,
áöur en þeir ná i torfu, sem i er
nægilega stór síld. Tiu sinnum.
Og hvað þá með fiskinn, sem
fékkst i fyrri köstunum? Kastað
fyrir borð. Af þeim fiski telur
Jón, að i mesta lagi tiundi hlut-
inn lifi, þar sem eitthvað af hon-
um sleppur gegnum möskvana,
en sildin er það viðkvæmur fisk-
ur að hann þolir tæpast mikið
hnjask.
Aö lokum sagði Jón, aö stjórn-
völd sýndu furðumikið kæru-
leysi I þessu máli, og það litla
sem þeir hefðu gert, hafi þeir
gert til að friða sjálfan sig en
það friöaði ekki fiskinn. —ATA
Sýning á þroskandi
leikföngum
I dag klukkan 2 siðdegis opnar
sýning, sem nemendur i Þroska-
þjálfarskóla tslands halda.
Sýningin verður haldin i Lyngási,
Safamýri 5 Reykjavík.
Sýningin er haldin I þeim til-
gangi að gefa fólki yfirsýn yfir
góðog vönduð leikföng, sem fáan-
leg eru hér á landi. Fimm heild-
salafyrirtæki hafa lánað leikföng
á sýninguna.
Sýningin verður opin i dag og á
morgun frá kl. 14-22, og er
aðgangur ókeypis og allir vel-
komnir.
Gils Guðmundsson:
,,Ég tel þessa hugmynd
fráleita, hvernig svo sem
á hana er litiö. Ég er and-
vigur setu varnarliðsins
hér og þar með þvi að það
festist hér i sessi, sem
óhjákvæmilegt er, ef
tekið verður leigugjald af
varnarliðinu. Þá verður
þjóðin fjárhagslega háð
bandariska herliðinu og
dvcl þess hér.”
Jón Helgason:
„Ég er ekki hlynntur
slikum hugmyndum aö
leigja landið, en að svo
komnu hef ég ekki meira
um mál þetta að segja.”
Páll Petursson:
„Þetta er spurning um
það hvort maður eigi að
láta nauðga sér eða selja
sig. Ég er algerlega mót-
fallinn hugmyndinni um
leigutöku vegna dvalar
bandarisks herliðs hér á
landi. Við höfum ekkert
meö varnarliðiö að gera
og þar er ekki hér i okkar
þágu, einkum nú þegar
upplýst er um það á
hvaða forsendu þaö kom
hingað i upphafi.”
Ragnhildur Helga-
dóttir:
,,Ég er mótfallin þeirri
hugmynd. Ég tel mjög
varhugavert og einstak-
lega litilmótlegt aö ætla
aö^ nota vernaraðstöðuna
he*í til aö knýja fé út úr
öðrum þjóðum. Fjár-
greiöslur vegna varnar-
aðstööu kynnu að leggja á
okkur bönd, sem enginn
sér fyrir I dag.
Skerfur okkar vegna
sameiginlegra öryggis-
hagsmuna NATO þjóö-
anna er varnar-
aðstaðan.Við létum þessa
aðstöðu i té til að tryggja
sjálfstæði og öryggi
Islands sjálfs, en ekki til
að tryggja fjárhag rikis-
sjóðs. Vanda rikissjóös
verður sjálfstæö þjóð aö
leysa með öðrum hætti.
SEX ÞINGMENN - AND-
VÍGIR .LANDSÖLUMALINU’!
í Alþýðublaðinu í gær birtum við álit
fimm alþingismanna á þeirri hugmynd,
hvort taka beri gjald af bandaríska
varnarliðinu fyrir dvöl þess her og afnot
þess af íslenzku landi.
( gær höfðum við síðan samband við
sex alþingismenn til viðbótar og spurðum
þá sömu spurningar. Birtast svör þeirra
hér:
Þótt bandalagsþjóðir
okkar hafi einnig hags-
muna af varnaraöstöð-
unni og fjárhagur okkar
sé þröngur, má það ekki
gera okkur að þeim vesa-
lingum að við höfum
öryggi landsins til sölu.”
Eggert G. Þorsteins-
son:
,,Ég er mjög andvigur
öllum slikum peninga-
greiðslum en tel jafn-
framt að varnarliðið eigi
að sjá sjálft um fjárhags-
hliðina á þeim fram-
kvæmdum, sem það þarf
aö inna af hendi, vegna
varnarstarfs sins hér.”
Magnús Torfi ólafsson:
„Mér finnst þessi hug-
mynd fjarstæöa. Hún gæti
haft ófyrirsjáanlegar af-
leiðingar og orðiö til þess
að hindra frambúöar-
úrræöi við þeim vanda-
málum sem blasa við
þjóðarbúskapnum i dag.”.