Alþýðublaðið - 19.08.1976, Blaðsíða 9

8 UB YMSUW ÁTTUM
Fimmtudagur 19.
SÍ5SÍ55"'
Fimmtudagur 19. ágúst 1976
VETTWANGUB 9

íslenzk kirkja
og kristin trú
Fyrir skömmu héldu
norrænir biskupar ráð-
stefnu í Reykjavik. Þar
var f jallað vitt og breitt
um stöðu kirkjunnar i
nútimaþjóðfélagi og
þátttakendur skiptust á
skoðunum. Ekki voru
dregnar neinar
ályktanir eða
niðurstöður af þessum
umræðum, nema þátt-
takendur hafi gert það
hver og einn.
Mjög er oröiö timabært aö
kanna stööu kirkjunar i fclenzku
þjóölifi, hvort hún hefur þann
sess, sem henni ber. Þaö er
mjög til siös þessa daga aö
afneita kristinni trú, þaö þykir
ekki fint aö vera trúaöur. Ekki
er fráleitt aö margir skammist
sin fyrir aö viöurkenna trú slna
og fari undan i flæmingi, þegar
umræður snúast um trúmál.
Sumir segja, aö kirkjan sé
aöeins fyrir gamalt fólk, og aö
þeir fari aöeins i kirkju vegna
skii-na, ferminga, giftinga eöa
jaröarfara. Kannski fari þeir i
kirkju á jólum eöa páskum,
svona rétt til hátiöarbrigöa.
Ljóst er, að kirkjan hefur i
starfi sinu oflltiö höfðað til ungs
fólks. Eitt sinn var gripið til
þess ráðs aö halda pop-messur,
en þær döguöu uppi og um leiö
fólkiö, sem fór til aö hlusta á
tónlistina. Þessi aöferö
krikjunnar er umdeildanleg.
Til aö ná árangri þarf kirkjan
að vikka út athafnasvið sitt.
Starf hennar veröur að vera
meira meöal fólksins, ekki
aðeinsinni i kirkjunum sjálfum.
Tilraunir hafa verið geröar i
þess átt og tekizt bærilega. —
En einhverja aöferö verður að
finna til að virkja starfskrafta
ungs fólks og laöa þaö aö kirkju-
starfinu. ungt fólk heillast lltt af
töwSFÉ

flóknu messuformi, þaö hefur
meiri áhuga á starfinu út á vib.
Þegar rætt er um kirkju og
trúmál heyrist oft sá söngur, aö
kirkjan og boöskapur hennar
eigi ekki erindi tii nútíma-
mannsins. Hann sé yfir þaö
hafinn að trúa gömlum krafta-
verkasögum og hafi ekkert aö
sækja i boðskap kirkjunnar og
kristinnar trúar. Svo magnaöur
hefur þessi áróöur oröiö á siðari
árum, aö menn telja þaö vart
geta fariö saman aö hafa vit I
kollinum og hafa notið
menntunar annars vegar og
taka mark á boðskapnum hins
vegar. Þar sem þetta tvennt fari
saman sé markaöurinn ekki
viðræöuhæfur.
Meðal annars vegna þessa
hefur kirkjan staöiö höllum fæti
og ekki náö eyrum yngri kyns-
lóöarinnar. Af ýmsum öörum
sökum er eins og kirkjan hafi
nokkuö einangrast. Innbyröis
deilur kirkjunnar manna um
djöfulinn og andatrú hafa veikt
stööu krikjunnar og gert hana á
ýmsan hátt hlægilega. Meö
nokkrum undantekningum hafa
ræöur presta veriö svo hátlö-
legar aö fátt eitt kemst til skila.
íslenzk kirkja veröur aö sætta
sig viö þaö hlutskipti, aö komi
fólkið ekki til hennar, veröi hún
aö fara til fólksins. Starfiö utan
kirkjuveggjanna er ekki slöur
mikilvægt en þaö sem fram fer
innan þeirra. Viöa erlendis hafa
prestar og aörir kirkjunnar
menn gert sér grein fyrir þessu
og starfa mun meira úti á meö-
al fólksins en nokkru sinni i
kirkjum eöa daglegum viötals-
tlmum. Nokkrir islenzkir
prestar hafa gert slikt hiö sama
og hefur starf þeirra veriö
mikils metiö. Þaö er einnig
eftirtektarvert aö einmitt þessir
sömu prestar eiga mun auð-
veldara með aö ná eyrum
kirkjugesta eöa útvarpshlust-
enda en aðrir.
Það er enginn vafi á því, aö
kirkjan og boðskapur hennar
hefur sjaldan átt eins mikiö
erindi og brýnt til tslendinga og
einmitt nú. Þótt menn geröu
lltiö annaö en aö rifja upp
boðorðin tlu og hugleiöa örlltiö
þá siöfræöi, sem kristin trú
boöar, væri talsveröum árangri
náö. Siðalögmal kristninnar
viröast viöast hvar hafa verið
lögö á hilluna eöa stungiö I góöa
geymshi.Aöminnsta kosti er sá
hópur manna stór, sem
algjörlega virðist hafa gleymt
þeim.
Islendingar hafa á undanförn-
um árum og áratugum átt góöa
daga. Dansinn i kringum gull-
kálfinnhefur oröiö æöisgengnari
meö hverju árinu, og allt hefúr
gleymst i svimandi peningaá-
strlöu. Menn hafa styrkst i
þeirri trú, aö þaö væri máttur
þeirra og megin sem höfuömáli
skipti. A engu ööru þyrftu þeir
aö halda. Þessi dans hefur orðið
aö trylltum skrilslátum i óöa-
veröbólgu og ennþá meira
kapphlaup eftir peningum.
Manngildishugsjónin hefur
horfiö og menn hugsaö um þaö
eitt aö skara eld aö eigin köku.
Þeir, sem i hjarta slnu eru
trúaöir, hafa ekki þoraö aö
viöurkenna trú sina, taliö þaö
veikleikamerki. Kirkjur hafa
oröiö að sérkennilegum bygg-
ingu og þangaö hafa fáir taliö
þörf að fara.
Það er þvi ekki aðeins þörf,
heldur brýn nauðsyn fýrir Is-
lenzku krikjuna aö leita nýrra
úrræöa til aö vekja athygli
„Nútimamannsins” á hinu
mikilvæga starfi, sem hún ynnir
af hendi. Hennar er mikil þörf
og hún veröur aö beita þeim
starfsaðferöum, sem aö gagni
geta komiö viö þær aöstæöur,
sem skapasthafa I þjóöfélaginu.
Hún getur ekki beöiö þrenginga-
tima I þeirri von, aö þá muni
fleiri leita til hennar. Hún
veröur að koma til fólksins og
gera þvi grein fyrir, að boö-
skapurinn og trúin er eins
nauðsynleg og loft og vatn. Hún
þarf aö tala ifólk kjark til aö
kannast við trú slna, og láta
ekki undan fámennum hópum
manna, sem flytja þær kenn-
ingar að kristin trú sé barna-
skapur, heimska og uppgjöf.
Þetta þarf aö gera meö aö-
feröum, sem áhrif hafa, og
orðum, sem skiljast.
AG.
Þetta er vist eina iönin, þar sem menn vinna sitjandi uppi á boröi. Sigriöur Asmundsdóttir saumar hér
hnappagöt.
Klæðskerum hefur fækkað mikið að undanförnu. Fyrir nokkrum ára-
tugum voru allmargir kiæðskerar starfandi i Reykjavik, en nú er svo
komið, að aðeins fjórar klæðskerastofur eru starfandi þar i dag. Blaða-
manni Alþýðublaðsins lék mikil forvitni á að vita, hvernig þessi gamla iðn-
grein gengur fyrir sig og fékk hann þvi að fylgjast með starfseminni i einni
elztu klæðskeravinnustofunni i bænum.
Tekiö mál af viöskiptavininum.
Kritaö eftir sniðunum.
Þetta er kaliaö hesturinn. Þetta er notaö, til
að ná fram réttri lögun á brjóstinu.
Nú er jakkinn rétt aö veröa tilbúinn. Sföasta hönd lögð á framleiösluna. Fötin tii-
Viðskiptavinurinn þarf nú aö máta jakkann I búin, viðskiptavinurinn vonandi ánægöur.
siðasta skipti.
Fyrirtækið 55 ára
gamalt
Við röltum þvl niður I bæ og
héldum inn I Klæöskeraverk-
stæði Vigfúsar Guöbrandssonar
viö Vesturgötuna. Fyrirtækiö
var stofnað árið 1921 og er þvi 55
ára á þessu ári. Þaö var fyrir
einu ári siöan, aö Sævar Karl
Ölason klæöskeri, keypti fyrir-
tækiö og tók viö rekstrinum.
Þarna starfa fjórar stúlkur I
saumastofunni auk klæö-
skerans, svo sér kona Sævars
um skrifstofuhaldið. Þegar við
litum inn var heldur litið um að
vera, þar sem helmingur starfs-
liösins var I sumarfrii og þar af
leiöandi tók þaö að sér færri
verkefni.
Hvað kosta fötin
„Þaö er mjög misjafnt”,
sagði Sævar, „það fer allt eftir
efninu. Segja má, aö þau kosti
allt frá 36000 krónum og þetta
upp I 60000 krónur. ödýrustu
efnin eru terelyn efni, en þau
dýrustu eru skozk efni, sem
heita Reid&Tailor”. Af þeim
flytur Sævar aöeins inn nægilegt
magn I ein föt af hverri gerö og
er hann sá eini sem flytur inn
þessi efni. Þannig ættu menn I
þessum fötum ekki að hitta
marga eins klædda.
Við spurðum, hvaö það væri
mikiö dýrara aö láta klæöskera
sauma á sig föt en aö kaupa til-
búin föt I búö.
Sævar sagði, aö ódýrustu fötin
hjá sér kostuðu 36000 kr. og
væru þau úr terelyni. Tilbúin föt
úr samsvarandi efni kosta um
20000 kr. Hins vegar sagði
Sævar, aö föt á Islandi væru
mjög ódýr miðað við föt er-
lendis. Til dæmis kosta föt i
Danmörku 3.600 kr. danskar,
eöa um 108.000 kr. islenzkar,
sem kosta 60.000 krónur hjá sér.
Hvernig fólk fer til
klæðskera?
„Þaö er alls konar fólk. Þaö
er hreinn misskilningur, ab til
klæðskera komi eingöngu menn,
sem af einhverjum ástæðum
komast ekki I tilbúin föt. Þaö er
aö visu rétt, aö fyrir nokkrum
árum framleiddu verksmiðj-
urnar eingöngu föt fyrir fólk,
meö einhvern staölaöan likams-
vöxt, fyrir visitölumanninn. Nú
geta flestir keypt sér tilbúin föt.
Staðreyndin er hins vegar sú, að
tilbúin föt sitja ekki eins vel,
þau eru ekki eins vönduö. Fólk
sem einu sinni hefur fengiö sér
klæöskerasaumuö föt, vill helzt
ekkert annaö. Þess vegna hefur
llka skapazt viss, fastur
viðskiptahópur hjá mér, og
sjálfsagt hjá flestum klæö-
skerum”, sagði Sævar.
„Þó að fötin séu eitthvaö
dýrari hjá mér, en tilbúnu fötin,
sjá margir aö þeir spara með
þvi að láta sauma þau, þvi allur
frágangur er mikiö vandaðri og
þannig endast þau lengur.”
En hvaö kaupa menn sér oft
föt?
Það er aö sjálfsögðu mjög
misjafnt. Sumir fá sér þrenn föt
á ári, en aörir fá sér ein föt
þriðja hvert ár”.
Hvaö tekur langan tima ab
sauma föt?
„Þaö liöur yfirleitt hálfur
mánuður til þrjár vikur frá þvi
að maður pantar föt og lætur
taka af sér mál, og þar til fötin
eru tilbúin”.
Fötin saumuð
Þegar maöur kemur og
pantar föt, er fyrst tekið mál af
honum. Eru þau tekin niöur,
bæði málin af jakka og buxum.
En áöur en fötin eru tilbúin, þarf
kaupandinn aö koma tvisvar I
viöbót til aö máta fötin og þá
aðallega jakkann. Þaö er
jakkinn, sem er erfiður, enda
saumar hver stúlka ekki nema
um 2 1/2 jakka á viku en allt ab
sjö buxur.
Þegar búiö er aö taka mál af
manninum, eru búin til sniö.
Þau eru úr pappír. Siðan er
teiknað eftir sniðunum á efniö
og þaö siðan klippt til.
Nú er efniö þrætt saman, án
erma og kraga og þá þarf kaup-
andinn að koma og máta. Nú
eru ermarnar settar á og fóöriö
saumaö i, og enn þarf kaup-
andinn aö máta. Er nú athugað,
hvort ermarnar fara vel, krag-
inn er mátaður við, og vasar
settir á jakkann.
Nú er gengið frá saumum,
tölum og hnappagötum og jakk-
inn tilbúinn. Sem fyrr sagöi er
minna verk aðsauma buxurnar,
en kaupandinn er samt látinn
máta þær um leið og jakkinn er
mátaður. Þegar kaupandinn
sækir fötin, biður klæðskerinn
hann um að fara i fötin, til að
vera viss um aö þau fari vel. Þá
eru fötin tilbúin. ATA i
AB-myndir: ATA
AÐ FA SER KLÆÐ-
SKERASAUMUÐ FÖT
Búiö aö teikna sniöin á efniö. Næsta skref
er aö klippa það til.
Svona lita fötin út, þegar þau eru mátuö
i 1. skipti.
Saumaö af krafti. Katrín Kristjánsdóttir hefur unniö hjá fyrirtækinu sföan 1942.