Alþýðublaðið - 07.02.1978, Blaðsíða 4

4
Þriðjudagur 7. febrúar 1978
Útgefandi: Alþýöuflokkurinn.
Hekstur: Reykjaprent h.f. Ritstjóri og ábyrgðarmaöur: Arni Gunnarsson. Fréttastjóri: Einar Sigurös-
son. Aösetur ritstjórnar er i Siöumúla 11, simi 81866. Kvöldsimi fréttavaktar: 81976. Auglýsingadeild,
Alþýöuhúsinu Hverfisgötu 10 — simi 14906. Askriftar- og kvartanasimi: 14900. Prentun: Blaöaprent h.f.
Askriftaverö 1500krónur á mánuöi og 80 krónur I lausasölu.
Skammtímalausnir
og eilíft klúður
Nú fer væntanlega að
sjá fyrir endann á þeim
ráðstöfunum, sem ríkis-
stjórnin hyggst grípa til í
efnahagsmálum. Fæð-
ingarhríðirnar eru orðnar
langar og hætt er við að
tangarfæðingin verði
bæði sársaukafull og
klúðursleg.
Langt er síðan að Ijóst
varð að gripa yrði til
harkalegra aðgerða, ef
draga ætti úr öfugþróun
efnahags- og fjármála
hér á landi. Þar eð rikis-
stjórnin hafði sjálf engar
hugmyndir um úrbætur
var málið sett í hendur
sérfræðinga hennar.
Sett var á laggirnar
svokölluð verðbólgu-
nefnd, sem komið hefur
saman af og til og rabbað
yfir kaff ibollum. Á sama
tíma hafa sérfræðingarn-
ir samið nokkrar tillögur
eða valkosti, sem rikis-
stjórnin á síðan að velja
úr. Engar tillögur virðast
hafa komið frá ríkis-
stjórninni sjálfri.
Allur þessi dráttur hef-
ur síðan haft þær alvar-
legu afleiðingar, að spá-
kaupmennskan hefur
verið í algleymingi.
Gamla gengisfellingar-
kapphlaupið hófst fyrir
nokkrum vikum og stend-
ur enn. Þá þurfti enn einu
sinni að grípa til þess
hvimleiða úrræðis að
stöðva gjaldeyrissölu.
Allt eru þetta einkenni
stjórnleysis, ráðaleysis,
sem svo mjög hefur ein-
kennt núverandi ríkis-
stjórn. Svo loks þegar
ákvarðanir eru teknar er
þeim aðeins ætlað að
gilda í nokkra mánuði,
þ.e. fram yfir kosningar.
Ekki verður dregið í
efa að við mikinn efna-
hagsvanda er að etja. En
hann verður ekki leystur
á kostnað launþega og
með því að brjóta kjara-
samninga. Hann verður
fyrst og fremst leystur
með ríkisstjórn sem
stjórnar og fólkið tekur
mark á.
Langflestir Islendingar
eru tilbúnir að fórna
miklu til að bæta úr því
ófremdarástandi, sem nú
ríkir. En það er ekki víst
að jafnmargir séu tilbún-
ir að taka þátt í einhverj-
um skollaleik skamm-
tímaráðstafana, þar sem
haldið verður áfram að
hlífa þeim, sem mest efn-
in hafa.
Og úrræði stórnarand-
stöðunnar eru ekki til að
hrópa húrra fyrir. Al-
þýðubandalagið hefur
lagt fram fávislegar
sýndartillögur, sem að
engu gagni myndu koma.
Þar er á ferðinni full-
komlega óábyrgt kosn-
ingaplagg.
Alþýðuflokkurinn mun
nú hins vegar leggja
fram ef nahagsmálatil-
lögur, sem mikil vinna
hefur verið lögð í að
undirbúa. Þar er horft til
lengri tíma, næstu ára.
Og það eru einmitt slíkar
tillögur, sem verða að ná
fram að ganga, ef ein-
hver smá vitglóra á að
komast í íslenzk efna-
hagsmál.
Alþýðuflokkurinn mun
á næstu dögum gera grein
fyrir þessum tillögum og
þá getur almenningur
metið og vegið gildi
þeirra annars vegar og
skammtímalausnir ríkis-
stjórnarinnar og sýndar-
mennsku og kosninga-
plagg Alþýðubandalags-
ins hins vegar.
Það er stjórnleysi nú-
verandi ríkisst jórnar,
sem veldur því, að stöð-
ugt er verið að beita smá-
skammtalækningum í ís-
lenzku ef nahagslíf i.
Stefnuna skortir. —AG.
UR VMSUM
Hvað eru mennirnir að
heimta?
Sú saga er sögö frá Sviþjóð að
þá er þar i landi var háð barátta
fyrir þingræði og almennum
kosningarétti gegn afturhalds-
sömu konungsvaldi hafi eftir-
farandi dæmi um svinaeigendur
verið tekið til þess að benda á
óréttlæti fjárbundins kosninga-
réttar. Þá, skömmu eftir siðustu
aldamót, miðaðist kosninga-
réttur manna og sá fjöldi
atkvæða er þeir höfðu yfir að
ráða við efnahagslega getu
þeirra. Svinaeigendur höfðu
löngum verið vel fjáðir og þvi
þungir á metaskálum „lýðræð-
isins”, en nú brá svo við að
svinapest kom upp i landinu og
féllu svin umvörpum. Margir
svinaeigendur stóðu þvi uppi
slyppir og snauðir jafnt af auði
sem atkvæðum. Þetta atvik er
vitnaði svo snilldarlega um fár-
ánleika fjárbundins kosninga-
réttar fékk lýðræðissinna til
þess að varpa fram þeirri ein-
földu spurningu hvort það væri
nú fólkið i landinu eða svinin
svinaeigandanna er kysu þing
og rikisstjórn. Allavega virtist
sem svinin vægju þyngra á met-
um en sauðsvartur almúginn,
ekki atkvæðisbær.
Þessi saga hvarflaði ósjálf-
rátt að mér þegar ég las
hjálagða klausu i Visi i gær þar
sem hún leyndist fyrirferðarlitil
á 20. siðu. Það er ekki að sökum
að spyrja alltaf eru menn að
heimta eitthvað og núna eru
sumir hverjir meira að segja að
heimta meira lýðræði, en sú
frekja. Það hefur vissulega ekki
verið tekið út með sældinni að fá
leiðrétt það óréttlæti er frá upp-
hafi hefur rikt hvað varðar
kostningarétt til þings, og fyrr-
Heimta fleiri
þingmenn fyrii
Reykjanes
Sveitarstjórnamenn i Reykja
neskjördæmi hafa skorað á a!
þingi og rikisstjórn að sjá svo uir
að „knýjandi og sanngjarna
endurbætur” á þingmannafjöld;
kjördæmisins verði lögfesta
áður en þingið lýkur störfum nú
vor.
Þetta var samþykkt samhljóð
á aðaifundi Samtaka sveitar
féiagá' Reykjaneskjördæmi ei
hann var haidinn nv
um, sveitarstjórna. Eitt sinn
kom jafnvel fram sú hugmynd
að Reykjvikingar stofnuðu
fririki til þess að losa sig undan
ægivaldi framsóknarbænda. En
i gegnum tímans rás hafa þó
ýmsir áfangasigrar unnizt þótt
æðilangt sé nú siðan sá siðasti
vannst eða 20 ár á þessu ári.
Enn búa landsmenn við órétt
hvaðviðkemurmöguleika hvers
einstaklings til þess að hafa
áhrif á stjórn landsins með
atkvæði sinu. Grundvallarrétti,
lýðræðis er ekki gefinn gaumur
þ.e. einn maöur eitt atkvæði.
Það er einfaldlega þsssi réttur
sem sveitarstjórnarmenn i
Reykjaneskjördæmi eru að fara
fram á að sé virtur. Hvernig
má það vera i svokölluðu lýð-
ræðisriki að einn maður hafi
atkvæðisrétt, er vegur allt að
fimm sinnum meira á vogar-
skálum „lýðræðisins”, en
atkvæðisréttur annars manns?
Og að þetta sé bundið við búsetu
viðkomandi. Staðfest i stjórnar-
skránni o.s.frv.
Hér er vissulega um að ræða
mál, er ekki snertir eingöngu
grundvallarrétt lýðræðisins,
heldur og almenna manngildis-
hugsjón. Hvernig tilfinning er
það annars Reyknesingar og
ekki siður Reykvikingar að
finna sig metinn allt að fimm
sinnum minna að verðleikum i
komandi kosningum en ýmsir
aðrir landsmenn? Þetta er
vissulega ástand sem ekki verð-
ur við unað til lengdar ætlum við
að búa i lýðræðisþjóðfélagi. Þvi
hlýtur krafan að vera: einn
maður, eitt atkvæði.
J.A.
Lodnuaflinn fór
yfir 81000 tonn
um helgina
Samkvæmt skýrslum Fiskifélags Islands er vitað um 58 skip, er
fengið höfðu afla s.l. laugardagskvöld. Vikuaflinn var samtals
34.705 lestir og heildaraflinn frá byrjun vertiðar samtals 81.498 lest-
ir. A sama tima i fyrra var heildaraflinn samtals 149.060 lestir og þá
höfðu 69 skip fengið einhvern afla.
Aflahæstu skipin i vikulokin voru:
1. ÖrnKE 13 40491estir
2. Gisli Árni RE 375 3942lestir
3. Börkur NK 122 3732lestir
4. Pétur Jónsson RE 69 32131estir
5. Grindvikingur GK 606 3125 «
Loðnu hefur verið landað á 10 stöðum auk bræðsluskipsins Nor-
global ogmesluhefurverið landað á Siglufirði, samtals 27.810 lestum
og Raufarhöfn 18.434 lestum.
Vilja fbúar Egilstada
verða kaupstaðabúar
I ráði er að fram fari almenn
skoðanakönnun meðal Egilstaða-
búa, 18 ára og eldri, um það hvort
æskja beri kaupstaðaréttinda til
handa Egilstaðakauptúni, Egil-
staðahreppi.
Er þetta i samræmi við tillögu
sem samþykkt var i hreppsnefnd
Egilstaðahrepps 17. janúar sl.
Skoðanakönnun sú er að framan
greinir skal fara fram eigi siðar
en 20. marz n.k. Verði úrslit henn-
ar á þann veg, að ibúar hreppsins,
eða meirihluti þeirra, lýsi sig
fylgjandi hugmyndinni um kaup-
staðarréttindi, verður þingmönn-
um kjördæmisins falið að bera
það erindi upp á Alþingi.
Verði tillagan um kaupstaða-
réttindi hins vegar felld, verður
óskað eftir þvi við sýslunefnd
Suður-Múlasýslu að hreppsnefnd-
armönnum Egilstaðahrepps
verði fjölgað úr fimm i sjö.
— ES