Vísir - 16.10.1969, Blaðsíða 8

3
V í S I R . Fimmtudagur 16. október 1969.
VISIR
Otgefandi: Reykjaprent h.f.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Aðstoöai-itstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjórnarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson
Auglýsingar: Aðalstræti 8. Símar 15610, 11660 og 15099
Afgreiðsla: Aðalstræti 8. Sími 11660
Ritstjórn: Laugavegi 178. Sími 11660 (5 línur)
Áskriftargjald kr. 165.00 á mánuði innanlands
í lausasölu kr. 10.00 eintakið
Prentsmiðja Vísis — Edda h.f.
Framtak og visindi
Enginn efast um, að eitt veigamesta viðfangsefni
þjóðarinnar er að bæta hag sinn eins hratt og mögu-
legt er. En menn greinir á um leiðir. Vinstri flokk-
arnir leggja t. d. töluverða áherzlu á, að við einöngr-
um okkur, svo að íslenzkir atvinnuvegir þurfi ekki
að sæta samkeppni þróaðs, erlends iðnaðar. Hitt er
sönnu nær, að við verðum að gerast samkeppnishæf-
ir til að lífskjörin hér á landi verði góð. Það verður
bezt gert með því að tengja framtak og vísindi, efla
hér kapítalistiskt tækniþjóðfélag.
Framtak, sem kemur fram í hugkvæmni og sölu-
mennsku, er ein veigamesta auðlind hverrar þjóðar.
Við getum lært mikið af Dönum í því efni. Þeim hefur
með hugkvæmni og sölumennsku tekizt að ná for-
ustu í ýmsum iðngreinum, svo sem listiðnaði og hús-
gagnagerð. Við erum líklega farnir að feta sömu braut
eins og sjá má af söluherferðum erlendis til að kynna
íslenzkar ullarvörur. Með framtakinu einu má ná mjög
langt.
Vísindin eru svo aftur á móti undirstaðan sjálf. Allur
nútíma atvinnurekstur byggist á vísindum, ekki að-
eins stóriðja og stórvirkjanir, heldur einnig hinir gam
algrónu atvinnuvegir eins og útgerð og landbúnað-
ur. Raunvísindi eru ekkert sport, heldur bláköld nauð
syn. Það þarf að vera hindrunarlaus tæknifarvegur
frá undirstöðurannsóknum til framleiðslu.
Sjálfstæðisflokkurinn er bezt fallinn til að knýja
fram framtíðarstefnu, sem byggist á eflingu framtaks
og vísinda. Um afstöðu hans til framtaksins efast
enginn, né að hinir flokkarnir hafi meiri áhuga á ríkis
forsjá en framtaki. Meiri ástæða er til að vekja athygli
á hinu, að Sjálfstæðisflokkurinn er einnig flokkur
raunvísindanna. Margt bendir t. d. til þess, að þorri
hinna ungu raunvísindamanna, sem byrjað hafa störf
á undanförnum árum, treysti honum bezt til móta og
fylgja eftir stefnu tækniþróunar.
Til þessa bendir hin mjög vel heppnaða ráðstefna
ungra sjálfstæðismanna um rannsóknir og tækniþró-
un, sem haldin var í fyrri viku. Þar kom fram mikill
fjöldi ungra raunvísindamanna með sjónarmið sín á
þessum málum. Og sjónarmið þeirra voru þess verð,
að eftir þeim sé tekið. Þótt mikið hafi áunnizt í raun
vísindum og tækniþróun á undanförnum árum, dugir
ekki að líta fram hjá því, að enn meira er óunnið á
þeim sviöum. Það þarf enn stóraukið fé, bætt skipulag
og aukna stjórnun í rannsóknamálum.
Þessi mál verða sett á oddinn á landsfundi Sjálf-
stæðisflokksins, sem hefst í dag. Þau verða raunar
aðalmál fundarins fyrir utan hin venjulegu stjórnmála
störf. Á fundinum verður væntanlega grunnmúruð
stefna framfara og breytinga, framtaks og vísinda.
Flokkurwin mun horfa fram á veginn, afla sér stuðn-
ings æskunnar í því hlutverki að leiða þjóðina yfir;
í tækniþjóðfélag framtíðarinnar.
11 ii »■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■—^———í——í■
(
(i
„íhaldsmaðurinn" Wilson
og „sósíalistinn" Heath
# Gagnrýnendur flokksfor-
ingja í Bretlandi bera þeim
á brýn fráhvarf frá grundvaliar-
stefnu. Vinstri armur Verka-
mannaflokksins segir, að Wil-
son sé „góður, hægri sinnaður
þjóðarleiðtogi“ með nokkru háði
og hægri armur íhaldsflokksins
sakar Heath um „sósíalisma“
eða að minnsta kosti undanláts-
semi við sósíalistískar kenning-
ar. Stóru flokkamir hafa nýlok-
ið flokksþingum, sem menn
telja, að muni verða þau síðustu
fyrir kosningar.
Stjómmálin hafa um langt
skeið, allt frá gengislækkun-
inni 1967, einkennzt af algerri
vesalmennsku Verkamanna-
flokksins í hverjum aukakosn-
ingum á fætur öðrum. Þeir hafa
virzt gæfulausir, og flestum
sýnzt, að aðeins örfáir úr þeim
flokki mundu ná kjöri í næstu
þingkosningum. Varla hefur
fundizt nokkur, sem spáð hefur
hinu gagnstæða, jafnvel ekki f
röðum Verkamannaflokksins
sjálfs. Wilson hefur frestað
aukakosningum i ýmsum kjör-
dæmum, þótt þingmaður væri
fallinn frá, og fremur látið sæt-
ið standa autt í þessum kjör-
dæmum flokks síns en þola
hnekki af.
Heath fylgisrýr
Annaö einkenni stjórnmái-
anna hefur veriö skortur á við-
urkenningu þjóðarinnar á
Heath, foringja íhaldsmanna.
Þrátt fyrir eindæma sterka að-
stööu flokks hans, er hann
fylgislítill persónulega. Aðeins
fjórðungur þjóöarinnar telur aö
hann gæti orðið „góður forsæt-
isráöherra", fengi flokkur hans
meirihluta. Persónulega hefur
Wilson hins vegar aldrei veriö
jafnfylgisrýr og flokkur hans.
Nú gerðist það fyrir mánuöi,
fyrirvaralaust og jafnvel án
sýnilegs tilefnis, að Verka-
mannaflokkurinn tók að vinna
á. Bilið milli hans og íhalds-
flokksins mjókkaði allt í einu
úr 25% í 9%, og enn hefur
þessi þróun haldið áfram, nú að
einhverju leyti skýranleg með
bættri afkomu þjóðarbúsins.
Stjórnarliðar segja, aö nú hafi
gengislækkunin „loks verkað".
Þessi viðgangur Verkamanna-
flokksins grundvallast á því, að
fólk sætti sig aldrei við Heath
sem forystumann þjóðarinnar,
þrátt fyrir mikla óánægju meö
Wilson og einkum flokk hans.
Vilja margir, aö íhaldsmenn
geri nú tvennt, skipti um for-
ingja og yngi upp lið sitt. Þetta
kann þó að vera um seinan, þar
sem Wiison getur meö litlum
fyrirvara boðað kosningar, hve
nær sem honum lízt það sigur-
vænlegt. Er það tíðkanlegt I
brezka kerfinu, að kosningar
eru venjulega haldnar áður en
kjörtímabilið rennur út.
Á flokksþingi íhaldsmanna
voru sterk öfl yzt til
hægri. Kröfðust þau þrívegis
atkvæðagreiðslu um mál, sem
eru þess eölis, að þau hefðu jafn
an farið auðveldlega í gegn.
Unnu þeir atkvæöagreiðslu um
að dauðarefsing yrði aftur í lög
leidd. Heath þurfti hins vegar
ekki að kvarta undan atkvæða-
greiðslu um aðild að efnahags-
bandalaginu, og hinir hógvær-
ari höfðu betur í kynþáttamál-
um.
Wilson tókst að berja niður
uppreisn verkalýðsfélaga yzt
til vinstri Flokksmönnum hans
þykja ráðherrastólar góðir, og
hægfara stefna varð ríkjandi.
Þannig fylgir fyrrum vinstri
sósíalistin nWilson borgaralegri
stefnu og hefur betur, samtím-
is sem Heath, úr vinstra armi
Ihaldsflokksins, á i vök að verj-
ast vegna áhlaupa frá hægri.
Wilson brúar gjána
Myndin sýnir, hvemig Wilson hefur aukið forskot sitt fram yfir Heath um vinsældir, og
neðri hlutinn sýnir, hvemig skoðanakannanir hjá þremur stofnunum sýna minnkandi forskot
íhaldsflokksins umfram Verkamannaflokkinn, niður í 4% nú síðast. — Þannig er Wilson vin-
sælli en Heath, en íhaidsflokkurinn vinsælli V erkamannaflokknum að dómi þjóðarinnar.
Þeir segja...
Nýtt þjóðfélag?
„Þessi breyting (í Þýzkalandi)
eru mikilvæg tíöindi, snögg um-
skipti, sem munu umturna
ýmsu í Evrópu.
Jafnvel enn frekar, þar sem
hreyfing virðist vera í Englandi
í sömu átt ... Meira að segja í
Frakklandi talar Chaban-Delmas
um „nýtt þjóðfélag" á þann
hátt, að fremur minnir á
Mendés-France en de Gaulie.
Þetta eru aðeins orð að vísu, en
þau tákna, að nú dregur úr
andspymunni, sem skapaöist af
„hættunni miklu" í mai í fyrra.
„Evrópa er á leið til hægri“.
Þetta var dómur margra athug-
enda stjómmálanna síðustu
mánuöi. Vissulega nægir út-
nefning Brandts, vonir Wilsons
og falleg orð Chaban-Delmas
ekki til þess að sýna, að þessu
sé öfugt farið. Samt sem áður
er einhver hreyfing sem á ýms-
an, oft ófullnægjandi hátt, leitast
við að gefa svör við hinum
sterku kröfum um aukiö þjóð-
félagslegt jafnvægi."
, II Giorno (Milano).
„Skref í rétta átt“.
„Hættuástand rikir í Þýzka-
landi og nágrenni. Skipting
landsins og staða Berlínar eru
háskalegir kveikiþræöir í púður-
tunnu, þar sem nú er að vísu
ekki hætta á stórsprengingu, en
sú hætta getur skapazt aftur
á hverri stundu.
Þess vegna er þaö hagstætt,
aö SPD kemur til valda á þess-
ari stundu. Raunsæ stefna
flokksins gagnvart Austur-
Evrópu, sem Kiesinger og
Strauss gerðu tortryggilega.
veröskuldar sanngjarna athug-
un. Viöurkenning Oder-Neisse
landamæranna og unriirrilun
samkomulagsins, um bann viö
kjarnavopnum munu brátt eiga
sér stað. Þetta eru mikilvæg
skref i rétta átt.“
De Tijd (Amsterdam).