Vísir - 06.02.1971, Blaðsíða 9

VISIR . Laugardagur 6. febrúar 1971.

§
8
ti
\7'ið erum búnar að vera þetta
' 5—7 ár í skólanum, sögSu
stúlkurnar, þegar þær tylltu sér
smástund til þess að rabba við
Vísismenn.
Skólinn er 1—1% tími á dag
fimm daga í viku „setti að v*ta
á Iaugardögum tfka“ sögðu þær.
Auk ballettnámsins fá þær lífca
tónlistarkennslu, sem Birna Guð
mundsdóttir sér um. I>aer hafa
ekki mörg tækifærj til þess að
koma fram sem ballettdansarar.
Þær dansa að vfsu allar í Fást.
— En það er bara svona
,,Glaumbæjardans“ segja þær. í
vor hyggja nemendur skólans
hins vegar á nemendasýningu og
aufc þess eru að skapast mögu
leifcar með dansflofcki Félags ís-
lenzkra listdansara. Þegar við
spurðum hvort þær hlafckaði
ekki til að sjá Helga Tómasson
dansa, fengum við ekki svar í
orðum heldur eins konar hallelu-
já— þú getur nú rétt ímyndað
þér.
— Ætli íslendingar séu svona
vel fallnir til að vera ballett-
dansarar?
— Það er ekkert fráleitt. ls-
lendingar þykja víst fremur lið
ugir, segir Aðalheiður Nanna.
— Þó að enginn íslendingur
hafi náð þangað sem Helgi hefur
hælana. hafa allmargir íslend-
ingar haslað sér völl áþessu sviði
ytra. Alllmargt ungt fólk er úiti
á skóla, aðallega f London, auk
þess eru nokkrar fslenzkar baH
ettkonur starfandi við ballett-
flokka vfðs vegar f Svfþjóð,
Þýzkalandi, Frafcklandi og hafa
gétið sér góðan orðstír.
— Hvaða hæfileikar eru það,
sem ráða úrslitum fyrir ballett-
dansara?
— Hann þarf að hafa baráttu
þrek til þess að vinna nógu mik
ið. Hann þarf að vera vel vax-
inn. hafa góða vöðva og hann
þarf sfðast en ékki sfzt að hafa
hæfileika tii að tjá sig, geta
túlfcað tilfinningaTi sínar f því
sem hann er að gere^
Og Vetrardraumurinn upp-
hefst á ný, aftur og aftur unz
hann loks verður tilbúinn f sviðs
ljósin á föstudaginn kemur. —
Kannsfci eiga þessar ungu ballett
konur einhvem tíma eftir að
„fylla“ Þjóðleifchúsið fjögur
kvöld f röð. —JH
•na getur nú rétt ímyndað þér, sögðu þær, þegar við spurðum, bvort þær hlökkuðu ekki
til að sjá Helga Tómasson.
Jólin — atriði úr Vetrardraumi.
Ólafía, Kristín, Lína og Helga í atriðum sínum í VetrardraumL
Frostrósir og norðurljós
— nemendur úr Listdansskóla Þjóðleikhússins
æfa atriði til jbess að dansa á sýningu
Helga Tómassonar
□ Þær voru að binda á sig skóna, tylltu í tá,
kannski orðnar pínulítið „nervösar“ nú þegar.
Þær eiga nefnilega að dansa sama kvöldið og Sá
heimsfrægi kollegi þeirra Helgi Tómasson;
□ Svo fór Atli Heimir Sveinsson í gang á segul
bandinu og æfingin var hafin. — Músíkina
samdi Atli sérstaklega fyrir þetta tækifæri. Aðal-
heiður Nanna Ólafsdóttir, sem nú kennir ásamt
Ingibjörgu Björnsdóttur við Listdansskóla Þjóð-
leikhússins samdi ballettinn.
Við vildum reyna eftir mætti að
sýna eitthvað fallegt af þessu
tilefni — Þetta verður svona
milli atriða hjá Helga.
— Æfingarnar hafa staðið yf
ir í mánuð, eða ég byrjaði að
semja „kóreografíuna“ í byrjun
janúar. . ,,
'17'ið köllum þetta Vetrardraum,
sagði Aðalheiöur Nanna, af
skaplega rómantfskt nafn. Auk
þessa atriðis verður dansað at-
riði, sem sýnt var í haust atf
dansflofcki féiags Iistdansara. —
Það er Dauðinn og stúlkan. Odd
rún Þorbjörnsdóttir dansar hlut-
verk stúlkunnar. Ingibjörg
Bjömsdóttir stjómar því atriöi.
■V7etrardraumurinn var byrjað-
~ ur, að vlsu efcki í fullum
skrúða, því að stúlkurnar voru
ekki búnar að fá búninga. —
Ólafía Bjarnleifsdóttir var orðin
lítið og hamingjusamt snjófcorn
sem sveif um og lék sér unz það
settist — sjálfsagt á græna
grein. Svo hætti hann að fenna
og norðurljósin fóru á stjá,
blöktu mjúklega, teygðu sig og
hlykkjuðust fagurlega. Það er
Helga Eldon, sú hávaxna fegurð
ardís, sem dansar noröurljós. —
Kennarinn kallaði stöðugt leið-
beiningar til stúlknanna meðan
þær æföu atriðið, „passa hend
umar — fylgja músikinni“
o.s.frv.
Næst stukku fram frostrósir.
Það voru að vlsu tvær hýrar
blómarósir þær Kristín Bjama-
dóttir og Lfna Þórðardóttir, sem
allt í einu höfðu kristallazt og
léku kvikum og fjörlegum hreyf
ingum líkt og frostgrafik á
glugga.
Loks kom sólin upp og vesa-
lings litla snjófcornið ,varð, grátt
og gug|iö og bráðnaði smátt og
smátt.
Loks svifu svo jölin inn í
þennan vetrardraum með kerta
ljósj og hátíðarsvip. Þetta atriði
dansaðj Oddrún Þorbjörnsdótt
ir. Og þegar jólin höfðu dansaö
sitt síðasta plíe var draumurinn
á enda.
ta
n