Vísir - 15.05.1971, Qupperneq 5

5
Bænarefm kirkjurinar á bænadaginn að þessu sinni er eins og segir í boðskap biskups:
KRISTIN UPPELDISMÓTUN.
Innan skamms er það von manna að í Skálholtikomist á fót skóli sem móti nemendur sína í
kristilegum anda. Það mætti gjarna vera efni bænargjörðar á morgun að minnast Skálholts
og þess starfs sem kirkjan rekur þar nú (sumarbúðir) og hún hyggst reka þar í framtíðinni.
rr
K
r
í
■
Hinn alnienni bænadagur
þjóðkirkjunnar er á niorgun,
Hann er haldinn ár hvert 5.
sunnudag eftir páska.
Að þessu sinni er bænar-
efnið að boði biskups:
Kristin uppoldismótun.
Hefur hann ritað bréf til
presta og fjölmiöla. Það á
sannarlega erindi til allrar
þjóðarinnar og því vill
Kirkjusíðan birta það í heild.
J-Jinn almenni bænadagur, 5.
sd. e. páska, er 16. maí þ.
á. Ég leyfi mér aö mælast til,
að hugleiðingar- og bænarefni
dagsins verði:
Kristin uppeldismótun.
Hvert stefnir um mótun
þjóðarinnar? Til skamms tíma
. var það ekki umdeilt, að stefnu-
márk þjóðaruppeldisins skyldi
vera kristið trúarviðhorf og
'kristið síðgæði. Foreldrar viður-
kenndu það sem frumskyldu að
fræða börn sín um undirstöðu-
atriði kristinnar trúar, kenna
þeim bænir. leiða þau inn í hug-
arheim Biblíunnar, kenna þeim
að virða Guðs vilja og treysta
frelsara sínum. Það var talið
höfuðhlutverk almennrar skóla-
fræðsiu, þegar skólahald og
skólaskylda hófst í landinu,
að véra heimilunum til aðstoðar
í þessu. Barnaskólar skyldu
taka að sér verulegan hluta þess
verkefnis, sem fólgið er i skírn-
arboði Krists: Að kenna þeim,
sem skírðir eru, að rækja þaö,
sem hann hefur boðið.
Skóla- og uppeldismál hafa
verið mjög á dagskrá að undan-
fömu. Þess er ekki að dyljast,
að í þeim umræðum gætir oft
næsta óljósra hugmynda um
það, hvert skuli stefna í upp-
eldismálum og hvaða mótunar-
afl skuli stutt til áhrifa á upp-
vaxandi kynslóð. Hitt er einnig
Ijóst, að áhyggjur gera vart við
sig víða, bæði meðal kennara
og foreldra, og að margir finna
sárt til þess, að vandamál upp-
eldisins eru þungbær og uggvæn
leg. Enginn hefur á boðstólum
neina allsherjar lausn á öllum
vanda. En þeir, sem hafa orðið
þeirrar blessunar aðniótandi að
kynnast því , af eigin raun,
hverju kristin trú fær orkað til
heillaríkra áhrifa, þeir vita, að
hér er um afl að ræða, sem
þjóðin hefur ekki efni á að van-
meta, gleyma og vanrækja. \
Skóla eru þjónar fólksins i
Jandinu. Ríkisreknir fjölmiðlar,
hljóðvarp og sjónvarp, hið
sama. Það er fólkið, sem ber á-
byrgöina á því hvaða stefnu-
miðum er fylgt í starfsemi þess-
ara áhrifamiklu aðilja. Það eru
móðirinr og faðirinn. sem fyrst
og fremst bera ábyrgðina á
innri mótun barnsins og þar
með á velfarnaði þess í lífinu.
Þess vegna eru það foreldrarnir,
heimilin, sem eiga að hafa úr-
slitaatkvæðið um grundvöll og
stefny þess uppeldis, sem rikið
tekur að sér, bæði með skóla-
kerfinu og öðru opinberu mót-
unarstarfi.
Allir góðir menn vilja vel.
Hver og einn gegn og eóöfús
maöur sem leiðir huna að imn-
eldismálum, vill að þjóðlifið
mótist á þánn veg. að börn og
unglingar hafi sem greiðasta
leið til alhliða þroska. Mörgum
vorra ágætu skólamanna er
Ijóst, að heilnæm skapgerðar-
mótun er meginhlutverk alls
uppeldisstarfs og að sannindi
kristinnar trúar eru ómetanlega
verðmætur grunnur og viðmið-
un í þessu efni. En er almenn-
ingur nægilega vakandi og nógu
vel á verði i þessum sökum?
Undir því er það komið, hvort
hin mikla og vaxandi opinbera
ihlutun í uppeldismótun áesk-
unnar tekur meira eöa minna
tillit til þeirrar óskar mikils
meirihluta foreldra, að börn og
unglingar fái, samfara almennri
uppfræðslu, kristið veganesti ;
og vegsögn til undirbúnings und
ir lifið. Og sé ekki stefnt að
því að hlynna að kristnum
trúar- og siðgæðisáhrifum. á
hvaða stoðum á þá að reisa
hugsjónir samfélagsins um
manngi'.di og mannúð, um á-
byrgð i innbyrðis samskiptum
þegnanna, urn mat verðmæta
og mannlega reisn? Hvert á þá
að stefna um mótun?
Verjum bænadeginum til þess
að hugleiðá þetta, kristnum al-
menningi í landinu til vakning-
ar og eindregnari samsföðu um
að auka og styrkja áhrif krist-
innar trúar í öllu uppeldisstarfi.
Biðjum fyrir heimilum og skól-
um, fyrir foreldrum og kennur-
um. Biðjum þess, að hinir ungu
komi auga á hinn góða og rétta
veg, hina æðstu og sönnu fyrir-
mynd ‘i allri breytni oe hinn full-
komna ráðgiafa í öllum vanda
lifsins, Jesúm Krist, Drottin
vorn.
Kirkjuritið í
nýjum búningi
Um síðustu áramót lét sr.
Gunnar Árnason af ritstjóm
Kirkjuritsins eftir 15 ára starf
— þar af í 11 ár einn ritstjóri
þess. Ennfremur var sr. Gunn-
ar mikiö starfandi í félagsmál-
um prestastéttarinnar m. a. for
maður Prestafélags íslands um
tíma. Sýnir það vel hver afkasta
maður sr. Gunnar er, að hafa
getað sinnt slikum störfum sam
hliða embætti sYnu í fjölmenn-
asta prestakalli landsins — Enda
þótt Kirkjuritið hafi verið eign
Prestafélags fslands hefur það
ekki, verið stéttarlegt áróðurs-
rit, heldur fyrst og fremst vekj
andi og fræðandi málgagn kirki
unnar bæði lærðra og leikra,
enda hafa leikmenn jafnan lagt
til mikið af ágætu efni í ritið.
í ritstj.tíð sr. Gunnars vöktu
,,pistlar“ hans ávallt mikla at-
hygli. Voru þeir stundum endur
prentaðir í öðrum blöðum. Var
þar oft djarflega og drengilega
á penna haldið og rætt um
spurningar dagsins af hispurs-
leysi og hreinskilni.
Nú er Kirkjuritið komið út
í nýjum búningi. 1.—3. tbl.
þessa árs — 98 bls. -*-•( nokkru
stærra broti en áður. Ritstjóri
þess er sr. Guðmundur Óli
Ólason í Skálholti, en ritnefnd
er stjórn Prestafélagsins. For-
maður þess er sr. Grímur Gríms-
son. Þess má geta að Skál-
holtsklerkur ritstýrir nú einu
fallegasta t'imariti okkar, þ. e.
Hesturinn okkar, sem gefiö er
út af hestamannafélögunum i
landinu.
Hið nýjá Kirkjurit er fallegt
útlits. Efni þess er all-fjölbreytt
og verður hér fátt af því talið.
Ferming eður ferming ei? heitir
lengsta grein ritsins og kennir
þar margra grasa. Fyrst er
umræðuþáttur ungs fólks, síðan
vitnisburður presta og leik-
manna um gildi og framtíð þess
arar kirkjulegu athafnar. Sr.
Arngrímur Jónsson skrifar um
föstuna og föstuhaldið í Tjósi
sögunnar, þá ræðir ritstjórinn
um Trú og lif eða Kristnihald
Sr. Guðmundur Óli Ólason
undir Fjöllum. Það er ferða-
saga austan undan Eyjafjöllúm
þar sem nokkrir verkamenn i
víngarði Guös eru teknir tali,
spurðir um trú og kirkjurækni,
heimilisguðrækni, barnafræðslu,
vakningaviðleitni og presta,
fróðleg og léttskrifuð grein með
ágætum viðauka um Eyvindar
hólasókn eftir Þórð safnvörð
Tómasson í Skógum. Þessu
fylgja nokkrar ágætar myndir
að austan. Þórður skrifar lika
um Kirkju Ólafs kongs á Krossi
(í Landeyjum). Væri gott að
eiga von á meiru af svo góðu
í Kirkjuritinu franivegis. — Þá
skal nefnd grein um grunnskóla
frumvarpið margrædda. Hún
heitir ,,Að marki — án stefnu"
og er eftir skrifstofustjóra
fræðsluráðs Reykjavíkurborgar,
Sigurð Pálsson kennara. Ágætt
innlegg í umræðurnar um þetta
umdeilda mál, sem verður of-
arlega á dagskrá næsta þings.
Af þýddum greinum í Kirkjurit-
inu skulu nefndar þessar: Jes-
ús sögunnar eftir dr. Joaohim
Jeremías próf. og greinin: Frá
Sr. Gunnar Árnason
fermingarguðfræði til fermingar
athafnar eftir dr. Bjafne Hareide
í Oslo. Þá getur Kirkjuritið
tveggja nýrra bóka: sr. Eiríkur
Eiríksson skrifar um bók dr.
Sig. Nordals um Hallgrím Pét-
ursson og Passíusálmana og sr.
Magnús Runólfsson um Kristna
trúfræði, sem sr. Þórir Stephen-
sen og fl. hafa nýlega þýtt úr
sænsku.
Fyrir utan það sem hér að
framan er talið er margt af
ýmsum smærri greinum í þessu
hefti Kirkjuritsins auk kirk.iu-
legra frétta innlendra og er-
lendra.
Eins og af þessari upptaln-
ingu má s.iá er þetta hefti
Kirkjuritsins bæði fiölbreytt og
fróðlegt. í þvi eru margar
ágætar myndir. Hefur ekkert
verið til sparað að gera það
vel úr garði. Þó beria útgefend
ur sér og kvarta um fiárhags-
örðugleika eins og búmanna er
siður.
I ráði er að annað hefti af
ritinu komi út fyrir næáta árs
fund Prestafélagsins sem mun
taka frekari ákvarðanir um
framtíff ritsins. — Ástæða er
ti] að hvetja a'menning til að
kaupa Kirkiuritið. — Það þarf
ekki annað en hringja — svo
kemur það. Áfgreiðslus’íminn er
85601.