Vísir - 16.05.1972, Qupperneq 3

VÍSIR. Þriðjudagur. i6. maí. 1972
3
Pólitiskir
flokkadrættir
Þeir starfssömu i hippa-bæn-
um, þeir sem vilja koma ,,smá-
borgaralegu” skipulagi á götur,
garða og ibúðir, þeir eru
kommúnistar. Þeir vilja láta lif-
ið ganga fyrir sig eftir pinulitlu
kerfi. Hinir, og þeir eru marg-
falt fleiri, eru stjórnleysingjar,
anarkistar. Þeir vilja ekkert
gera. Og gera heldur ekkert.
Kannski taka þeir sér vinnu
annað slagið, vinna i nokkrar
vikur og geta svo lifað á tekjun-
um um langa hrið i Kristjaniu,
þvi þar kostar litið að fram-
fleyta sér. Húsnæði er ókeypis,
og mat er hægt að fá fyrir litið fé
i bakarii bæjarins — eða annars
staðar i Kaupmannahöfn.
,,Ég innleiddi
tjaldbúðalif árið 1920”
á heilsubótargöngu einhvers
staðar i Kaupmannahöfn.
Mannlif i þessum hippa-bæ er
með afskaplega rólegu yfir-
bragði. Enginn fer sér hratt að
neinu. svarar spurningum treg-
lega — eða alls ekki. Menn sitja
gjarna i fámennum hópum, ein-
hver slær á gitarstrengi og ann-
ar raular. Brauð er bakað við
eld, grænmeti ræktað, geitur
mjólkaðar og hænur hafa ein-
hverjir. Öþrifnaður er rikjandi,
en hann stafar fremur af letinni
en innræktuðum sóðaskap.
Viða um hippa-bæinn höfðu
framtakssamir letrað á hús-
veggi áskoranir til fólks um að
taka til kringum sig, rétta af
gangstiga, brenna drasli og
mála húsin. Og ég kom að fjór-
um starfssömum piltum, sem
voru i óðaönn að mála gafl á
stórri blokk.
Á grasflöt milli nokkurra
fornra húsa, sem einhverju
sinni voru notuð fyrir hesta
danska hersins, hitti ég fyrir
danskan istrubelg. Stóð sá,
klæddur sinum svörtu jakkaföt-
um, hatti og með skjalatösku i
hendi, og virti fyrir sér fólkið
kringum okkur.
,,Ég hef alltaf ætlað mér að
skoða þennan stað”, sagði hann
við mig — og hélt vist að ég væri
einn ibúanna”, og mikið lizt mér
vel á þetta. Gjarnan vildi ég búa
hér, hætta á skrifstofunni og
setjast hér að. En ég er vist orð-
inn of gamall — sextiu og
þriggja ára maður á ekki gott
með að semja sig að nýjum lifs-
venjum — en ég get sagt þér, að
árið 1920 var ég með fyrstu
mönnum til að fara að búa i
tjaldi hér i Kaupmannahöfn.
Það þótti afskaplega ósiðlegt
þá, en ég kærði mig kollóttan. . .
og konan min lika. Við vorum
tvö saman i tjaldi eitt yndislegt
sumar. Ef við værum bæði ung
núna, myndum við setiast að
hér”. — GG.
Þakkir til Gísla
Sigurbjörnssonar
Mig langar til að biðja Visi að
birta fyrir mig litla þakkargrein
með miklu þakklæti til hr.
forstjóra Gisla Sigurbjörnssonar,
á Elliheimilinu Grund fyrir að
efna til samsætis þann 6. þ.m.
fyrir 50 ára nemendur og eldri frá
Verzlunarskóla Islands. Fór þar
saman skemmtilegt umhverfi og
ágætar veitingar og þjónusta.
Þetta var sérlega ánægjuleg
samkoma, bæði fyrir okkur sem
höföum útskrifast saman og
vorum enn á lffi og höfðum mögu-
leika til að geta mætt þarna og
sömuleiðis að hitta fólk á sama
reki og við erum sjálf, i stað þess
að vera innan um fullt af yngra
fólki, sem maður þekkir ekkert og
heldur er ekki við þvi að búast,
eins og tilfellið er á öðrum sam-
komum.
Þvi miður var i þessu sam-
kvæmi eins og svo oft annars
staðar, ekkert af kvenfólkinu sem
tók til máls að þakka for-
stjóranum fyrir okkar hönd og þvi
eru þessar linur fram komnar
hér. Aftur á móti töluðu ýmsir af
karlmönnunum, sem þarna voru
staddir og tókst auðvitað
ágætlega eins og við var að búast.
Að lokum við ég svo endurtaka
þakklæti mitt til Gisla Sigur-
björnssonar, sem ætíð hefir sýnt i
orði og verki hve mikið hann vill
fyrir gamla fólkið gera og svo
þakka ég Visi fyrir birtinguna á
linum þessum.
Sigriður Brynjólfsdóttir.
Hvar eru fréttirnar
fró Grœnlandi?
„Hvers vegna heyrast aldrei
neinar fréttir frá nágrönnum okk-
ar, Grænlendingum? Hvað er að
gerast þar? Við heyrum ljótar
sögur af nýlendukúgun Portúgala
og frelsishreyfing Angola sendir
meira aðsegja hingað mann til að
tala máli undirokaðrar þjóðar. Á
Grænlandi er hægt en kerfisbund-
ið verið að þurrka út menningu
litillar þjóðar.
Danir eru að visu smáþjóð, en
það hindrar þá ekki i þvi að
þröngva annarlegum lifsháttum
upp á Grænlendinga, útrýma
móðurmáli þeirra með skólakerf-
inu, gera sjálfa sig yfirborgaða
yfirstétt, auk einokunar-
verzlunar. Hvergi örlar á visi að
heimastjórn.
Grænland er alls ekki fátækt
land á nútima mælikvarða. En
þjóðinni þar mun dönsk forsjá sizt
hentugri en okkur var á sinum
tima.” Friðjón óli
Rauðarárstig 22
LEIKIÐ í ÖSKUBAKKA
Einþáttungar eftir Birgi Engiiberts frumsýndir á listahátíðinni
— FAST endursýndur 13. júní
,,Ég hugsa, að frá bók
menntalegu sjónarniiði yrðu
þessir einþáttungar minir álitnir
heyra undir súrrealisma", sagði
Birgir Engilberts i viðtali við Visi
um einþáttungana tvo, sem Þjóð-
leikhúsið fruinsýnir eftir hann á
listahátiðinni i næsta mánuði.
Birgir kvað nöfn einþáttung-
anna vera „Hversdagsdraumur”
og „Ósigurinn”. Sá fyrrnefndi
væri um tveggja ára gamall, en
Ósigurinn hefði hann lokið við
skömmu fyrir áramót. „Svo ég
má vera ánægður með það,
hversu hann kemst fljótt á svið.
Það var fáeinum vikum siðar,
sem ákveðið var að taka hann til
sýninga á listahátiðinni”, sagði
Birgir.
Leikendur i ,,Ósigrinum”( eru
sex talsins, en i „Hversdags-
draumnum” leika þau ein, Bessi
Bjarnason og Margrét
Guðmundsdóttir, en leikurinn fer
allur fram i risastórum ösku-
bakka.
Um efnisþráð einþáttunganna
fékkst Birgir ekki til'að segja eitt
aukatekið orð. „Það verður bara
hver að leggja þann skilning i þá,
sem hann hefur gáfur til”, sagði
hann. „Það má lika skilja ein-
þáttungana á svo marga og ólika
vegu, að það mundi bara spilla
fyrir, að ég færi að ota fram min-
um skilningi á þessum leikverk-
um”.
Birgir Engilberts er ungur að
árum. Hann lauk námi i leik-
myndagerð frá Þjóðleikhúsinu
1966, en strax sama ár var frum-
sýnt eftir hann á fjölum leikhúss-
ins hans fyrsta leikrit, „Loftból-
ur”, sem svo siðar hefur einnig
verið flutt i sjónvarpinu. Þá var
Birgir aðeins 19 ára gamall. Arið
eftir frumsýndi Grima svo eftir
hann leikritið „Lifsneista”.
Leikstjórn á einþáttungunum
hans nýju annast þeir i samein-
ingu Benedikt Arnason og Þór-
hallur Sigurðsson, en það er i
fyrsta skipti, sem sá siðarnefndi
fæst við leikstjórn i Þjóðleikhús-
inu.
Að sjálfsögðu hefur Birgir unn-
ið sjálfur að leikmyndunum fyrir
einþáttunga sina, en Birgir er
fastráðinn i leikmyndagerð Þjóð-
leikhússins, þannig að það eru
hæg heimatökin fvrir hann. „Ég
,,S É N I”. Hér er föndrað með leikmuni, sem Birgir Engilberts (t.v.)
hefur unnið fyrir „Ósigurinn”, annan einþáttunganna, sem Þjóðleik-
húsið frumsýnir eftir hann i næsta mánuði.
Teatern i Helsinki á „Umhverfis
jörðina á 80 dögum”.
Loks má geta þess, að þann 13.
eða á næstsiðasta degi listahátíð-
arinnar, endurvekur Þjóðleikhús-
ið Fást. Það gerist i tilefni
norrænu leikhúsráðstefnunnar,
sem hefst i Reykjavik daginn áð-
ur. A þeirri ráðstefnu verður ein-
mitt aðalræðumaðurinn Karl
Viback, sem stjórnaði uppfærslu
Þjóðleikhússins á Fást, en aðal-
umræðuefni ráðstefnunnar verð-
ur nútima uppfærslur á klassisk-
um verkum. -ÞJM
verð að viðurkenna, að það er
helzt til mikið að bera ábyrgð á
bæði leikritinu og leikmyndun-
um”, sagði hann i viðtalinu við
Visi, en hann bætti þvi við, að ó-
neitanlega væri það lika dálitið
spennandi.
Auk einþáttunga Birgis efnir
Þjóðleikhúsið á listahátíðinni til
sýningar á „Sjálfstæðu fólki”, en
auk þess verða svo á fjölum leik-
hússins gestaleikir, ballettsýning
dansara frá konunglega danska
ballettinum og svo sýning Lilla
Þeir eru þungbúnir
Eyjaskeggjar
— og segjast fara á hausinn, ef ekki aflast vel fram á sumarið
Þriðja árið i röð brást vetrar-
vertiðin i Vestmannaeyjum.
Það er heldur dauft hljóð i Eyja-
skeggjum núna, og enda von-
legt, þvi það riður algerlega
baggamuninn i efnahagslifi
Eyjamanna, ef vertíð brcgzt. I
fyrra, að afstaðinni vondri ver-
tið, var hins vegar góð netaveiði
seinni hluta mai, i júni og júli —
og það „bjargaði öllu árinu
hér", sagði Ingólfur Arnarson,
formaður Útvegsbændafélags
Vestmannaeyja, er Visir ræddi
við hann i gær.
„Við öfluðum hér samtals
eitthvað yfir 22.000 tonn af fiski
og þvi til viðbótar 89.000 tonn af
loðnu. Huginn 2. var aflahæstur
á vetrarvertið með 932 tonn,
Andvari var með 852 tonn,
Heimaey var með 694 tonn og
Þórunn Sveinsdóttir 677 tonn”.
Þegar illa árar hvað eftir
annað, fer ekki hjá þvi, að i voða
stefni. Einkum eru það bátar,
sem kannski ár eftir ár afla ekki
nema i meðallagi, eða þaðan af
minna sem nú horfir illa fyrir.
Riður nú allt á góðu sumri.
1 sjálfu sér hefur þetta afla-
leysi ekki annað i för með sér en
versnandi afkomu sjómanna og
útgerðarmanna, þvi að bát-
arnir, sem i Eyjum landa, eru
svo gifurlega margir. Land-
vinnan er þvi ævinlega jafn-
mikil — og kannski of mikil, og
hafa verkalýðsfélög nú bannað
félögum sinum að vinna auka-
vinnu. Það merkir, að fiski
þýðir ekki að landa i Eyjum
framvegis föstudaga, laugar-
daga og sunnudaga. Fékk
Útvegsbændafélagið tilkynn-
ingu um þessa samþykkt verka-
lýðsfélaganna i gærmorgun.
Segir annars nánar af þessu
annars staðar i Visi i dag.
„Skipulagður
barlómur”
„Ég las það i Visi um daginn,
haft eftir Snæfellingum, að við
Vestmannaeyingar skipulegð-
um barlóm til að fæla aðra báta
frá miðunum hérna. Við þekkj-
um nú þá Snæfellingana vel, ég
hitti þá oftá fundum, og þeir eru
sérstæðir menn og skemmti-
legir. Ég er mjög ánægður yfir
þvi, að þeim skuli hafa gengið
svona vel i vetur. Þú mátt senda
þeim kveðju mina — hins vegar
vita þeir eins vel og ég að bar-
lómur er ekki skipulagður hér.
Sannleikurinn er sá, að mið
okkar Eyjamanna eru sótt af
óskaplegum fjölda báta úr hin-
um og þessum byggðarlögum.
Við gerðum okkur nefnilega
seka, Eyjaskeggjar, um þá
reginfirru að leyfa sérstakar
undanþágur fyrir bátaflotann
innan 12milna markanna. Þetta
gerðu ekki aðrir, og við fengum
allan fjöldann yfir okkur. Það
verður að breyta þessu og taka
fastar á málunum hvað þetta
snertir en hingað til hefur verið
gert” sagði Ingólfur Arnarson.
20 bátar
fara á humar
Nú, að lokinni vertið, eru
Eyjabátar að tygja sig á annars
konar veiðar. 20 bátar fara á
humarveiðar, og likast til verð-
ur humarsins helzt að vænta
kringum Surtseyna.
50 bátar fara á fiskitroll á
Eyjamiðum og einir 4 eða 5 bát-
ar verða á handfærum, að þvi er
Ingólfur Arnarson sagði Visi.
— GG.