Vísir - 29.09.1973, Blaðsíða 3

Visir. Laugardagur 29. september 1973
3
Bertha Jónsdóttir, sein varð númer sjö, fór i Pariö viö Njálsgötu.
Þar valdi hún sér þessa ljósu skyrtublússu úr bómull. Stúlkan til
vinstri á myndinni er afgreiðslustúlka i Parinu. Ljósm: Bragi.
Með sumarstúlk-
um i búðarápi
dóttir, sem varð númer fjögur,
hafði ekki tima til að skreppa i
búðir þegar það var ákveðið, og
geymum við hana þar til siðar
Hún mun heimsækja tizku-
verzlunina Casanova i Banka-
stræti. Esther ólafsdóttir fór
fyrir stuttu i Karnabæ og valdi
sér þar peysu. Esther varð
númer fimm til sex ásamt
Ragnheiði Pétursdóttur.
— ÓH.
Undanfarna daga höfum viö
farið mcð nokkrar af sumar- ‘‘
stúlkum okkar i búðarráp.
Fimm fata- og tizkuverzlanir
buðu stúlkunum að velja sér
flik, og við gripum tækifærið og
mynduðum þær i þeim fötum
sem þær kusu sér.
Sumarstúlka Visis fékk i
verðlaun för til Mallorca með
Sunnu. Sú, sem varð númer tvö,
fékk Electrolux ryksugu að gjöf
frá Vörumarkaðnum. Þvi þótti
hæfa, að næstu fimm i röðinni
færu i þessar verzlanir og veldu
sér fatnað.
Mikiö úrval tizkufatnaðar er i
búðunum þessa daga, og sumar
stúlkurnar voru i stökustu vand-
ræðum með að ákveða sig. Auð-
vitað fundu þær eitthvað við sitt
hæfi að lokum. Þórunn Stefáns-
Silkiblússan, sem Kagnheiður
Pétursdóttir er í, heillaði hana
mjög cr hún skoöaöi sig um I
Evu. Eftir að hafa fariö i gegn
um allt það sein verzlunin hafði
upp á að bjóða ákvað hún að
taka blússuna. Kagnheiður varð
i fimmta til sjötta sæti i keppn-
inni ásamt Esther Ölafsdóttur.
En það var margt annað i Evu
sem hcillaði.
i Bazar i Hafnarstrætinu valdi Bryndis Sveinsdóttir sér þessa
pcysu úr acrji. Hún varð númer þrjú i keppninni, og er hér til
hægri á myndinni ásamt verzlunarstjóranum i Bazar. Bryndfs
var ákveöin með það, að ekki dygði annað i vetur en góð peysa.
Og hér cr Esther ólafsdóttir aö velja sér peysu I Karnabæ.
Ekki hœgt að setja
aðvðrunarkerfi í
sprengjugeymslurnar
— standa afskekkt, og ekkert rafmagn má nœrri þeim koma
,,Það er ekki mögulegt að koma
fyrir neinu aðvörunarkerfi við
sprengiefnageymsluna. Ekkert
rafmagn má liggja innan ákveð-
ins radiuss frá húsunum”.
Eyjólfur Snæbjörnsson, birgða-
vörður hjá Reykjavikurborg,
upplýsti blaðið um þetta i gær.
Hann hefur tekið að sér að telja
saman hve mikið magn hafi horf-
ið úr sprengiefnageymslunni i
Almannadal fyrir ofan Rauða-
vatn.
,,Tvær girðingar eru i kringum
húsin, en ég veit ekki hvort það
hefur komið til álita að setja að-
vörunarkerfi i þær”.
Eyjólfur sagði, aö það hús sem
dýnamitinu var stolið úr, hafi
verið á vegum Sameinaðra is-
lenzkra verktaka. Það er sam-
steypa 8 fyrirtækja, sem vinna
jarðvegs- og byggingarvinnu.
Þjófarnir hafa rofið gat á þakið,
og farið þaðan niður. Húsið er
hólfað niður i skápá, en þeir hafa
verið brotnir upp.
„Þeir hafa einnig farið i annað
hús, þar sem geymdar voru raf-
magnshvellhettur fyrir dynamit-
ið. Það eru einmitt hvellhetturnar
sem eru hættulegastar af öllu
sprengiefninu. Litið þarf til að
þær springi. T.d. er sett upp að-
vörunarskilti rétt hjá húsunum.
Þar eru menn varaðir við þvi að
hafa kveikt á talstöðvum i bilum
sinum. Tiðnin frá þeim getur
nefnilega sett hvellhetturnar af
staö. Dynamitið sjálft er aftur á
móti tiltölulega meinlaust. Ef
maður kveikir i þvi, þá brennur
það bara hægt og rólega eins og
lýsi”, sagði Eyjólfur ennfremur.
Húsin, sem geyma sprengiefn-
ið, eru ekki nema tveggja ára
gömul. Þau eru byggð sérstak-
lega fyrir þessa geymslu. T.d. er
tréþak á húsunum til þess að allt
fari upp i loftið ef sprenging
verður. Háum varnargarði var
einnig ýtt upp i kringum húsin, til
þess að ekki væri hætta á þvi, að
hlutir þeytist lárétt frá húsunum
ef sprenging verður i þeim.
t gær hafði enn ekki hafzt upp á
þjófnum eða þjófunum.
— ÓH.
Þær viröast nógu traustlegar sprengiefnageymslurnar, en engu aö siður er brotizt inn f þær og sprcngi-
cfni stoliö.
Rekstur ferðaskrif-
stofunnar nauðsynlegur
— segir Björn Jónsson, samgönguróðherra
Björn Jónsson félags- og sam-
gönguráðherra ætlar að leggja
frumvarpiö um Ferðamála-
stofnun tslands fram strax á
næsta þingi. Frumvarpið var lagt
fram á siðasta þingi, en fékk
ekki afgreiðslu.
1 vor ráku eigendur vin-
veitingahúsa upp mikið rama-
kvein, vegna þess að fyrir-
hugaður feröamálasjóður átti að
meginhluta að fjármagnast með
100 krónu gjaldi af gestum
veitingahúsanna.
Einnig komu fram mótmæli
gegn þvi að ein deild Ferðamála-
stofnunarinnar yrði almenn
feröaskrifstofa, sem rekin yrði i
samkeppni við aðrar ferða-
skrifstofur.
Gleym-mér-ei
íKópavogi
Gleym-mér-ei verður seld til
Kópavogsbúa á morgun i hvert
hús,á vegum minningarsjóðs As-
laugar Maack en sjóöurinn var
stofnaöur til minningar um As-
laugu, sem var fyrsti formaöur
Kvenfélagasambands Kópavogs.
Tilgangur sjóðsins er að styrkja
fjölskyldur eöa einstaklinga, sem
vegna erfiöleika þurfa á hjálp að
halda. Er þar oft um skyndihjálp
að ræða, sem aö góðu gagni kem-
ur.
Við spurðum hvort hugsanlega
yrði tekið tillit til þessara mót-
mæla.
,,Ég tel vafalaust, að ákvæðiö
um 100 krónu gjaldið verði áfram
I frumvarpinu,” sagði Björn
Jónsson, „Hitt er svo annað mál,
að þetta er ekki það mikill liður i
frumvarpinu, aö ekki megi hugsa
sér ýmsa aðra tekjuliði.”
„Um hitt atriðið, áframhald-
andi rekstur Ferðaskrifstofu
rikisins er það að segja, að þaö er
Vaxtalaus
lán vegna
f óveðrínu
Bjargráöasjóöur hefur ákveðið
að veita stuðning vegna tjóns,
sem varði óveðrinu, svo fremi aö
sjóönum veröi tryggt lánsfé til
þess.
Stjórn sjóðsins bindur
stuöninginn við lán, sem verði
vaxtalaus til fimm ára. Sveitar-
félögin fá lánin úr sjóönum, og
þau endurlána féð siðan þeim ein-
staklingum, sem hafa oröiö fyrir
skoöun samgönguráðuneytisins,
að ekki megi draga neitt úr starf-
semi Ferðaskrifstofu rikisins, og
teljum við hana mjög nauðsyn-
lega fyrir feröamálin i landinu.”
„Frumvarpið verður lagt fram
óbreytt i meginatriðum”, sagði
ráðherra að lokum. „Hitt er svo
annaö mál, hvaöa meðferö það
fær hjá Alþingi og hvernig það
verður, þegar það hefur hlotiö af-
greiðslu þar. En ég mun stefna
að þvi, að það verði sem fyrst.”
-ÓG.
fímm ára
tjónsins
tjóni og sjóðsstjórnin hefur sam-
þykkt að veitt verði þessi lán.
Sveitarstjórnir sjá ennfremur
um mat á tjóni og öflun upplýs-
inga um það, eftir þvi sem nauð-
syn krefur.
Lánin skuli verða stighækkandi
hundraðshluti af tjóninu, það er
verða hlutfallslega meiri eftir þvi
sem tjónið er meira. Ekki verða
veitt lán vegna tjóns, sem er
minna en 50 þúsund krónur.
Að svo stöddu skulu einstakl-
ingar hafa forgangsrétt um þessi
lán. _ HH.