Vísir - 29.09.1973, Blaðsíða 8

Ilann hcfur spilaft inch riestum hinna frægustu, samiö mörg
hc/.tu rokk-lögin, scm fram hafa komiö — og cr talinn cinn bezti
píanólcikari starfandi i rokkinu....
„HSSA RÖDD
HEFÉG
HEYRT
Hank Wilson: Hank
Wilsons Back Vol. 1.
Hank Wilson! „Aldrei heyrt
hans getiö”, hugsa eflaust allir,
sem sjá, aö til er plata meö
Hank. En sennilega myndu
flestir lika hugsa: „bessa rödd
hef ég heyrt áður,” ef þeir
heyröu þessa fyrstu plötu hans.
Hver skyldi þessi Hank
Wilson annars vera? Haldib þið,
aö Hank Wilson sé eitthvert
smástirni? Nei, þvi fer fjarri.
Hann er ein af skærustu rokk-
stjörnunum i dag. Hann hefur
spilaö með flestöllum hinum
frægu rokk-stjörnum. Hann
hefur samiö mörg beztu rokk-
lög, sem samin hafa verið,
bæöifyrirsig og aöra. Iiann er
talinn einn bezti pianöleikari
starfandi i rokk-músikirni, og
hann hefur eina sérstæðustu
söngrödd, sem fyrirfinnst.
Þú, sem þetta lest, ert ef til
vill farinn að hafa áhyggjur af
þvi að þú hafir verið fjarstadd-
ur, þegar Hank Wilson gerði
alla þessa stóru hluti. En þú
getur veriö rólegur, þvi Hank
Wilson á sér annað nafn, öllu
frægara. Þaö skiptir ekki máli,
ÁÐUR"
hvort þú þekkir Hank Wilson,
eöa Leon Russell , þótt nöfnin
séu tvö, þá eru þau bæði notuð
af sama manninum.
Já, Leon Russell er kominn
með nýja plötu, þó hann hafi
verið að senda frá sér þriggja
platna albúm fyrir rúmum
þremur mánuöum. I þetta
skiptið er það stúdió-plata, og
það, sem platan hefur að
geyma, er eingöngu country
lög, lög er Leon heldur senni-
lega mikið upp á, enda eru
þetta allt saman frábær lög.
Hann er ekki við eina fjölina
felldur, hann Leon. Hverjum
gat dottið i hug, eftir „live”
plöturnar, að það næsta frá hon-
um yrbi yfirveguð og afslöppuð
country-plata. Leon sér ein-
göngu um sönginn á þessari
plötu, og hefur sjaldan gert
betur, en hljóðfæraleikinn eftir-
lætur hann völdum mönnum.
Enda er útkoman á öllu saman
sérdeilis frábær.
Flest iaganna á plötunni eru
ódauðleg og bæði það og
meðferð Leons á þeim verður
örugglega til þess, að þessi
plata á eftir að komast i
snertingu við ódauðleikann.
Visir. Laugardagur 29. september 1973
Á vinsœldalistann
með lag Magnúsar!
trommuleikur Hrólfs smekkleg-
ur.
Ég hef áður sagt þaö, að mér
finnst Magnúsi hafa farið mikiö
fram sem söngvari, og er það I
fullu gildi. Hann syngur bæði
lögin ágætlega. „I Know It’ s
True” syngur hann nákvæm-
lega eins og á að syngja lagið,
og sama gildir einnig fyrir um
„I Didn’t Know”. En þar syng-
ur hann lagið hálf-drafandi
röddu, og fer það vel, þvi lagið á
örugglega eftir að verða vinsælt
I diskótekum landsins.
Af hverju að minnast á þetta?
Jú, vegna þess að ég er alls ekki
sammála Magnúsi, að
nafngiftin „Aumingi” hæfi
laginu. Lagiö er að visu ekki
flókin smið, en einfalt getur lika
verið gott. Mér finnst gaman að
laginu, þó efniviöurinn sé ekki
stórbrotinn, hvorki lag né texti,
þá er meöferð Magga og Co á
laginu mjög skemmtileg. Lagið
er mjög liklegt til vinsælda og á
örugglega eftir að komast hátt
á islenzka vinsældalistann og
ætti sennilega möguleika viðar,
ef fleiri fengju tækifæri til að
heyra, aðrir en við Islendingar.
Þaö gerir samt plötuna miklu
meira en þyngdar sinnar virði,
að lagið á B. hliöinni, „I Know
It’s Ture” það lag finnst mér
miklu „heitara” l^ig, og heföi ég
....ég er alls ekki sammála Magnúsi, að nafngiftin ..uumingi"
hæfi laginu „I Didn't Know”........
Ég verð að byrja á þvi að
segja, aö ég er dálitið undrandi
á Magnúsi Kjartanssyni. Hann
lét nefnilega hafa það eftir sér,
að áður en hann gæfi út LP
plötuna.sem bann hefur nýlokið
við, ætlaði hann að gefa út
„aumingja” á litilli plötu.
„Auminginn” mun vera lagið „I
Didn’t Know”, sem teflt er
fram á A hliö þessarar plötu,
Mér finnst, að ef ^einhver vill
kalla „I Didn’t Know”
aumingja, þá þeir um þaö. En
Magnús hefði átt að vera sá
siðasti til að láta hafa slikt eftir
sér.
fengið að ráða hefði ég sett „I
Know It’ s True” i heiðurs-
sessinn, hinum megin á plöt-
unni. Ég skora hér með á örn
Petersen, vin minn, aö gefa
laginu tækifæri til að spreyta
sig á vinsældalistanum, en ég
er viss um, að ef „I Know It’ s
True” yröi teflt fram.yrðu vin-
sældir lagsins bæði miklar og
langlifar.
Hljómburöur á plötunni er
allur eins og bezt verður á kosið,
einnig hljóðfæraleikur allur.
Sérstaklega finnst mér
IR HÆGT AÐ ÆTLAST TIL
AÐ HANN NÁI HÆRRA?
Ef tónlistarmaöur i dag er
spuröur: Hvaö finnst þér þaö
athyglisverðasta i popp-
músikinni? er svariö nærri
undantekningalaust: „Það sem
Stevie Wonder er að gera.” Eða
hvað haldið þið að það þýði,
blindraletriö aftan á siðustu
plötu Paul McCartneys, ..Red
Rose Speedway”? Þar stendur
„We love you, baby”, og er til-
einkaö hverjum? Jú, rétt til
getið, Stevie Wonder.
Þó mér finnist „Innervisions
ekki gefa tveim siöustu plötum
hans eftir, er ég viss um ab
mörgum muni ekki finnast eins
mikið koma til þessarar plötu og
„Talking Book”. En til hvers er
hægt að ætlast af manninum? Á
hver plata hans eftir aðra að
koma fólki til að gapa af undr-
un? Er hægt að ætlast til, að
hann nái hærra, þegar hann er á
toppnum? Á „Innervisions” er
góð músik, og svo lengi sem
Stevie Wonder heldur áfram að
framleiða góöa músik er ég
ánægður. Á „Innervisions” er
kannski ekkert lag, sem er eins
liklegt til vinsældar og t d. ..Vou
are the Sunshine of My Lil'e". en
i heildina finnst mér luin ekki
siðri en hinar Irægu plötur hans
þar á undan.
Fyrsti kafli er ,, Music of My
Mind,,, annar kafli er „Talking
Book og nú höfum við þriðja
kafla, „Innervisions,,. Ég veit
ekki, hvað kaflarnir verða
margir, en ef þeir verða eins
góðir og hinir þrir fyrstu, fylgist
ég með til söguloka.
ÞRJÚ ÁR í ÞRÆLKUNARVINNU
Nazareth: Ilazamanaz.
Hverri eldingu fylgir þruma,
það hljóta allir að vita- eftir ó-
veðrið, sem geisaði hér um
siðustu helgi. Utan á
Razamanaz, hinni nýju plötu
Nazareth, er mynd af eldingu,
og auövitað fylgir þruma
eldingunni. Þeim félögunum i
Nazareth dytti varla i hug að
fara aö brjóta eitt af helztu
náttúrulögmálunum.
Eftir aö ég haföi hlustað á
fyrsta lagið á „Razamanaz”,
lagið sem platan er kölluö eftir,
datt mér i hug, að ef eitthvert
orð lýsti þvi vel, sem Nazareth
er að gera væri það orðið
þrumurokk, þvi þetta titillag
plotunnar er með einsdæmum
kraftmikið lag. Eftiraðég haföi
svo hlustað á alla plötuna
komst ég að þvi, að þetta gilti
ekki bara fyrir þetta eina lag,
heldur alla plötuna I heild.
Þetta er þriðja plata
Nazareth, en sú fyrsta sem
hefur opnað augu manná fyrir
þvi, að Nazareth er ekki bara
heimaborg frelsarans, heldur
stendur nafnið Nazareth lika
sem samnefnari fyrir fjóra
skozka náunga, Dan McCaff-
erty, Manuel Charlton, Pete
Agnew og Darrel Sweet, en eftir
siðustu fréttum að dæma hafa
þeir mestan hluta Englands á
sinu valdi.
Ýkjur? Kannski smávegis.
En það er þó staðreynd, að vin-
sældir Nazareth i Englandi eru
þvilikar, að þær verða aðeins
bornar saman við vinsældir Led
Zeppelin og Deep Purple, þegar
þær voru i hámarki. Vel á
minnzt, það er einmitt Roger
Glover, fyrrum bassaleikari
Deep Purple sem haföi yfirum-
sjón með gerö plötunnar.
Undanfarin þrjú ár hefur
Nazareth veriö I þrælkunar-
vinnu. Þar sem fyrri plötur
félaganna fengu engar stórvið-
tökur, urðu þeir að spila hérum-
bil upp á hvert einasta kvöld, ef
þeir áttu að ná til fólksins, enda
segjast þeir nú hafa spilað á
öllum stöðum i Englandi, þar
sem hljómsveitir á annað borð
fái að spila. Eftir móttökunum,
sem „Razamanaz” hefur fengiö
i Englandi, hefur þetta borið
árangur, enda á platan skilið að
fá góðar móttökúr, þvi
„Razamanaz” er góð plata, tón-
listin kannske ekkert sérstak-
lega merkileg, en vel gerð innan
sinna takmarka, svo langt sem
hún nær. Sannkallað þrumu-
rokk, þó stundum örli á öörum
áhrifum, enda hefur Nazareth
sannað það áöur að hljómsveit-
inni er fleira til lista lagt en að
spila bara þrumandi rokk, þó
hún einbeiti sér aö þvi hér.
Nazareth varð að spila næstum upp á hvert einasta kvöld til að
ná til fólksins, enda segjast þeir núna hafa spilað á öllum stöðum
i Englandi.