Vísir - 09.02.1974, Blaðsíða 9

Vlsir. Laugardagur 9. febrúar 1974.
9
STAÐGENGLAR
STÓRMEISTAR-
ANNA SIGRUÐU
í SUNDAY TIMES
ítalir voru sigursælir
á Sunday Times mót-
inu, sem lauk s.l. helgi i
London. En það voru
ekki þessir venjulegu
ítalir, heldur stað-
genglar stórmeistar-
anna, sem unnu i þetta
sinn, eftir að hafa haft
forystu i mótinu allan
timann.
Tuttugu pör frá þrettán lönd-
um tóku þátt í mótinu, en röð og
stig efstu para var þessi:
1. G. Facchini og S. Zucchelli,
ítalía 111,5.
2. A. Priday og C. Rodrigue,
England 100.
3. J. Ortiz-Patino og J.
Boulenger, Sviss 98.
4. A. Abate og L. Burgay, ítalia
98.
5. P. Chemla og L. Stoppa,
Frakkland 94.5.
6. W. Coyle og V. Silverstone,
Skotland 93.
7. I. Rose og R. Sheehan,
England 91,5.
8. A. Shwartz og M. Stampf,
Israel 90.
9. V. Altman og T. Smith,
Bandarikin 90.
10. J. Cansino og M. J. Flint,
England 87.
11. B. Schapiro og Omar Shariff,
England 85.5. Meðalskor var
85.5 stig.
Sigurvegararnir spila kerfi,
sem kallað er Leghorn Dia-
mond, italskt kerfi, sem er
nokkuð þekkt.
Sjónvarpskvikmynd var gerð
af hluta af einni umferðinni, og
verður hún sýnd i náinni
framtið.
Flest pörin réðu ekki við eftir-
farandi spil, sem er eins og snið-
ið fyrir yfirfærslusagnir.
Staðan var a-v á hættu og
norður gaf.
A A-D-3
.V. <r-8'
.♦ K-<;-5-2
* K-l 0-6-4
♦ 10-8-7-6
V K-5-4-2
9
+ D-G-9-2
+ G-9-2
V A-10-9-7-6-3
A 10-8-3
+ 3
♦ K-5-4
V D
> A-D-7-6-4
+ A-8-7-5
Sagnir gengu þannig við eitt
borðið:
Norður Austur
Priday
1 G P
3 * P
4 + P
P P
Suður Vestur
Rodrigue
2 G P
:.r l
A 4 af hinum 10 borðum
varð lokasamningurinn 3 grönd
i norður, sem urðu tvo niður eft-
ir hið sjálfsagða hjartaútspil. Á
þremur borðum var loka-
samningurinn sex lauf, sem
einnig urðu tvo niður. A hinum
þremur borðunum voru spiluð
fimm lauf, sex tiglar og fimm
tiglar, en siðasti samningurinn
var sá eini, sem hægt var að
vinna.
Með yfirfærslusögnum var
serian mjög einföld. Eftir veikt
grand norðurs, þá segir suður
tvö grönd, sem er yfirfærsla i
þrjú lauf. Suður segir siðan þrjú
hjörtu, sem sýnir einspil i hjarta
og ekki minna en niu spil i lág-
litunum. Norður stekkur i fjóra
spaða sem sýnir spaðaás, fjðr-
litastuðning við báða láglitina
og slemmuáhuga. Suður veit,
að hjartaásinn vantar og lik-
lega eitthvert annað lykilspil og
hann er ánægður með að stoppa
i fimm tiglum.
Sagnhafi verður að gæta sin.
eftir að vörnin hefur spilað
tvisvar hjarta. Hann trompar
seinna hjartað, tekur trompin
og þrisvar spaða. Nú er sviðið
sett fyrir öryggisspilamennsku i
laufinu, sagnhafi spilar laufa-
fimmi og lætur fjarkann úr
blindum, hvaða spil sem vestur
lætur. Spilið er þar með öruggt.
Það er athyglisvert, að aldrei er
hægt að vinna fimm lauf, jafn-
vel þótt maður sjái öll spilin, ef
a-v passa að spila alltaf hjarta,
þegar þeir geta.
HJALTI
HELDUR
STRIKINU
Að fimm umferðum luknum i
meistarakeppni Bridgefélags
Reykjavikur er staða efstu
sveitanna þessi:
1. Sveit Hjalta Eliassonar 94
stig.
2. Sveit Harðar Arnþórssonar 73
stig.
3. Sveit Guðmundar Pétursson-
ar 73 stig.
4. Sveit Gylfa Baldurssonar 70
stig.
5. Sveit Axels Magnússonar 65
stig.
6. Sveit Þóris Sigurðssonar 64
stig.
7. SveitBraga Jónssonar 55 stig.
8. Sveit Viðars Jónssonar 46
stig.
Sveit Axels á ennþá ólokið
leik sinum við sveit Hannesar
Jónssonar og hafa sveitir þeirra
þvi spilað einum leik færra en
hinar.
Næsta umferð verour spiluð i
Domus Medica n.k. miðviku-
dagskvöld kl. 20.
LÁTTU GANGA LJÓÐASKRÁ
Það var mikið þarfaþing að
gefa út Þingvísur, sem Jóhannes
úr Kötlum sá um útgáfu á árið
1943. Þar er að finna margar
stórgóðar vísur og er helsti Ijóður
á bókinni, að þar er ekki getið
höfunda einstakra vísna, nema i
fáum tilfellum.
Ég læt flakka hér nokkrar vísur og
byrja á visu, sem ort var á vetrarþinginu
1928. Á þvi þingi var uppi frumvarp til
laga um eignar- og notkunarrétt jarðhita.
Stelið ekki úr iðrum lands
arðinum mikilsverða;
eignarheimild andskotans
cngir mega skerða.
Næst eru tvær visur frá þinginu 1938.
Þar hélt Bjarni Bjarnason skólastjóri þvi
fram um húsmæðraskólamál, að kenna
þyrfti stúlkunum meðferð á ungbörnum,
bæði fæddum og ófæddum.
Kvennaskólum öllum á
eftir kröfu Bjarna,
meyjar skulu fræðslu fá
um fyrstu myndun barna.
Samt var flutningsmaður grunaður um
græsku, að þvi er þetta atriði snerti.
Skilyrðið þó er hér eitt
um þá menntun kvenna:
ef að fræðslan verður veitt,
vill hann sjálfur kenna.
Á þinginu 1939 myndaði Hermann
Jónasson hina svokölluðu Þjóðstjórn, og
var Sjálfstæðisflokkurinn með þvi stjórn-
arsamstarfi. Jónas Jónsson vann vel að
þessu samstarfi en hafði verið harðsnúinn
andstæðingur sjálfstæðismanna.
ihaldinu er sálin seld,
— sinnið allt úr skorðum.
Jónas migur i þann eld,
er liann kveikti forðum.
Þá er hér visa, sem ort var 1940, þegar
tók að kvisast að Bretar hefðu ef til vill i
hyggju að hernema Island.
Þjóðin, sem er dauf og dreifð,
dugar ei móts við „bitinn”.
Okkar .fagra föðurleifð
— frelsið — treðst i skitinn.
A siðara þinginu 1937 var efnt til
þingveislu þann 19. desember. Var þar
glatt á hjalla, og tók brátt að fjúka i
kviðlingum. Skúli Guðmundsson byrjaði.
Okkar þing það ætti að vera
i einni heild.
Eigum við ekki að „annulera”
Efri deild?
Árni Jónsson vildi hafa seinni partinn
þannig.
Nú er bezt að niðurskera
Neðri deild.
Næst kvað Eirikur Einarsson.
Veizla þessi og vinahót
verða ei nema prettir:
cftir skammvinn skálamót
skirpa þeir eins og kettir.
Bjarni Ásgeirsson tekur að eggja menn
til drykkjunnar.
GuIIið tár i glösum skin,
glæstur er kappahringur.
Blessaður, drekktu brennivin,
Bernharð Eyfirðingur.
Brátt snerist kveðskapurinn upp i
meting milli landsfjórðunga. Gisli
Sveinsson reið á vaðið.
Sunnlendinga sigur vis
sig mun ávallt herða:
þeir, sem búa yzt við is,
undirlægjur verða.
Jón Pálmason svaraði.
Brekkur sækja aldrei á,
þótt yfirlæti kunni,
— Sunnlendingar sveima á
sálarflatneskjunni.
Skúli Guðmundsson skoraði þá Vest-
irðinga á hólm.
Betra væri þetta þing
og þrasað heldur minna.
væri engan Vestfirðing
i vorum hópi að finna.
Þessu var svarað i sameiningu af
Bjarna Ásgeirssyni og Þorsteini
Þorsteinssyni.
Þegar komið var hér verst
véum helgrar glóðar,
Vestfirðingar vörðu bezt
vigi lands og þjóðar.
Jón Baldvinsson tekur enn betur i sama
streng.
Þegar vorið herti hart að Húnvetningum,
vestur á land þeir fóru að föngum
i feikna stórum hungurgöngum.
Jón Sigurðsson skrifstofustjóri Alþingis
kveður næstu visu.
Svo munu herma söguspjöld
sannleik öllum kunnan:
þorskhausar á allri öld
ættaðir voru að sunnan.
Næst svöruðu þeir Jóni Baldvinssyni,
Hermann Jónasson og Jón Pálmason.
Satt var það, er sögðuð þér,
—sótt var trosið vcstur.
En fyrir norðan alltaf er
andans kraftur mestur.
Hermann Jónasson lætur skammt
höggva i milli.
Flýja nú i skúmaskot
skáld, er mæðin þvingar.
Gisli komst i kvæðaþrot,
— hvar eru Sunnlendingar?
Bjarni Ásgeirsson svaraði snarlega.
Norðlingurinn kemst i kút
i hverri sveit og veri,
— belgir sig þó allan út
á andlegu gerpúlveri.
Gish Sveinsson launaði liðveizluna ekki
betur en svona.
Vestfirðinga vantar flest
á vizku- og þrautastundum.
En Sunnlendingar megna mest
á mælsku- og vinafundum.
Nú sneri Jón Pálmason sér að sumblinu
fyrir alvöru.
Eflum skrið og aukum glaum,
enginn grandar boði.
Ilertu nú á hornastraum,
Ilermann Strandagoði.
Hermann Jónasson kveður um Sunn-
lendinga
Sunnlendinga sé ég hóp.
sem að illa dugar.
— Þegar Drottinn þessa skóp,
þá var hann annars hugar.
Þetta stóðst Eirikur Einarsson ekki og
kvað.
Norðlingur með kvæðakjassi
kann frá mörgu að segja,
en Sunnanmenn á sinum rassi
sitja- og kunna að þegja.
Næsta visa er eftir ókunnan höfund.
Hér er ekki hjólið valt,
hér skal enginn sorga:
Þetta kostar þingið allt.
— við þurfum ekki að borga.
Hér hætti ég að rifja upp Þingvisur i
bili, en þær eru frá árunum 1872-1942.
Vona ég að einhver verði jafnröggsamur
og Jóhannes úr Kötlum og haldi áfram þvi
verki sem hann hóf, þvi að það er ósköp
notalegt til þess að vita, að þingmenn okk-
ar geta verið skemmtilegir öðru hvoru. Ef
svo illa skyldi vilja til að á þingi sé fátt um
hagyrðinga, er aðeins eitt ráð við þvi.
Kjósa þá á þing.'
Ben. Ax.