Vísir - 29.06.1974, Blaðsíða 8

8
N___I
t ') l’-jj
i V , , Í > i t ! V /V i
Visir. Laugardagur 29. júni 1974.
KIRKTAIÍ Odr ÞTÓÐIN
Hallgrímskirkja rís
Það þarf enginn að ætla það,
að hér veröi gerð einhver mála-
myndatilraun til að rekja það,
sem af er byggingarsögu mesta
kirkjulega mannvirkis, sem
hingaö til hefur verið reist i is-
lenzkri kristni. Það hefur liðið
langur timi og það hefur inikið
verið gert.siðan þessi orð voru
mælt i predikun við útiguðs-
þjónustu á Skólavörðuhæð:
„Og hver eru starfsskil-
yrði þeirrar starfsemi, sem
miðar að þvi að byggja upp
og minna á það, sem heilagt
er. Litizt um hér á holtinu, og
þá sjáið þér myndina af þvi.
Þér sjáið nokkra ryöfallna
steypujárnsbúta hér til
vinstri handar mér. Þeir eru
það eina, sem vér höfum
fengið að framkvæma i sötn-
uöi Hallgrims Péturssonar
af nauðsynlegum áformum
um starfsskilyrði.”
Sá, sem þetta sagði, var þá-
verandi sóknarprestur i
Hallgrimssókn, herra Sigur-
björn Einarsson, núverandi
biskup. — Þetta atvik rifjaðist
upp við hina eftirminnilegu
miöaftans-guðsþjónustu s.l.
miðvikudag, sem haldin var
innan hárra steypumótapall-
anna i kirkjuskipinu. Þessi at-
höfn var nefnd Hallgrimsminn-
ing I tilefni 300. ártlðar
Hallgrims Péturssonar, sem er
27. okt. I haust. Enda þótt þar
væri ekki nema litill hluti Reyk-
vlkinga, var þar margt um
manninn, sem stóö og hlustaði
og fylgdist með þvl, sem fram
fór. Og fólkið renndi augunum
upp eftir gnæfandi timburgrind-
unum til hinnar fyrirhuguðu
hvelfingar. Þá blasti við blár
vorhiminninn með hvltum
svifléttum skýjum þessa milda
sumardags. Og eflaust hafa
margir hugsað og velt þessari
spurningu fyrir sér: Hvenær
kemur sá dagur, er hinn raun-
verulega hvelfing þessa mikla
helgidóms rls yfir hálf-upp-
steyptum veggjum hans?
Það er engin furða, þótt bygg-
ing þessa mikla húss taki lang-
an tlma. Miklu er þegar lokið,
þar sem turninn er. Hann gnæfir
yfir borginni I allri sinni tign og
flestar raddir, sem gagnrýndu
hann meðan hann var að rlsa,
munu nú vera þagnaðar.
En mikið er eftir við byggingu
Hallgrlmskirkju. Auðséð er nú,
að þvl marki verður ekki náð,
sem Hallgrlmssöfnuður hafði
eitt sinn vonazt til að ná: að
ljúka byggingu hennar, eöa
a.m.k. gera hana fokhelda nú á
þjóðhátlðarárinu. Það er vitan-
lega ekki nema eðlilegt, að slikt
stórátak I byggingarmálum
kirkjunnar eins og helgidómur-
inn á Skólavörðuhæö er, taki
langan tima.
En áfram I áttina miðar. Svo
er fyrir að þakka fjárframlög-
um frá því opinbera og fórnfús-
um einstaklingum um land allt
og á Norðurlöndum.
Siðastliðinn áratug hefur rikið
árlega veitt fé til byggingarinn-
ar og nú er það komið upp I 4
millj. kr. á ári. Úr kirkju-
byggingarsjóði borgarinnar
fæst tæpl. 1 millj. kr. En hingaö
til hefur byggingarkostnaðurinn
að 60 hundraðshlutum verið
borinn uppi af frjálsum fram-
lögum og höfðinglegum gjöfum
einstaklinga og Hallgrlmssöfn-
uði I Reykjavik.
Nú er unniö að innréttingu á
neðstu hæðum turnbyggingar-
innar, sem þegar hafa verið
teknar I notkun að nokkru leyti.
Og i syðri álmu hans munu
guðsþjónustur safnaðarins fara
fram, þegar tekið verður til við
byggingu kórsins jafnframt
kirkjuskipinu.
Hvað er Hallgrims-
kirkja búin að kosta?
Þegar nú er talað um kostnað
við byggingu, sem stendur yfir
svo árum skiptir — þá þýðir lltið
aö nefna tölur nema þeim fylgi
útreikningar á gildi krónunnar
og vexti dýrtlðarinnar. Annars
gefa tölurnar enga rétta hug-
mynd um hinn raunverulega
kostnað.
En þetta hefur ekki svo mikið
að segja.
Enginn af þeim fjölmörgu
einstaklingum og félögum, bæði
utan lands og innan, sem látið
hafa fé af hendi rakna til
byggingar Hallgrimskirkju —
hvort sem gjöf þeirra hefur ver-
ið stór eða smá — hefur gert það
I öðrum tilgangi en þeim að
votta þakklæti sitt Hallgrlmi
Péturssyni og þakka Guði fyrir
verk hans. Slik þökk verður
aldrei mæld I aurum eða krón-
um heldur þeirri glóð trúar, von-
ar og kærleika, sem fær hjörtun
til að brenna.
HAMARSHOGG I
HALLGRÍMSKIRKJU
Kirkjusíöan I dag er helguð Hallgrlmskirkju og Hallgrfms-
minningu, sem fram fór I kirkjuskipinu 26. júnf.
Milli þess sem kórarnir sungu ofan úr rekkverkinu og prest-
arnir lásu neðan frá altarinu, kváðu viö hamarshöggin fyrir og
eftir róm-mikinn lestur Jóns Sigurbjörnssonar á ijóði dr. Jakobs
Jónssonar.
Það er að visu of langt til að birtast allt en hér fara á eftir
nokkrir kaflar:
Himins og jarðar...
hæstur höfuðsmiður
lætur hamarshögg
heyrast úr austri
Heyrist bergmál
horfins tima.
Hallgrimur skáld
I hugarsmiðju
tungunnar meitli
málstuðla sló
Svíðandi hönd
sálma ritaði.
Myndir hann dró
af mildi föður, —
bróður, er færði
fórn í dauða,
fyrirgefning
og friðar sátt.
Æviraun skálds
varð ímynd krossins,
tákn þeirrar trúar
er treystir sigri
syndlausrar elsku

Víst ertu, Jesús, kóngur klár,
kóngur dýrðar um eilíf ár,
kóngur englanna, kóngur vor,
kóngur almættis tignarstór.
Ps. 27:9
Son Guðs ertu með sanni,
% sonur Guðs, Jesús minn,
son Guðs, syndugum mann
Hallgrímur kvað i beljar nauðum sonar arf skenktir þinn,
heilaga glóS í jreðnar þjóðir. son' Guðs einn eingetinn.
- ■ • Syni Guðs syngi glaður
Niðjar hlands munu minnast l)ín, sérhver lifandi maður
meðan sól á kaldan jökul skín. heiður í hvert eitt sinn.
Matt. Joch. Ps. 25:14
Himins og jarðar
hæstur höfuðsmiður
lætur hamars högg
heyrast úr austri.
Hugur Guðs
hleður musteri
á eilífðar grunni,
aldanna kirkju.
Fegurð er í formum,
festa í veggjum,
vizka í hvelfingum
og himinbogum.
Rúnir eru ristar
að regins vilja.
Hæstur höfuðsmiður
himins og jarðar
hvern mann kallar
hamri að lyfta,
hrjúfan stein
höggva sléttan,
svo fletir fágaðir
falli (þétt) saman.
Heyrist bergmál
horfins tima.
Hallgrímur skáld
Hamarshögg
á helslóðum
lifsfórn boða
hins lífgandi anda.
Hvilir Kristur
á krossi hörðum.
kærleikur Guðs
er i kvalastunum.
Heyrast hróp hans
um heima alla,
friðarboð Guðs
og fyrirgefning.
Hljómur sá snerti
hjarta skálds,
er sjálfur þjáðist
af sárum beiskum.
Enn munu hendur
hömrum lyfta,
benjum djúpum
bróðurhold særa,
hvar sem heyrast
hungur-stunur,
blóðugra víga
byssuhvellir,
kúgaðra þjóða
kvalavein,
grátur angistar
inni dulinn
i þöglu hjarta,
er livergi finnur
lifs-bjargar von
af líknarhendi.
í Haligrímssálmum,
í Hallgrimskirkju
heyra megum
U ~ ^ . - 1- ••
nuu*alo
af hendi Guðs.
hæsta höfuðsmiðs
himins og jarðar.
Þau eru andsvör
alföður
. m H ^ H
í hugarsmiðju
- me
máistuðla sló.
Hrukku neístar
af hörðu stáli,
svo köldum hjörtum
kviknar lifgeisii,
hljóma söngvar
i sálmahofi.
Frá barna vörunr
og brjóstmylkinga
berast i hljóði
bænarmál.
- - við
ilij-ahi
bróöurhold.
Þ.vi t.T Kristur
af krossi risinn
að grói sár
á sjúkuni hkama.
sígur vinnist
á synd og dauóa.
En hamars högg
helgrar kirkju
hefja Iofsöng
hæslum höfuösmið
himins og jarðar.