Vísir - 02.11.1974, Page 2

Ætlar þú á rjúpnaveiðar
um helgina?
Arthúr Farestveit, verzlunar-
stjóri: —Nei, þaB hafBi ég ekki
hugsaB mér. Mér finnst rjúpna-
skyttiri frekar lélegt sport. Ég vil
heldur kalkún I jólamatinn en
rjúpu.
örn Jónsson, forstjóri: — Nei, ég
er löngu hættur aB veiBa rjúpu.
MérfinnstljóttaB sjá hana deyja,
þó mér finnist gott aB smakka
hana á jólunum.
Jósef Jósefsson, atvinnuleysingi:
— Nei, mér er illa viB rjúpna-
skyttur. Ég er meB skála uppi á
HellisheiBi og þær hafa oft unniB á
honum skemmdir meB þessu
skyttirii sinu.
Hannes SigurBsson, verzlunar-
skólanemi: — Nei, mér finnst
þetta komiB út i öfgar. ÞaB er
oröiB allt of mikiB af þeim. MaBur
getur ekki fariB i gönguferB út
fyrir bæinn án þess aB eiga á
hættu aö vera skotinn i mis-
gripum.
Reynir Guðjónsson, verzlunar-
skólanemi: — Nei, ég hef engan
áhuga á aö skjóta rjúpur og finnst
þær vondar til átu. Ég hef fariö á
gæsaskyttiri, en þá veiddi ég
ekkert.
Rúnar Sigurbjörnsson, húsa-
smiöur: — Nei, þaö get ég ekki,
þar sem bæBi byssan og leyfiB er
staBsett úti á landi. Ég hef dundaö
viB þetta i um þaö bil þrjú ár i
Noröur-Múlasýslu, en árangurinn
er auövitaö misjafn eins og gerist
og gengur.
„Miðaði á mig pístólum"
Kaldar kveðjur ó
Umferðarmiðstöð
Grétar Þ. Hjaltason skrifar:
„Þegar ég kom með
póstvagninum frá Selfossi
um kl. 17.20 sunnudaginn
27. okt. sl. fékk ég heldur
kaldar kveðjur við
Umferðarmiðstöðina. Er
ég var að stíga út úr vagn-
inum, vissi ég ekki f yrri til
en durgur einn mikill stóð
fyrir framan mig og
miðaði á mig tveim
pístólum, sinni með hvorri
hendi, og hvæsti á mig að
ég skyldi afhendi sér
farangur minn, ella hlyti
ég verra af. Auðvitað, og í
skelfingu minni, gerði ég
eins og durgurinn skipaði.
Þar með var hann horfinn
eins og jörðin hefði gleypt
hann ásamt minni ágætu,
gömlu, drapplituðu ferða-
tösku, og hefur síðan
ekkert til þeirra spurzt.
Því miður sá ég ekki al-
mennilega framan í fant-
inn (durginn) vegna
ryksins sem kom undan
vagnhjólunum og hest-
unum (eins og vera ber).
Mér þótti mjög vænt um þessa
tösku, (lá viö ég ynni henni hug-
; ástum),er ég var búinn aB eiga i
ein fimmtán ár, og haföi jafnvel
hugsaö mér aö gera hana aö
nokkurs konar ættargrip. Þess
vegna þætti mér vænt um aB
durgurinn skilaöi mér töskunni,
þó ekki væri nema tómri. Hann
gæti sett hana á einhvern ákveö-
inn staB og hringt i mig i sima
26300 (vinnustaö) og látiö mig
vita hvar hann heföi sett hana.
(Þeir hafa þetta stundum svona i
stóru ókunnu löndunum).
Jæja. Ef satt skal segja, þá
hvarf taskan (sú drapplitaöa) frá
Umferöarmiöstööinni umræddan
sunnudag milli kl. 17.30 og 20.30.
Hún var I hólfi i afgreiösluboröi,
sem er framan viö pakka-
afgreiösluna, en á þessum tima
þurfti ég aö skreppa til Kefla-
vikur.
Annars settist ég niöur og
skrifaði þetta, vegna þess aö mér
finnst timi til kominn aö settir
verði upp skápar i Umferöar-
miöstööinni, eins og viöa eru er-
lendis á svipuöum stöðum. Þeir
standa opnir með lykli i, taskan
eða farangurinn er settur i skáp-
inn, peningur er látinn I rauf, og
þá er hægt að læsa skápnum og
taka lykilinn meö sér. Gildir
peningurinn þá vanalega
einhvern ákveðinn tima.
Það getur nefnilega verið mjög
bagalegt aö gera ekki geymt
farangur sinn um helgar i öruggri
geymslu, á stað sem Umferöar-
miðstööinni.”
Gloppa í Ijósa-
skoðuninni
Tveir ökumenn
skrifa:
„Viö höfum alloft oröiö varir
viö þaö I dimmviöri, aö vinnu-
vélar sem aka um göturnar eru
meö stórhættulegan ljósabúnaö.
Mjög oft lýsa ökuljósin beint
framan i augun á manni, eöa i
ýmsar áttir.
ökuljós vinnuvéla eru yfirleitt
hátt uppi og lýsa beint niöur á
mann.
Allir bifreiöaeigendur, sem
ekki létu stilla ökuljósin fyrir
slöustu mánaöamót, mega nú
eiga á hættu sektir fyrir aö hafa
ekki lokið þvi. Þaö skiptir engu
máli, þótt ljósin skaöi engan.
Þar sem umferö vinnuvéla er
talsverö um göturnar, viljum
viö fá aö vita hvort eitthvert
eftirlit sé meö þvl hvort ljósin
séu stillt á þeim og hvort þau
séu yfirleitt nokkuö stillt.”
Valtarareru meöal þeirra vinnuvéia sem mega aka um göturn-
ar, likt og bilar. En þeir eru ekki skyldaöir til neinna ljósa-
stiliinga, né heldur aBrar vinnuvélar.
Þór Magnússon, öryggisskoö-
unarmaöur, gaf eftirfarandi
upplýsingar um ljósabúnaö
vinnuvéla:
Þaö er Öryggiseftirlit rikisins
sem skoöar allar vinnuvélar.
Þær sem aka úti á götum eru
kallaöar farandvinnuvélar.
Engar reglur eða lög eru til um
ljósastillingu þessara
vinnuvéla.
Viö skoöum vélarnar yfirleitt
alltaf á vinnustaö, og þar er öll
aðstaða erfiö til skoðunar. En ef
viö sjáum að ljós á vinnuvél vis-
ar óeölilega útávið, þannig að
hætta gæti stafað af, lögum við
þaö aö sjálfsögöu. En ekki er
um neinar finstillingar aö ræöa.
Vegfarandi i Kópavogi
hringdi:
„Þaö hefur löngum veriö erfitt
að rata um vegakerfiö i
Kópavogi, en nú er oröiö beinlinis
hættulegt aö fara þangaö. A.m.k.
varö ég fyrir slikri reynslu.
Ég var á leiö i Kópavoginn og
sá þá, aö vegurinn af Hafnar-
fjaröarvegi upp á Kópavogsháls
hafði veriö opnaöur. Þar sem ég
ætlaði að beygja inn á Borgar-
holtsbraut, var þetta að sjálf-
sögðu bezta leiðin. Þessi nýopnaði
vegur er breiður og vel mal-
bikaður, svo ég ók nokkuð greitt
þótt myrkur væri. Þarna er engin
götulýsing, en ég lét þaö ekki á
mig fá. Þegar ég kom svo upp á
hæöina, sá ég allt i einu að ég
stefndi á benslnstöðina sem þar
er. Þá var nefnilega óvænt beygja
hinum megin við hæðina, niðri i
lægö. Ég náöi beygjunni meö
naumindum og slapp þvi.
En mér finnst þetta stórhættu-
legur vegarkafli, sem þyrfti aö
vara viö meö hættumerkjum,
meðan ekki er komin lýsing
þarna”.
Verkfræðistofan Mat sf. hefur
eftirlit með framkvæmdum
þarna, svo blaöið sneri sér til
Baldurs Jóhannessonar verk-
fræöings og spuröi hann hvernig á
þessu stæöi.
„Þessi braut er raunar ekki
fulíbygö nema upp að Hábraut
þ.e. efst á bungunni. Þess vegna
kemur þessi lægö og beygja niður
i hana. Rafmagnsveitur
Reykjavikur eru ekki tilbúnar til
þess aö setja upp götulýsingu
þarna, fyrr en um miöjan þennan
mánuð. Þangað til veröa veg-
farendur þvi að sætta sig viö
myrkriö. En það var vissulega
rætt hvort ætti aö opna götuna án
lýsingar. Sú ákvörðun varö svo
ofan á, aö opna hana. Ég ók
þarna um meö Kópavogslög-
Þetta er vegurinn sem veg-
farendur eru hvekktir á. Þar
sem sendiferöabillinn er,
kemur óvænt beygja á veginn,
sem menn sjá ekki, vegna
þess aö vegurinn liggur niöur I
lægö. Þarna vantar einnig alla
lýsingu og aövörunarmerki
Ljósm. Visis BG.
reglunni áöur en opnaö var, en
þar sem engar athugasemdir
komu frá henni, hafa ekki verið
settupp aðvörunarmerki. En þaö
má vera að þeirra heföi þurft meö
i brekkunni.”