Vísir - 15.01.1975, Síða 3

Visir. Miðvikudagur 15. janúar 1975
3
Verðmœtið
var 23
milljónir
i frétt Visis í gær um smygl-
málið varð sú prentvilla, að heild-
arverðmæti smyglsins var sagt
230 milljónir. Þarna slæddist inn 0
úr lausu lofti, eins og revndar
mátti sjá af öðrum tölum fréttar-
innar — verðmætið er „aðeins” 23
milljónir.
Lögreglubíll
ók ó
Ijósastaur
Lögreglubill lenti á ljósastaur I
Breiðholtinu á föstudagskvöldið.
BUIinn ók i beygju, þar sem flug-
hált var. Hjólin á bilnum lentu I
malbiksskorningum, þannig að
bilstjórinn hélt ekki stjórn á biln-
um. Lenti billinn á Ijósastaur við
beygjuna. Tveir lögregluþjónar,
sem I bilnum voru, hlutu minni-
háttar meiðsli.
—ÓH
Sá ekki
staurinn
Atta unglingar stigu út úr biln-
um, sem ók á ljósastaur á Snorra-
braut um helgina. Fjórir ungling-
anna slösuðust litilsháttar, og
voru fluttir á siysadeild.
Bilstjórinn sagðist ekki hafa
séð ljósastaurinn fyrr en um sein-
an. Hann var ekki undir áhrifum
áfengis.
—ÓH
„Okkar beztu kveðjur og
óskir um að allir beri sig karl-
mannlega á árinu”. Þetta er
kveðja frá Auglýsingastofu
Gisla B. Björnssonar i ár með
almanaki fyrirtækisins.
Þvi fylgir þessi skemmti-
lega mynd af hinu mikla
kvennaári, sem svo mjög er
rættum manna (og kvenna) á
meðal.
Þjóðhótíðar-
ór og svo
kvennaór
— hvað verður
eiginlega nœst?
Kafaði í höfnina eftir
tanngarði félaga síns
Það getur verið nógu
bagalegt að missa góm-
inn sinn — en þá er líka
munur að eiga góða vini,
sem raunverulega skilja
vandamálið. Það veit
einn skipverja á dýpk-
unarskipinu Gretti af eig-
in reynslu.
Eitt laugardagskvöld i
desember gerðist það, þar sem
Grettir lá við bryggju i Grinda-
vik, að einn skipverja varð fyrir
þvi óláni að glata tanngarði sin-
um út fyrir borðstokkinn og alla
leið á mararbotn. Ekki mun
þetta hafa gengið alveg þegj-
andi fyrir sig , og skipsfélag-
arnir tóku vandlega mið af
bryggjunni þar sem þetta ólán
gerðist, en sá tannlausi varð að
snúa sér að fljótandi fæðu og
mjúkri.
Þriðjudaginn næstan á eftir
var Grettir utar i höfninni og
var að hifa grjót allan daginn.
Kafarinn, Grimur Eysturoy
Guttormsson, var stöðugt i kafi
við að bregða böndum á grjót.
Um kvöldið var farið að bryggj-
unni aftur og lagzt á sama stað
og skipið hafði áður verið.
Þegar grjótið hafði verið hift
frá borði, bað Grimur um gott
ljós, þvi hann ætlaði niður aftur.
Hann fékk ljósið og renndi sér
fyrir borð, ofan i náttmyrkan
sjóinn. Fara svo ekki sögur af
honum i svo sem tuttugu minút-
ur, eða fyrr en hann kemur
aftur upp á yfirborðið — með
tanngarð skipsfélaga sins i
hendinni.
Fagnaðarfundir urðu með
tanngarðinum og eiganda hans,
sem á að hafa sagt: „Nú verður
konan min fegin.”
Skipstjóri Grims sagði i við-
tali við Visi, að hann væri sér-
lega duglegur kafari og laginn.
Hann væri stundum samfleytt
frá hádegi til kvölds á sjávar-
botni, og kæmi varla fyrir að
steinn færi úr böndum hjá hon-
um. ,,Við skiljum stundum ekki,
hvernig hann fer að þvi að sjá
til, bara við ljós, þegar sjór er
gruggugur og mikið rót,” sagði
skipstjórinn.
En sagan um tanngarðinn
sýnir, að hann sér býsna vel.
SH
VIÐBOTAR-
RITLAUNIN
KOMU RIT-
SALTBAÐINU LOKIÐ
Svo virðist nú sem menn geti loksins hreinsað salt og óhrein-
indi af biium sinum án þess að strax verði komið i sama horfiö
aftur. A veðurstofunni segja þeir að norðaustan áttin sé nú að
mestu gengin yfir, og þykir mörgum timi til kominn. Snemma I
morgun var þó enn snjókoma og nokkuð hvasst á nokkrum stöð-
um á landinu. Hér I Reykjavik er spáð norðaustan kalda I dag og
einnig á að létta til. Bjarnieifur tók þessa mynd á meðan verst
gegndi á Skúlagötunni. —EA
HOFUNDUM
VEL
Viðbótarritlaun sem mennta-
málaráðuneytið úthlutar eftir
umsóknum rithöfunda og nam við
siðustu úthlutun 285 þúsund krón-
um, gerir hlut bókahöfunda nokk-
uð betri en ella væri. úthiutunar-
féð er fengið með þeim hætti, að
rikið gefur eftir hluta af sölu-
skatti, sem inn kemur fyrir sölu
siikra hugverka.
Sé sett upp dæmi, þar sem bók
kostar kr. 2000 út úr búð, mun al-
gengt að höfundurinn fái i ritlaun
15% af brúttóveröi bókarinnar án
söluskatts, eöa 252 krónur. Seljist
700 eintök af bókinni, fær höfund-
urinn þá 176 þúsund krónur fyrir
sölu bókarinnar, en viðbótarrit-
launin að auki, svo heildarkaupið
verður kr. 461 þúsund.
Séu 1200 bækur seldar, hækkar
ritlaunahluturinn upp i 302 þús-
und, eða 587 þúsund samtals.
Fyrir 1500 bækur seldar verða rit-
launin 378 þúsund, eða 663 þús.
samtals, fyrir 2000 eintök 504 þús-
und eða 789 þúsund samtals, og
fyrir 2500 eintök, sem mun heldur
fágæt sala, verður hluturinn 630
þúsund, eða 915 þúsund samtals.
Fyrir 700 bækur seldar fær höf-
undurinn i þessu dæmi þá kr.
658,75 á selda bók, fyrir 1200 bæk-
ur 489 krónur, fyrir 1500 bækur 442
krónur, fyrir 2000 bækur 394 krón-
ur og 2500 bækur 366 krónur.
Hefðu aðeins selzt 200 bækur,
hefði hlutur höfundarins á bók
orðiö 1677 krónur, en fyrir 100
bækur seldar kr. 3102 á hverja
selda bók, sem kostaði kr. 2000
með söluskatti út úr búð.
t þessu dæmi er reiknað með
viðbótarritlaunum eins og þau
voru fyrir verk, sem komu fram á
árinu 1973, en vonandi hækka þau
eins og annað i þessari verzlunar-
grein um 40—50% fyrir árið 1974.
—SH
Borgaði 10
þúsund krónur
í aðgangseyri
21 millión og 320 þús. betur
höfðu f gær safnazt I snjóflóða-
söfnunina. Greinilegt er, aö
margir vilja láta eitthvaö af
hendi rakna til þeirra, sem um
sárt eiga að binda I Neskaup-
stað. Féö rennur til aöstand-
enda þeirra, er létust, og eins til
að bæta einstaklingum upp
eignatjón þeirra.
Aö undanförnu hafa stærstu
gefendurnir verið Ungmennafé-
lagið Haukur i Leirár- og Mela-
hreppi I Borgarfirði. Félagið
hélt áramótadansleik og lét
ágóðann 107 þúsund renna til
Neskaupstaðar. Alþýðusam-
bandið hefur gefið 200 þúsund.
Kristján Ó, Skagfjörð og starfs-
fólk hefur gefið 300 þúsund,
Fiskiðjusamlag Húsavikur 100
þúsund, ibúar á Stöðvarfiröi 158
þúsund, Fáskrúðsfirðingar 281
jjúsund, Vopnfirðingar 117 þús-
und, Eskfirðingar 312 þús. og
Reyðfirðingar 275 þús. Eins
hefur Akureyrardeild Rauða
krossins gefið 114 þús-
und og Skipasmiðastöð Daniels
Þorsteinssonar 100 þúsund.
Fyrir skömmu héldu nemend-
ur Menntaskólans við Hamra-
hliö vöku um þjóðtrú og þjóð-
sögur. Aðgangseyrir var þar
frjáls og rann hann allur til
snjóflóðasöfnunarinnar. Margir
greiddu þar góðan aðgangseyri i
peningabaukinn, þó ráku menn
upp stór augu, er einn gestanna
snaraði sér inn og smeygði
tveim brúnum ofan i baukinn.
—JB