Vísir - 18.03.1975, Blaðsíða 2

2
Vlsir. Þriðjudagur 18. marz 1975.
virasm:
HVer er þinn uppá-
haldsþingmaður?
Sigurður Guömundsson, verka-
maður: — Ég held ég segi bara
Óli Jó. Hann er ágætur.
Gunnar Jónsson, slökkviliðs-
maður: — Það er enginn þing-
maður i sérstöku uppáhaldi hjá
mér.
Kari Baldvinsson, atvinnulaus:
— Ætli það sé ekki hann Gylfi.
Lárentsius Dagóbertsson, hús-
vörður: — Ég vil nú ekki nefna
neinn sérstakan, en sjálfstæðis-
mennirnir eru mlnir menn.
Jón Bjarnason, bllstjóri: —
Magnús Kjartansson. Hann hef-
ur svo rökfastar skoðanir.
Árni Emanúelsson, bllstjóri: —
Ég þori ekki að nefna neinn.
sem mitt uppáhald.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Hitaveitustjóri svarar:
„Hœkkunn er 286 prósent"
Jóhannes Zoega, hitaveitu-
stjóri, skrifar:
„Rafn Sigurðsson gerir at-
hugasemdir um hitaveitufram-
kvæmdir i blaðinu 1. þ.m. undir
fyrirsögninni: „500 prösen'
hækkun”.
8. þ.m. svarar Unnur
Magnúsdóttir fullyrðingum
Rafns, sem skrifar svo aftur i
blaðið 13. þ.m. og segir þar
m.a.: „t grein minni þann 1.
marz s.l. sagði ég orðrétt:
„Þegar ég byggði á árunum
1968-1969 var tonnið á 8 krónur.”
En nákvæmlega sagt var það
selt i marz 1968 á kr. 8,20. Það
gera tæp 500 prósent.”
Til þess að hver sem er geti
borið verðlag Hitaveitunnar
saman við annað verðlag, sendi
ég hér með skrá um vatnsverð
frá byrjun starfrækslu Hitaveit-
unnar til þessa dags.
I þessari skrá má m.a. sjá, að
vatnsverð til neytenda var 10,20
kr/tonn i marz 1968, en er nú
39,36 kr/tonn. Hækkunin er 286
prósent en ekki 500 prósent.
Rafn spyr i grein sinni 1.
marz:
„Hvað hafa hitaveitugjöldin
hækkað mikið vegna hitaveitu-
framkvæmda Reykjavikur-
borgar i Kópavogj Garðahreppi
og Hafnarfirði?”
Svar: Vegna þeirra fram-
kvæmda hafa hitaveitugjöld
ekkert hækkað.
Og i öðru lagi spyr Rafn:
„Er Hitaveita Reykjavikur i
kapphlaupi við oliurikin?”
Svar: Já, það hefur hún alltaf
verið, og hefur i þvi kapphlaupi
unnið af þeim viðskiptamenn,
sem nú myndu greiða árlega um
4500 milljónir króna fyrir oliu, ef
þeir hefðu ekki hitaveituvatn,
sem kostar þá um 1200 milljónir
króna á ári.”
„EINA FLASK
AN, SEM
UPPFYLLIR
KRÖFURNAR'

-

Verð á vatni
samkvæmt gjaldskrá
Hitaveitu Reykjavikur.
1933 3.4 0,35 kr/m3 Þvottalaugaveita
1939 21.12 0,60 kr/m3
1943 16.12 1,60 kr/m3
1950 1.7 1,90 ”
1952 1.1 3,00 »»
1958 1.7 3,60 »»
1960 1.7 4,50 ” -fsölusk. 3% 4,64 kr/m3
1961 1.7 4,77 »* »* 3% 4,91 ”
1963 1.12 5,34 ** »* 3% 5,50 ”
1964 1.2 5,34 »» •» 5,5% 5,63 ”
1965 1.1 5,34 ** *> 7,5% 5,74 ”
1965 1.8 5,87 »» ** 7,5% 6,31 ”
1966 1.7 7,63 *» »» 7,5% 8,20 ”
1968 1.1 9,00 ** »* 7,5% 9,67 ”
1968 1.3 9,49 »* »» 7,5% 10,20 ”
1968 1.7 10,02 ** »» 7,5% 10,77 ”
1968 1.11 10,42 »» »* 7,5% 11,20 ”
1969 1.3 11,65 »» *» 7,5% 12,52 ”
1969 1.7 12,62 *» *» 7,5% 13,57 ”
1969 1.11 12,92 »* >» 7,5% 13,89 ”
1970 1.3 13,26 *» »* n% 14,72 ”
1970 1.7 14,50 »* »» n% 16,10 ”
1971 1.8 14,50 »* 0 14,50 ”
1972 5.3 15,22 » * 0 15,22 ”
1973 12.3 18,26 >» 0 18,26 ”
1973 1.5 17,90 »* 0 17,90 ”
1973 1.12 20,05 »* 0 20,05 ”
1974 1.3 22.76 ** 0 22.76 "
1974 1.10 32.00 »t 0 32.00 ”
1975 1.3 39.36 ** 0 39.36 ”

Aðalsteinn Jónsson, verk-
smiðjustjóri hjá Efnaverksmiðj-
unni Sjöfn hefur beðið blaðið
fyrir eftirfarandi athugasemd:
„Vegna fréttar um hættuleg
efni og merkingu þeirra, er birt-
ist 6. marz 1975, þar sem sýnd er
mynd af umbúðum um terpen-
tinu frá Efnaverksmiðjunni
Sjöfn og látið að þvi liggja, að
merkingu og umbúðum sé á-
bótavant, vil ég taka það fram,
að umrædd flaska er hönnuð og
merkt eins og segir fyrir i hinni
nýju reglugerð um eiturefni.
Það er auðséö, að greinarhöf-
undur hefur ekki lesið sjálfa
reglugerðina, enda er greinin
full af rangfærslum.
í greininni segir aðseljaskuli
terpentinu I sexstrendum eða
riffluðum flöskum með tryggi-
legum tappa eða i glærum eða
gulum brúsum. Hið rétta er, að
sé terpentina seld I glerflöskum
skulu þær vera sexstrendar eða
rifflaðar, en ef um plastflöskur
er að ræða skulu þær vera i
öðrum lit en hvitum, glærum
eða gulum, með tryggilegum
tappa.
Það er kaldhæðni, en liklega
er umrædd terpentinuflaska sú
eina á markaðnum, sem upp-
fyllir kröfur hinnar nýju
reglugerðar”.
w
HVAÐ ÞARF „LÉTTA VATNIÐ
u
AÐ KOSTA, TIL ÞESS AÐ ÞAÐ
BORGI SIG AÐ NOTA ÞAÐ?U
Guðmundur Arnason skrifar:
„Vegna fjarveru minnar fór
Visir þann 17. janúar slðastlið-
inn fram hjá mér, þar til nú, að
ég rakst á ummæli, sem höfð
voru eftir Jóni Norðfjörð,
slökkviliðsstjóra I Sandgerði og
Bárði Daníelssyni, forstöðu-
manni Brunamálastofnunar
varðandi brunann á Reykja-
vikurflugvelli og hugsanlega
notkun „Light water” (létts
vatns) i þvi sambandi.
Af þessu tilefni finnst mér rétt
að komi fram að framleiðendur
þessa efnis er stórfyrirtækið 3M
Company I St. Paul i Bandarikj-
unum, en umboðsmenn þess er
firmað G. Þorsteinsson & John-
son h.f., og er auðsótt að fá
efnið keypt til landsins.
Verð efnisins I heildsölu I
Reykjavik er um kr. 660.00 per
litra, en I 100 litra blöndu eru 6
litrar af „Light water” og 94 af
vatni eða sjó.
Við verðútreikning er gert ráð
fyrir 25% tollálagningu.
Miðað við ofangreint verð
hefði „Light water” I 30 þús.
litra blöndu frá Keflavik kostað
kr. 1.188.000.00.
Sveinn Eiriksson, slökkviliðs-
stjóri I Keflavik telur hins veg-
ar, að fullnægjandi styrkleiki
fáist úr blöndu með 3,5—4% af
„Light water” og gæti ofan-
greint dæmi þvó orðið töluvert
hagstæðara fyrir „Light
water”. Sveinn telur sig enn-
fremur hafa reynslu fyrir þvi að
„Light water” hafi 500% meiri
afköst en prótein froða og að til-
koma þess sé algjör bylting I
eldvörnum.
Þegar haft er I huga að tjónið
af völdum eldsvoðans á Reykja-
vikurflugvelli mun nema
300-^100 milljónum króna, er
erfitt að kyngja þeim ummæl
um Bárðar Danielss. fyrir
hönd Brunamálastofnunar I áð-
urnefndu viðtali „Létta vatnið er
svo dýrt að við látum okkur ekki
einu sinni detta I huga að ráð-
leggja sveitarfélögum að kaupa
það”.
Mér er spurn, hvað þarf „létta
vatnið” að kosta, til þess að það
borgi sig að nota það til að
bjarga lifi og eignum manna?”