Vísir - 18.03.1975, Blaðsíða 3

Vlsir. Þriðjudagur 18. marz 1975.
3
VERÐUR SETT SÉRSTAKT AFGREIÐSLU-
GJALD Á BENSÍN UTAN ÞÉTTBÝLIS?
— engin lausn að söluaðilar
loki bensínstöðvunum,
segir Leópold í
Hreðavatnsskóla
„A þvl hefur verið tæpt, að
sett verði sérstakt afgreiðslu-
gjald á bensln utan þéttbýlis,”
sagði Leópold Jóhannesson,
veitingamaður I Hreðavatns-
skála, um bensinsölumálin ó.
leiðinni milli Reykjavikur og
Akureyrar.
„Við seljendur erum nú að
reyna að komast til botns I þvi,
hvað hægt er að gera.
Það má gjarnan koma fram,
að umsetningin hjá mér hefur
verið mjög álika á veitinga-
skálanum og bensininu. Munur-
inn er svo litill, að hann tekur
ekki tali. Maður afgreiðir
venjulega frá klukkan átta á
morgnana til hálftólf á kvöldin,
en það borgar ekki einum manni
dagvinnukaup við sölu á bensini
og olium. En i veitingarekstri
minum, sem er með jafn mikla
veltu, hef ég tólf stúlkur á laun-
um. Og ég treysti mér ekki til
þess að hafa bensinafgreiðsluna
opna skemur en hótelið.
Það verður að gera eitthvað
róttækt i þessu. Annaðhvort
verður að setja á sérstakt af-
greiðslugjald eftir ákveðinn
tima að deginum eða aukagjald
fyrir afgreiðslu utan þéttbýlis-
kjarnanna. Persónulega er ég á
móti aukagjaldi, en bendi hins
vegar á, að ég vil láta fækka
stöðvunum það mikið, að lág-
markssala yrði á öllum stöðvum
við aðalleiðirnar. Þá yrði að
miöa við um hálfa milljón litra
sem lágmark. Þá fer að verða
meira vit i þessu.
1 þéttbýli er almennt ekki
jafnlangur afgreiðslutimi og ut-
an þess. 1 Reykjavik er ekki
hægt að fá bensin nema liklega
á tveimur stöðum eftir klukkan
kortér yfir niu á kvöldin. Borg-
nesingar hafa komið hingað upp
eftir til min til að fá bensin eftir
að stöðvum þar hefur verið lok-
að.
Það var gerð úttekt á einni
bensínsölu, sem selur verulegt
magn af bensini. Þar vantaði
yfir 400 þúsund krónur yfir árið
til þess, að endar næðu saman —
að afgreiðslumaðurinn fengi
kaupið sitt. Þó var það mjög
skorið við nögl, þvi hann fékk
aðeins dagvinnukaupið — ekki
eftirvinnu og ekki næturvinnu.
Þessi bensinsala hafði meiri
magnsölu en ég.
Ofan á þetta bætast svo alls
konar skakkaföll: Falskir tékk-
ar, lánsviðskipti — maðurinn
hefur gleymt veskinu og þá er
aumkazt yfir hann — og svo
náttúrlega eðlileg rýrnun. Það
þykir gott, ef maður sleppur
með 1/2% rýrnun i geymunum,
og það er algert lágmark. Svo
getur alltaf orðið rýrnun i með-
ferö, og eins og verðið er nú, er
þá fíjótt að koma i upphæðir.
Svo er komið nýtt vandamál.
Það hefur orðið æ algengara, að
menn komi við sveifina, sem
þurrkar út töluna á dælunni.
Það kemur fyrir óeðlilega oft.
Það er útilokað, að unglingur
geti haft eftirlit með þessu, þeg-
ar mikið er að gera. Bara þetta
þýðir, að við förum ekki af stað
með bensinsölu að nýju, nema
tryggður sé fullgildur vinnu-
kraftur, og jafnvel rafeindaút-
búnaður i afgreiðsluborðinu
inni, sem sýnir i stórum drátt-
um hve miklu hefur verið dælt.
Það hefur mikið meira en
komið til tals, að söluaðilar á
leiðinni norður loki, en það er
engin lausn. Allir sem einn yrð-
um við fegnir að losna við þessa
sölu. En lausnin er að finna
vandann og reyna að leysa
hann. Við verðum að gera okkur
grein fyrir þvi, að sala á bensini
og olium er forsendan fyrir þvi,
að ferðafólkið geti komizt
áfram.
Ég hef lengi gengið með þá
hugmynd, að það væri hægt að
samræma þjónustustöðvar fyrir
bilana með litilsháttar vara-
hlutasölu og skyndiviðgerðum.
Þar væri hægt að hafa bensinið
lika. Svona stöðvar vantar til-
finnanlega. En þetta verður að
skipuleggja sérstaklega, enda
þarf að endurskipuleggja dreif-
ingarkerfi þessarar vöru alls
staðar, en ég tel það mjög van-
hugsað frá grunni. Stöðvarnar
hafa verið settar niður af
handahófi, án tillits til vega-
lengdar og þarfa.
Ég get bent á það sem fyrir-
mynd, að i Hreðavatnsskála
selja allir aðilar sameiginlega.
En ég vil ekki halda þvi fram,
aö Hreðavatnsskáli sé heppileg-
ur staður fyrir þjónustustöð
meö bensín og oliu. Ég myndi
alveg eins mæla með að hafa
slika stöð niður undir Borgar-
nesi. 1 Vestur-Húnavatnssýslu
væri nóg að hafa eina stöð, og
eina á Blönduósi. Þannig má
halda áfram. Ein væri nóg i
Varmahlið.
Það er eftirtektarvert, að
milli Varmahliðar og Akureyr-
ar er varla hægt aö segja, að sé
nokkur bensinsala. Það eru 100
kilómetrar, og virðast engin
vandræði vera. Við gætum
kannski orðið sammála um, að
við aðalveginn milli Reykjavik-
ur og Akureyrar væri kappnóg
að hafa fjórar stöðvar. Dreifi-
stöðvar fyrir sveitirnar þyrftu
ekki að vera við aðalleiðirnar,
og afgreiðslu þar mætti hafa á
hentugri veg en fyrir þessa
langferðaumferð. Þannig kæmi
magnsalan upp,” sagði Leópold
að lokum.
—SHH
HNÍFSTUNGU-
MADUR í GÆZLU
Atján ára piltur, Sæmundur G.
Jónsson, hefur nú verið úr-
skurðaður I 60 daga gæzluvarð-
hald og geðrannsókn vegna si-
endurtekinna likamsárása.
Nýverið réðst pilturinn á veg-
faranda á Laugaveginum með
hnif, og ekki er langt slðan hann
stakk félaga sinn hnlfi I Laugar-
ásbiói og réðst á fólk við Silfur-
tunglið. Pilturinn mun I það
minnsta hafa að baki sjö árásar-
mái frá árinu 1973.
— JB
HVORKI MEIRA NE MINNA
EN 200 TERTUR!
Það er ekki skritið þó að gest-
ir kvenfélagsins Keðjunnar hafi
'fengið vatn I munninn þegar
þeir litu augum krásir þær sem
komið hafði verið fyrir á borö-
um I Sjómannaskólanum.
Hvorki meira né minna en 200
tertur voru þar á boðstólum, og
voru þær allar bakaðar af kon-
unum i kvenfélaginu.
Er þetta fastur liður að sögn
formannsins og gert i tilefni
Skrúfudagsins. Kvenfélagið
Keðjuna skipa nefnilega eigin-
konur vélstjóra.
Þarna gaf svo að lita rjóma-
tertur, brauðtertur, kleinur og
fleira góðgæti. Gestirnir kunnu
lika vel að meta það, en ágóðinn
af þessari kaffi- og tertusölu
rennur til sumarbúðabygginga.
— EA
Fær ekki einhver vatn I munninn? Gestir kvenfélagsins Keðjunnar kunnu vel að meta góðgætið sem á
borð var boriö I Sjómannaskólanum. Ljósm: Bj. Bj.
Mmö J á

VILJA 9. GREININA INN
í FRUMVARPIÐ Á NÝ
Mótmœlaskjal
vegna fóstur-
eyðingarfrum-
varpsins:
„Að sjálfsögðu hefði verið lang
æskilegast, að almenn undir-
skriftasöfnun hefði getað farið
fram, en sökum timaskorts
brugðum viö á það ráð, að tak-
marka undirskriftirnar við
hundraö,” sagði Hlédls
Guðmundsdóttir, aðstoðarlæknir
á Grensásdeild Borgarspltalans.
Var hún að skýra frá mótmæla-
skjali, sem undirritað er af kon-
um einvörðungu.
Efni mótmælaskjalsins er á
þessa leið:
„Við undirritaðar mótmælum
breytingum, sem fram hafa
komið við endurskoöun
frumvarps til laga frá 1973 um
ráðgjöf og fræðslu varðandi
kynlif og barneignir, og um
fóstureyðingar og ófrjósemisað-
gerðir.
Sérstaklega lýsum við yfir and-
stöðu okkar gegn þvi vantrausti,
sem konum er sýnt með þvi að
fella niður 9. grein frumvarpsins,
þar sem kveðið var á um, ~að
fóstureyðing skuli heimiluð ef
kona æski þess, sé aðgerðin
framkvæmd fyrir lok 12. viku
meðgöngu og engar læknis-
fræöilegar ástæður mæla gegn
þvi.”
Og I skjalinu stendur ennfrem-
ur: „Við krefjumst þess, að
sjálfsákvörðunarréttur kvenna
verði virtur og skorum á hæst-
virt alþingi að taka upp og
samþykkja óbreytt efni 9.
greinarinnar (þ.e.a.s. frum-
varpsins frá 1973)
Að sögn Hlédisar eru konurnar,
sem undir mótmælin rita, á öllum
aldri og úr öllum stéttum. „Það
er greinilegt, að fólk er farið að
mynda sér ákveðnar skoðanir I
þessum málum,” sagði hún. „Það
gekk mjög vel aö safna þessum
hundrað undirskriftum og ef timi
væri nægur yrði það næsta
auðvelt að ná niður nokkrum
þúsundum nafna undir mótmæli
af þessu tagi.
En timinn var ekki nægur. Mót-
mælum á að koma á framfæri við
alþingi fyrir fimmtudag, en þá
verður frumvarpið tekið til
annarrar umræðu.
-ÞJM.
PÉTUR VÆNTANLEGUR HEIM MED STÓRA SAMNINGINN
Pétur Einarsson, for-
stjóri fyrirtækisins
Sjávarvörur h.f., hefur
undanfarna tvo mánuði
verið i London að
undirrita samninga við
fyrirtæki að nafni
Cebere. Eins og fram
hefur komið i Visi hefur
Cebere tilkynnt, að
samningur þessi hljóði
upp á rúma fimm mill-
jarða króna.
Að sögn eins meðstjórnanda
Sjávarvara h.f., Skarphéðins
Eyþórssonar, er Péturs að
vænta heim i vikunni. Skarp-
héöinn sagði, að sér væri lítið
kunnugt um samning þann, sem
fyrirtæki hans væri að gera, en
sér skildist, að um væri að ræða
milligöngu um kaup og flutning
ýmiss varnings miili Evrópu og
Kanada til dreifingar þar.
„Vissulega eru þetta stórar
upphæðir, en ég vona samt, að
samningarnir i London hafi
tekizt vel,” sagði Skarphéðinn
Eyþórsson i viðtali við Visi.
„En mér eru þessir samning-
ar enn nokkuð óljósir og held ég
verði að benda á Pétur sem eina
manninn, sem getur gefið
fullkomnar upplýsingar um
það, hvað hér sé á ferðinni”,
sagði Skarphéðinn.
— JB