Vísir - 03.06.1975, Blaðsíða 6

6
Vísir. Þriöjudagur 3. júni 1975
vísir
ÍJtgefandi: Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
y Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjórnarfulltrúi: Haukur Helgason
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Augiýsingar: Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Afgreiðsla: Hverfisgötu 44. Simi 86611
Ritstjórn: Siöumúla 14. Simi 86611. 7 linur
Askriftargjald 700 kr. á mánuöi innanlands.
1 lausasölu 40 kr.eintakið. Blaöaprent hf.
Margir reynast löghlýðnir
Alþýðuflokkurinn hefur nú séð eftir aðild sinni
að yfirlýsingu stjórnarandstöðuflokkanna um
,,að lýsa fyllsta stuðningi við samþykkt stjórnar
Alþýðusambandsins...og viðbrögð verkafólks i
Sementsverksmiðju, Áburðarverksmiðju og
Kisiliðju”.
í leiðara Alþýðublaðsins i morgun segir, að
með þessu hafi ekki átt að hvetja til lögbrota.
Blaðið segir, að lagagildi bráðabirgðalaganna
verði ekki dregið i efa. Og það segir Alþýðuflokk-
inn vera eftir sem áður lýðræðislegan flokk,
sem virði lög i hvivetna.
Það er virðingarvert, þegar augu manna opn-
ast fyrir þvi, að þeir eru komnir út á hálan is,
þegar pólitisk ávinningsvon leiðir þá út i með-
mæli með brotum á stjórnarskrá, lögum og sið-
venjum þjóðarinnar. Skammarlegri eru þau við-
brögð, sem á siðari stigum málsins hafa komið
fram hjá forstöðumönnum Alþýðusambandsins
og endurspeglast i leiðara Alþýðublaðsins i
morgun, að kenna starfsfólkinu um lögbrotin og
segja það hafa ,,sem einstaklingar” neitað að
mæta til vinnu.
Að sjálfsögðu eru það fyrst og fremst forustu-
menn Álþýðusambandsins, sem eru ábyrgir fyrir
lögbrotunum. Ekkert gerðist, fyrr en þeir voru
búnir að semja og birta harðorða yfirlýsingu, þar
sem starfsfólkið var hvatt og knúið til að brjóta
lögin.
Siðan hlaupa þessir forustumenn i felur, neita
félagslegri ábyrgð og benda á „einstaklinga”,
sem hafi neitað að mæta til vinnu.
Þessir hringsnúningar forustu Alþýðusam-
bandsins minna á mismunandi skoðanir forseta
þess, Björns Jónssonar, á bráðabirgðalögum um
kjaramál. Þegar hann er i stjórnaraðstöðu kallar
hann slik lög „smekksatriði”, en i stjórnarand-
stöðu kallar hann þau „einstakt ofbeldi” og „svi-
virðilega árás.”
Staðreyndin er sú, að forustumenn Alþýðusam-
bandsins og stjórnarandstöðuflokkanna töldu sig
geta slegið pólitiskar keilur út á megna óánægju
almennings með kjararýrnun undanfarinna
mánaða.
Um helgina kom hins vegar i ljós, að mikill
fjöldi manna gerir heilbrigðan greinarmun á
heiðarlegri kjarabaráttu og lögbrotum. Þetta
kom m.a. fram i, að dæling hófst hjá Kisiliðjunni
um hádegi á sunnudag i trássi við vilja og fyrir-
mæli Alþýðusambandsins.
Þegar lögbrotastefnan var farin að giiðna með
þessum hætti, dró forusta Alþýðusambandsins i
land og lét kyrrt liggja, þótt starfsfólk verksmiðj-
anna yrði boðað til afgreiðslustarfa á mánudags-
morgni.
Opnunin á afgreiðslum verksmiðjanna leiddi til
þess, að unnt var að hefja samningaviðræður á
nýjan leik. Þeim viðræðum hefur siðan verið
haldið ósleitilega áfram og gætir vaxandi bjart-
sýni á, að frjálst samkomulag geri bráðabirgða-
lögin óþörf. En ein grein laganna fjallar einmitt
um, að þau falli úr gildi, ef deiluaðilar komast að
samkomulagi.
Opnun afgreiðslanna hefur bægt áburðarskorti
frá mörgum bændum og dregið verulega úr stór-
tjóni þvi, sem verkfallið var farið að valda land-
búnaðinum. Þvi miður er ekki unnt að segja hið
sama um byggingaiðnaðinn, þvi að mjög litið var
til af sekkjuðu sementi. Enn blasir þvi við vax-
andi atvinnuleysi i byggingaiðnaði. —JK
Embættismenn sem
standa Ford forseta
nærri eru sammála
milljónum demókrata
um að Edward Kennedy
verði lang hættulegasti
andstæðingur hans i for-
setakosningunum, ef
hann gefur kost á sér.
Einn af talsmönnum Hvita
hússins sagði nýlega á fundi meö
fréttamönnum að það yrði lang
erfiðast fyrir Ford að sigrast á
Kennedy og demókratar myndu
því áreiðanlega velja hann sem
frambjóðanda sinn.
Þrátt fyrir allt tal um mögu-
leika hans á að verða forseti er þó
talið mjög óliklegt að Kennedy
muni sækjast eftir útnefningu
flokks sins. Hann lýsti þvi yfir
fyrir mörgum mánuðum að hann
myndi ekki undir neinum
kringumstæðum gefa kost á sér.
Þegar hafa sex þekktir demó-
kratar hafið baráttu fyrir útnefn-
ingu. En jafnvel hinir sterkustu
þeirra eru langt fyrir neðan
Kennedy i öllum skoðanakönnun-
um.
Þrir hinir fremstu eru Henry
Jackson, Edmund Muskie og Ge-
orge Wallace. Enginn þeirra nýt-
ur jafn mikilla vinsælda og
Kennedy, hvorki innan demó-
krataflokksins né meðal almenn-
'ings. Margir flokksmenn telja að
vegna þess hve margir keppa um
útnefninguna,muni engum þeirra
takast að ná nógu miklu fylgi til
að verða sterkur frambjóðandi. 1
sliku tilfelli yrði lagt mjög hart aö
Kennedy að koma flokknum til
bjargar.
Nokkrir vinir hans telja að ef
svo væri myndi öldungadeildar-
þingmaðurinn ekki treysta sér til
að segja nei, „Teddy er atvinnu-
stjórnmálamaður. Hann myndi
ekki skorast undan þvi að gera
skyldu sina við flokkinn.”
En það eru aðrar skyldur sem
fyrst og fremst valda þvi að
Kennedy kveðst ekki vilja fara i
framboð. Það eru skyldur hans
við fjölskylduna, viö börn sin og
llllllllllll
umsjón Ó.T.
Edward við leiði Johns, bróður
sins. Ótti fjölskyldunnar við að
hann falli fyrir morðingjahendi
eins og John og Robert, ef hann
fer i framboð, er ein ástæðan fyrir
þvi að hann neitar að gerast
frambjóðandi.
böm bræðra sinna Johns og Ro-
berts, sem hann hefur tekið að
sér. Hann tekur einnig tillit til
ótta móður sinnar og konu viö að
hann kunni að falla fyrir
morðingja eins og bræður hans
tveir, ef hann fer i framboð.
Eini bletturinn á pólitiskum
ferli Kennedys er Chappa-
quiddick slysið, þar sem Mary Jo
Copechne beið bana. Bæði dag-
blöð og pólitiskir andstæðingar
Kennedys telja að enn sé ýmsu
ósvarað um það mál og að liklega
upplýsist það aldrei. Vist er að ef
Kenedy fer I framboð sem for-
setaefni demókrata, verður málið
dregiö aftur fram i dagsljósið.
Það eru nú átta ár slðan demó-
kratar áttu forseta og flokksleið-
togunum er skiljanlega mjög um-
hugað um að hafa sterkan fram-
bjóðanda til að senda fram gegn
Ford, þegar þar að kemur. Það er
litill vafi á að Kennedy er sá
sterkasti sem þeir eiga völ á.
Edward Kennedy er aðeins 43
ára gamall og á enda miklu fylgi
að fagna meðal yngri kynslóðar-
innar sem er þreytt og ráðvillt
eftir Vietnam og Watergate. Og
það er ekki bara heimafyrir sem
Kennedy á miklum vinsældum að
fagna. Hann hefur ferðazt mikið
erlendis og hvar sem hann kemur
er honum tekið nánast sem þjóð-
höfðingja.
Kennedy nafnið er eins og
töfraorð og það opnar honum dyr.
sem öðrum standa lokaðar. Hann
vekur fólk til lifsins meira en
flestir aðrir stjórnmálamenn,
hvar sem hann fer. Hann er alltaf
umkringdur af fólki. Ef hann sýn-
ir sig einhversstaðar liða ekki
nema örfáar minútur þar til
mannfjöldi hefur safnazt að hon-
um, biðjandi um eiginhandarárit-
un, ráð eða bara til að snerta
hann.
Fyrir nokkru heimsóttu hann
og Henry Jackson (sinn i hvoru
lagi) þing verkamanna i bifreiða-
iðnaðinum. Henry Jackson er
þegar yfirlýstur sem liklegasti
frambjóðandi demókrata en þeg-
ar hann kom inn i salinn tók eng-
inneftir honum. Það var ekki fyrr
en gestgjafarnir, rjóðir i framan,
byrjuðu að hnippa I menn til að
koma að heilsa honum, sem hon-
um var veitt athygli.
Kennedy hinsvegar þurfti að-
stoð fjölmargra lifvarða til að
ryðja sér braut gegnum þröngina
sem myndaðist um leið og hann
kom inn úr dyrunum. Á þessu
stigi er engin leið að segja fyrir
um hvað Kennedy gerir. Hann
hefur gefið út Irekaðar yfirlýsing-
ar um að hann ætli sér alls ekki að
vera i framboði og muni ekki
þiggja útnefningu. Spurningin er
hinsvegar hvað hann gerir ef
flokkurinn sendir honum neyðar-
kall.
Jafnvel þótt Kennedy fari ekki i
framboð á næsta ári, er hann eng-
an veginn úr sögunni. Hann er
sem fyrr segir ekki nema 43 ára
gamallþannig að hann hefur nóg-
an tima. Þótt hann biði jafnvel
fram til 1984, verður hann ekki
nema 52 ára gamall.
Hann yrði þá lika reynslunni
rikari. Hann hefur nú þegar að
mestu náð aftur þeim áhrifum
sem hann missti I öldungadeild-
inni eftir Chappaquiddick slysið.
Nokkur ár i viðbót i öldungadeild-
inrii myndu sjálfsagt styrkja hann
enn I sessi sem einn af áhrifa-
mönnum þjóöarinnar.
Kennedy er tekið eins og þjóöhöföingja erlendis. Hér er hann ásamt Joan, konu sinni aö ræöa viö Leonid
Brezhnev I Moskvu.