Tíminn - 07.10.1966, Qupperneq 12

I
12
TÍMINN
FÖSTUDAGUR 7. oWóber 1966
ÞÝZKAR ELDHÚSINNRÉTTINGAR
lír HarSpIasti: Format innréttingar bjóða upp
á anna'S hunclrað'tegundir skópa og litaúr-
val. Allir skópar meS baki.og borðplata sér-
smíðuð. Eldhúsið fæst með hijóðeinangruð-
um stálvaski og raftækjum af vönduðustu
gerð. - Sendið eða komið með mál af eldhus-
inu og við skipuleggjum eldhúsið samstundis
og gerum yður fast verðtilboð. Ctrúlcga hag-
stætt verð. Munið að söluskattur er innifalinn
í tilboðum frá Hús & Skip hf. Njótið hag-
stæðra greiðsluskilmála og
lækkið byggingakostnaðinn.
luirr
RAFTÆKI
HpS & SKIP hf.
LAUGAVrci 11 • S(MI 2I31S
FARÞEGAFLUG-FLUGSKÓLI
Atvinnurekendur:
SpariS tíma og peninga — látiS okkur flytja
viSgerSarmenn ySar og varahluti, örugg
þjánusta.
FLUGSYN
Dagenite
rafgeymar
Höfum fengið þessa viðuricenndu rafgeyma 6 og 12
volta.
Dagenite EASIFIL tegundin hefur útbúnað sem sýn
ir þegar þarfnast áfyllingar.
Degenite EASIFIL hefur geymslu fyrir vatn sem
rennur sjálfkrafa inn á, eftir þörfum.
Framleiðendur Rolls Royce bifreiða, hafa notað
Dagenite, yfir 50 ár.
Garðar Gíslason h/f
Bifreiðaverzlun
GLAUMBÆR
ERNIR leika og syngja í kvöld.
GLAUMBÆR
Auglýsið i TÍMANUM
MINNING
Guðrún Oddsdóttir
frá Sandi
fædd 14. jan. 1875, dáin 24. sept.
1966.
Síðastliðinn laugardag var til
moldar borin að Nesi í Aðaldal
Guðrún Oddsdóttir á Sandi, ekkja ;
Guðmundar Friðjónssonar, skálds. j
Nafnið Guðrún á Sandi vekur í ]
huga mér ljúfar minningar frá
bernsku. Fyrstu kynni okkar, er
ég man, eru tengd þeim stað, þar
sem hún nú leggst til hvíldar.
Ég hafði fengið að fara í fyrsta
skipti til kirkju að Nesi með for-
eldrum mínum. Enn man ég veðr-
ið, fólkið og áhrif staðarins eins
vel og það hefði verið í gær.
Ég gekk með móður minni í
átt að kirkjunni, ex falleg mið-
aldra kona í fylgd með annari
yngri gekk í veg fyrir okkur og
heilsaði móður minni. Síðan brosti
hún til mín, beygði sig niður,
vafði mig örmum og sagði: „Bless-
aður og sæll, elsku drengurinn
minn.“
„Hvaða góða kona var þetta?“
spurði ég mömmu, þegar við vor-
um setzt inn í kirkjuna. „Þetta
er hún Guðrún á Sandi, kona Guð-
mundar frænda þíns, hún átti lít-
inn dreng, sem hún missti, og þú
varst látinn heita eftir honum.“
Síðan eru liðin hátt í fjörutíu
ár. Kynni okkar hafa alltaf verið
síðan með líkum hætti. Þó oft
væri langt milli okkar, leið aldrei
svo ár að ég fengi ekki kveðju
frá henni.
Guðrún giftist árið 1899 Guð-
mundi Friðjónssyni, skáldi á
Sandi og eignaðist með honum
tólf börn. Ævi hennar hefur ekki
alltaf verið leikur einn, frekar en
annarra þeirra kvenna, er höfðu
svo mannmargt heimili að annast
á þessum árum, og svo urðu þau
hjón fyrir þeirri sáru sorg að
missa tvo drengi, annan í bernsku,
en hinn 23 ára gamlan, greindan
og efnilegan pilt. En hvorki ann-
ríkið né sorgin beygði Guðrúnu.
AHtaf minnist ég hennar með
sama hægláta, hlýja brosið. Hún
átti líka mikið, tíu mannvænleg
börn, sem fengu að lifa hjá henni.
Sambúðin við eiginmanninn var
með því bezta, sem þekkist og
Það er sem sagt til annað en
„apartheid" í sambýli kynþátta,
segir Freyre, og vitr»ar í greinar-
höfund í enska dagblaðinu „Guard
ian“, sem segir, að kynþáttalýð-
ræðið í Brazilíu sé langt frá því
að vera fullkomið, en það sé samt
„einsdæmi í veröld, sem á í sífellt
bitrara kynþáttastríði."
FRÍMERKI
Fyrir bven íslenzkt tri
merki, sem þér sendíö
mér, fáið þér 3 erlend
Sendið minnst 30 stk.
JÖN AGNARS,
P.O. Box 965,
Reykjavík.
OKUMENN
Látið athuga rafkerfiö i
bílnum .
Ný mæiitæki
RAFSTILLING-
SuSurlandsbraut 64,
sími 32385
(bak «/ið Verzlunina
Alfabrekkui
mun ástríki þeirra frekar hafa auk
izt með árunum.
Það hefur oft verið sagt um
konur merkra manna, að þær
hverfi í skugga þeirra. En ekki
er hægt að segja það um Guð-
rúnu. Ljómi sá, er lýsti af skáld-
inu á Sandi, lýsti einnig það svið,
sem húsfreyjan starfaði á, svo eng
um, er til þekkti, blandaðist hug-
ur um, hver hún var, eða hvað
hún var honum.
Eiginmann sinn missti Guðrún!
26. júní 1944 og hefur síðan búið
með börnum sínum heima á Sandi
Mörg síðustu ár hefur hún átt við
mikla vanheilsu að striða. En þá1
hefur hún átt því láni að fagna!
að njóta ástúðar og umhyggju
barna sinna, sem öll reyndu að
gera henni langa og þreytandi
legudaga sem léttbærasta.
Ég kom til Guðrúnar einn sól-
skinsdag í ágústmánuði, síðastliðn
um. Rigning og súld hafði hvílt
yfir sveitinni, en þennan dag birti
upp. Birta og sólskin var einnig
í huga hennar, þar sem hún lá í
rúmi sínu umkringd börnum sín-
um, og vinum oS venzlamönnum.
Enn var hún hress í anda og full
af trú á lífið og hið góða í heim
inum, og það var gott að vera í
návist hennar. Nú er hún dáin
og rúmið hennar autt. En minn-
ing hennar lifir í hugum ættingj-a
hennar og vina. Mesta hamingja
í lífiriu er að kynnast góðu fólki,
þess vegna er minningin um það
ein dýrmætasta eign okkar, fjár-
sjóður, sem aldrei verður frá okk-
ur tekinn. Ég er þakklátur fyrir
að hafa kynnst Guðrúnu á Sandi
og þegar ég nú hugsa tíl þess að
fá aldrei að sjá hana framar, finn
ég til saknaðar. Ég bið Guð um
að leiða hana á hinum ókunnu
vegum handan grafar og dauða og
vona í minni veiku trú að við
eigum einhvern tíma eftir að sjást
einhvers staðar, þar sem allir veg-
ir mætast.
Snær Jóhannesson.
MINNING
Framnald af bls. 9
us við mikla vanheilsu að stríða.
oft var hann sárþjáður, og lá þá
langar legur í sjúkrahúsum, bæði
í Neskaupstað og einnig í Reykja-
vík. Hann bar veikindi sín og
þrautir með stillingu, enda var
hann ekki vanur að kvarta.
Jóhanna reyndist honum góður
lífsförunautur, og umhyggjusöm,
enda reyndi á það síðustu árin,
þegar hann var sjúklingur og
þurfti hjálpar með.
Það er margs að minnast, þeg
ar gamall sveitungi og góður ná-
granni, hverfur yfir móðuna
miklu. Þá sækja minningarnar á
hugann, og margt er að þakka á
langri samleið.
„Að fæðast og deyja, það er lífs
ins saga.“
Svo kveðjum við hann hinztu
kveðju, og biðjum honum blessun-
ar á þeirri leið, sem hann nú hef-
ur lagt út á.
Konu hans, börnum og systur,
og öðrum vandamönnum sendum
við hjónin okkar innilégustu sam-
úðarkveðjur.
Blessuð sé minning hans.
Jón I. Jónsson.
BRASILÍUMENN
Framhald af bls. 9
haldið var nefnilega föðurlegt.
Þrælarnir voru hluti fjölskyldunn
ar og fengu þannig sífellt betri
félagsleg, efnahagsleg og menning
arleg skilyrði. Blendingshjóna-
bönd voru algeng, og stéttaskipt-
ingin var mikilvægari en kynþátta
skiptingin. Rómversk- kaþólska
krrkjan hafði mikil áhrif og
studdi samrunann.
Vissulega eru til kynþáttafor
dómar í Brazilíu. En Freyre legg
ur áherzlu á, að þeir séu oftast
byggðir á því, að mönnum finnist
þeir vera göfugri stéttar frekar
en göfugra kyns.
Sjáið Pelé!
Hinn heimfrægi knattspyrnu-
maður Pelé er dæmi um Brazilíu
mann nútímans. Hann leikur allt
aðra knattspyrnu en leikin er í
Evrópu, segir Freyre. Hann dans-
ar kringum boltann á allt annan
hátt en gert er í hinni uppruna-
legu og skipulegu Evrópu-knatt-
spyrnu. Það er ekki um að villast,
að hann leikur Brazilíuknatt-
spyrnu.
Á svipaðan hátt er þróunin hröð
á öðrum sviðum. í hinu blandaða
samfélagi Brazilíu eru stöðugr að
skapast nýjar líkamsgerðir, ný
menningarform, ný félagstengsl
manna, ný markmið og nýtt hátt-
erni.
NÓBELSVERÐLAUN
Framhald af bls. 8
skáldinu Yukio Mishima, sem
meira en lxtillar athygli séu verðir.
Og þar eð verðlaunin hafi eklci
fallið norskum rithöfundi í skaut
síðan 1928, þá sé ekki fjarri sanni
að hafa landsmálshöfundinn Tarj-
ei Vesaas á blaði. Og síðast en
ekki sízt, er nú ekki röðin kom-
in að Færeyjum, ef William Heine
sen er hafður í huga?
BÓKARFREGN
Framhald af bls. 8
brúa það bil, sem er milli Lesbóka
nýs flokks og Lesbóka I.-IV. flokks
og er I. hefti af fjórum, sem hugs-
að er í þeim tilgangi. Allir barna-
kennarar munu fagna þessu fram-
taki Ríkisútgáfunar og vera höf-
undum þakklátir, því að þarna
hefur einmitt vantað tilfinnan-
lega hentugt æfingarlesefni fyrir
börnin.
Ég hef lesið þetta fallega hefti,
mér til mikillar ánægju, með þetta
sjónarmið í huga og fæ ekki betur
séð en að höfundum hafi vel tek-
izt. Þetta eru einkar fallegar og
athyglisverðar smásögur og sam-
talsþættir við hæfi yngri barna,
á léttu, lipru og aðgengilegu máli,
eins og líka vænta mátti af hálfu
þessara höfunda. Ég get ekki sagt,
að ég hnyti um/neitt athugavert,
sem ég tel ástæðu til að víkja að.
En það, sem gefur þessum léttu
og Ijúfu þáttum ekki sízt gildi,
að mínum dómi, er það, að í þeim
öllum er vikið að vissum siðræn-
um uppeldislegum atriðum, sem
stefna markvisst að þvi af hálfu
höfunda að þroska siðgæðiskennd
þeirra, að auka manngildi þeirra.
Þetta gefur líka kennaranum kær-
komið tækifæri tíl að ræða um
þessi efni við börnin, fá þau til
að hugsa og álykta sjálf og skerpa
skilning sinn á þessum mikilvægu
atriðum.
Að öllu samanlögðu tel ég því
mikinn feng fyrir barnaskólana
að bók þessari og flytur höfund-
um, teiknara og útgefanda alúðar-
þökk fyrir framtakið. Munu marg
ir vissulega bíða næstu hefta með
mikilli eftirvæntingu.
SiSurður Gunnarsson.