Vísir - 19.09.1975, Blaðsíða 2

2
Visir. Föstudagur 19. september 1975.
VÍSBSm:
Hvaða frétt hefur vakið
mesta athygli þina
undanfarið?
Þórarinn Jónsson, bifreiöastjóri:
— Ég man bara ekki eftir neinu i
svipinn, sem vakiö hefur athygli
mina sérstaklega. Ekki svona i
augnablikinu.”
Selma Antonsdóttir, skrifstofu-
stúlka og húsmóðir: — Nei, nú
seturðu mig á gat. Það væri þá
helzt fréttir af landhelgismálinu,
sem vakið hafa athygli mina. Við
náum vonandi okkar fram i þvi.
öðru man ég ekki eftir.”
Helga Jakobsdóttir, húsmóðir: —
Ég hlusta nú reyndar á fréttirnar
i útvarpinu en ég man bara ekki
eftir neinu athyglisverðu og
skemmtilegu i bili. Þetta eru allt
ljótar og neikvæöar fréttir og ég
reyni yfirleitt ekki að muna þær.
Það vantar jákvæðar fréttir.”
Guðrún S i g u r j ó n s d ó 11 ir
verzlunarkona: — Það veit ég
ekki. Ég man bara ekki eftir
neinu sem vakið hefur athygli
mina nýverið. Þetta er svo daufur
timi á árinu.
Alexander Sigursteinsson, sölu-
maður: — Ja, biddu nú við. Ekk-
ert sérstakt held ég. Ekki svona
öðru fremur. Svona spurningar
þarfnast lika umhugsunar, áöur
en þeim er svarað.”
Gunnar Jóhannesson, trésmiður:
— Það er fréttin i sjónvarpinu
um litla bæinn i Finnlandi þar
sem svo óvenju mikið er um
hjartasjúkdóma. Það finnst mér
stórmerkileg frétt. Fólkið þar
neytir svo fiturikrar fæðu, notar
svo mikið tóbak og drekkur svo
mikia mjólk, að þar eru hjarta-
sjúkdómar algengari en nokkurs
staðar i öðrum bæjum.
LIGGUR ÞÉR
EITTHVAÐ Á HJARTA?
Utanáskriftin er:
VÍSIR
c/o „Lesendabréf"
Síðumúla 14 Reykjavík
Þola þau ekki bleytu?
l.esandi skrifar:
,,Það hefur oft vakið furðu
mina hvernig þjónusta leigubif-
reiða er rekin hér i borg og eftir
þá reynslu sem ég fékk i gær-
morgun get ég ekki lengur orða
bundizt.
Þannig var, að ég var á leið til
vinnu minnar i gærmorgun, likt
og flesta aðra daga. Eitthvað
varð ég seinn fyrir og ákvað þvl
að taka leigubifreið einkum þar
sem hellirigning var og heldur
hráslagalegt.
Ekki gekk mér þó vel að
framfylgja þeirri ákvörðun, þvi
leigubifreiðastjórum þeim sem
fram hjá óku virtist ekkert um
að fá mig inn i bifreiðar sinar.
Einir þrir óku fram hjá mér
án þess að sinna veifi minu þar
af tveir sem alveg áreiðanlega
sáu mig. Enginn þeirra reyndi
einu sinni að þykjast upptekinn,
með þvi að láta „Laus” merkið
niður — þeir settu einfaldlega á
sig snúð og óku áfram.
Sá fjórði stöðvaði loks og ók
mér á áfangastað.
Nú vil ég spyrja: Eru leigu-
bifreiðar hér of finar til þess að
gegna þjónustuhlutverki sinu
þegar eitthvað er að veðri? Eru
það ef til vill sætin, sem þola
ekki bleytu eða eru þetta ef til
vill einhverjir dyntir I einstök-
um leigubifreiðastjórum, sem
fá útrás fyrir morgunúrillsku
sina með þessu móti?
Mér þykir þetta nokkuð at-
hyglisvert, einkum þar sem
sama atvinnustétt, leigubifreið-
astjórar, biða þess gjarna I röð-
um, i hvernig veðri sem er að fá
tækifæri á að aka ofurölvi fólki
heim af skemmtistöðum.
Ef til vill er þó skárra aö fá I
bifreiðasætin bleytu, eða jafnvel
ælu þeirra á nóttunni, en bleytu
af venjulegum borgurum á leið
til vinnu sinnar að morgni til.”
LESENDUR:
Sími okkar
er 8 66 11
Af hveriu springa kartöflur?
Kartöfluræktandi hringdi:
„Ég var að taka upp kartöflur
úr garðinum minum um helg-
ina. Eins og gengur þá komu
nokkrir i heimsókn og þá var
mikið farið að tala um kartöflu-
rækt. Einn sagði að það væri
tóm vitleysa að vera að taka
upp svona fljótt, jafnvel þótt
grösin væru fallin. Kartöflurnar
héldu áfram að vaxa I viku eftir
það. Annar sagði að það væri
tóm vitleysa.
Svo tók ég upp nokkrar svona
fallegar eins og sjást á með-
fylgjandi mynd. Og nú komu
ýmsar útskýringar á þvi
af hverju kartöflurnar væru
svona sprungnar. Einn
sagði að ég hefði stung-
ið i þær með skóflunni.
Ég gat sannað að það var
ekki rétt. Annar sagði að það
hefði rignt of mikið I sumar.
Jarðvegurinn væri of blautur
fyrir kartöflurækt. Er hann
það? Þriðji sagði að kartöflurn-
ar yxu of hratt, þess vegna
kæmu sprungur i þær. Það getur
ekki verið. Þvi i sumar voru þær
sprungnar þótt þær væru pinu-
litil ber.
Mig langar, I framhaldi af
þessu, að koma með fyrirspurn
til þeirra sem vita. Hvað veldur
þvi að kartöflur springa? Vaxa
þær eftir að grösin eru fallin?
Þessu er hér með komið á
frámfæri.”
Badminton
er útundan
K.T. hringdi:
„Ég er alveg steinhissa yfir
þvi að badminton vart vera talið
til iþrótta. Ég er búin að leita
meö logandi ljósi fyrir okkur
hjónin til að fá tima I badminton
einhvers staðar en keppnis-
iþróttir eru alls staðar teknar
framyfir.
Ég hef ekkert á móti fótbolta
eða handbolta siður en svo, en
ennþá hefur það ekki tiðkast að
hjón fari saman I þær iþróttir,
þó i sjálfu sér væri ekkert á móti
þvi.
Barnafólk kemst venjulega
ekki að heiman frá sér fyrr en á
kvöldin. Það hefur ekkert á móti
þvi að stunda einhverja likams-
rækt svona rétt eins og hinir.
Hvernig væri nú að einhver
vildi taka sig til og opna dyrnar
fyrir þessari skemmtilegu
iþrótt. Ég skyldi verða sú fyrsta
sem pantaði tima.”
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
i
_,aráttan uw
SÖLUBÖRNIN
-i ___ t>etta vita þG)r.»
vel.
Vlsi ogDagblaöiö.
blöB. Einmg ver6ur dregmn ut
ei„n stór-vinmngur sem
----^tisíerO. -olu-
inuj
sspX
alil
SlfSfeHélag, sem
:g& <:KasevtfÆi
efnl “'vinningarerudregmrút
SKOLABÖRNIN
ERU MÖRG
VANNÆRÐ, SEGJA 8ar
skólalæknar
margtr vmni..B»‘ - „ j6a [á
viltulega °g happdrtettismi ^
sölubörnm .. »r- .
nann - . -
flokkast 1 þann hóp.
heldur áfram.
BAKSÍDA
íaröa |
anna,I
r sést I
sem,
>trj>
t Visi á miðvikudag var frétt á baksiðu um baráttu Visis og
Dagblaösins um sölubörn. Þar segir: „Ljóst er, að mikil sam-
keppni er nú hafin um sölubörnin og lofa báðir gulli og grænum
skógum. Dagbiaðið gefur kók og popcorn og kannski Prince
Polo”. — HoIIustuna af þessu mataræði barnanna má svo lesa
um I Dagblaðinu á fimmtudag. Þar segir I fyrirsögn á forsiðu:
„Eru það áhrif af þjóðarréttinum, prinspóló og kók? Skólabörnin
eru mörg vannærð, segja skólalæknar.” Vonandi tekur Dagblað-
ið nú til við bætta hollustuhætti og gefur börnunum malt og rúg-
brauð eða eitthvað jafn heilsusamlegt.