Vísir - 15.10.1975, Síða 6

6
vísir
Útgefandi: Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Davið Guðmundsson
Ritstjóri og ábm: Þorsteinn Pálsson
Ritstjórifrétta: Arni Gunnarsson
,y Fréttastjóri erl. frétta: Guðmundur Pétursson
Auglýsingastjóri: Skúii G. Jóhannesson
Auglýsingar: Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Afgreiösla: Hverfisgötu 44. Simi 86611
Ritstjórn: Siðumúla 14. simi 86611. 7 línur
Askriftargjald 800 kr. á mánuði innaniands.
1 lausasögu 40 kr. eintakiö. Blaðaprent hf.
Fiskveiðilögsaga íslands
200 sjómílur
Fiskveiðilandhelgi íslands er nú 200 sjómflur. Á
miðnætti siðastliðnu tók gildi reglugerð sú um nýju
fiskveiðitakmörkin, sem sjávarútvegsráðherra
undirritaði i sumar. Lokaskrefið i nær þriggja ára-
tuga baráttu þjóðarinnar fyrir yfirráðum yfir fiski-
miðum landgrunnsins hefur nú verið stigið. Þessi
dagur markar þvi þáttaskil i sögu landsins.
Að þessu sinni eru aðstæður með allt öðrum hætti
en við fyrri útfærslur fiskveiðilögsögunnar. Þróun
hafréttarmála hefur verið mjög ör allra siðustu ár.
Þau riki, sem barist hafa fyrir viðáttumikilli fisk-
veiðilögsögu, hafa unnið á, og nú má öruggt telja að
200 milna reglan njóti stuðnings mikils meirihluta
þjóða heims. Að þessu leyti er staða okkar miklu
mun sterkari en áður.
Aðstæður eru einnig óvenjulegar fyrir þær sakir
að enn eru i gildi samningar um veiðiheimildir við
nokkrar þjóðir, sem stundað hafa fiskveiðar á ís-
landsmiðum. Það styrkir ótvirætt stöðu okkar að
hafa fært lögsöguna út áður en þeir samningar féllu
niður. Við þurfum þvi ekki að búast við átökum á
miðunum fyrst i stað. Þær þjóðir, sem hér eiga hlut
að máli utan vestur-þjóðverja, eru bundnar af þess-
um samningum fram i miðjan nóvember.
Ljóst er að hafréttarráðstefna Sameinuðu þjóð-
anna dregst eitthvað á langinn enn. Sá árangur sem
orðið hefur á ráðstefnunni fram til þessa er þó einn
sterkasti bakhjarl aðgerða okkar nú. En þar sem
hafréttarsáttmálinner ekki enn orðinn að veruleika
var það bæði skynsamlegt og rétt að opna mögu-
leika á bráðabirgðasamkomulagi við aðrar þjóðir
innan nýju fiskveiðitakmarkanna.
Islenska rikisstjórnin sýndi með þeirri afstöðu
ákveðinn vilja til þess að leysa þann ágreining,sem
upp er risinn.á friðsamlegan og sanngjarnan hátt.
Viðmælendur okkar hafa á hinn bóginn sýnt slikan
þvergirðingshátt i þessum efnum að undanförnu að
þess er tæpast að vænta að samningar takist á næst-
unni.
Þær þjóðir, sem hér eiga hlut að máli, gátu ekki
vænst annars en islenska rikisstjórnin setti ströng
skilyrði fyrir nýjum samningum. Bretar og fleiri
þjóðir hafa þegar haft tveggja ára umþóttunartima
innan 50 sjómflna markanna. Þessar þjóðir byggja
kröfur sinar á úreltum hugmyndum, sem ekki eiga
lengur stoð i viðurkenndum þjóðréttarreglum.
Athyglisvert er, að ýmsar þær þjóðir sem áður
stóðu gegn viðáttumikilli fiskveiðilögsögu eru nú
komnar i hóp þeirra rikja, sem standa hvað ein-
dregnast með 200 sjómflna reglunni. Þessi snöggu
umskipti á alþjóðavettvangi styrkja stöðu okkar
gagnvart ágengni breta og vestur-þjóðverja. Þó að
við höfum opnað möguleika á skammtimasamning-
um um takmarkaðar veiðar hér við land verða
þessar þjóðir að átta sig á þvi að við stöndum ein-
arðlega á rétti okkar.
Engum blandast hugur um að við eigum erfitt
verkefni fyrir höndum við að verja hina nýju fisk-
veiðilögsögu. Þar mæðir mest á landhelgisgæsl-
unni. Starfsmenn hennar hafa áður áunnið sér virð-
ingu alþjóðar fyrir einarðlega framgöngu i þeim
efnum. Á þeirra herðar er nú enn lögð mikil ábyrgð.
VtSIR. Miftvikudagur 15. oktúber 1975.
Umsjón: GP
Diplóm umbúð iat, sem alaust
lœtur s síno fl skoðun akka
Eitt fyrsta embættisverk Idi Amins eftir aö hann komst f forsetastól
I Uganda, var aö vlsa úr landi öllu fóiki af Asiuþjóöerni, þótt þaö
fólk heföi búiö tugi ára I Uganda og veriö meöal nýtustu þegna
landsins. Enda beiö efnahagsllf landsins mikiö áfall viö brottflutn-
ingana. Margur Asiumaöurinn týndi þá llfi slnu og mörg Asiukonan
var svlvirt af hermönnum marskálksins. — Hér á myndinni sést ein
af þessum bágstöddu fjölskyldum I áningarstaö á landflóttanum.
Daniel Patrick Moynihan, diplómatinn, sem skóf ekkert utan af þvf,
þegar hann sagði Idi Amin forseta Einingarsamtaka Afrlku til
syndanna.
Bandarikjastjórn og
„þriðji heimurinn”,
eins og menn kalla orð-
ið þróunarlöndin einu
nafni, hafa ekki lynt
alltof vel saman síð-
ustu tvö árin. Hefur
stundum neistað
undan, þegar þessir
tveir aðilar hafa rekist
á.
Þriöji heimurinn varö ekkert
yfir sig hrifinn, þegar Henry
Kissinger, utanrikisráöherra,
sakaöi hann um meirihluta-
nlöslu á vettvangi Sameinuöu
þjóöanna, og ábyrgöarleysi.
Eftir þvl þótti fulltrúum
þriöja heimsins vera yfirlýsing
Daniels Patricks Moynihan,
embættismanns i Fordstjórn-
inni, þegar hann sagöi, aö timi
væri kominn til þess aö segja til
syndanna þeim rikjum þriöja
heimsins, sem sinkt og heilagt
væru aö gagnrýna Bandarlkin
og stefnu þeirra.
Þegar svo Fordstjórnin skip-
aöi Móynihan formann sendi-
nefndar Bandarikjanna á þingi
Sameinuöu þjóöanna, voru
menn viöbúnir þvi, aö til tiöinda
kynni aö draga.
Ekki svo aö skilja, aö biöraöir
mynduöust eins og viö miöasöl-
ur fyrir kappleiki Muhammeds
Idi Amin einræöisherra i Uganda er frægur oröinn af mörgum endemum, slðan hann komst tll valda.
Hér upphefur hann sjálfan sig I augum þeldökkra landsmanna sinna með þvl að láta Breta bera burðar-
stól sinn. Viö Bretana sagöi hann hins vegar, aö þetta gæti oröiö táknrænt um nýja ábyrgð, sem hvltir
menn beri i Afrlku.