Lesbók Morgunblaðsins - 13.01.1946, Síða 1

1. tölublað.
JRtfgmiÞIato im
Sunnudagur 13. janúar 1946.
XXI. árg.
I»af oldarpranUmlðJa tut
«K8x$xí><®><$KSKSK»<SK$KS><SK$K$>3KSxSxSx$x$Kíx$K$xex^$xe><SxSK$xSxSxí><SKjKS><exeK§xexS><ÍK$xSxS>SKSx$>3KSK$>3>S><$xÍK^^
S,
emcfnmu r ^Svmion:
JL
- BERNSKUJOLIN -
Nálgast jólahelgin háa
hjeruð drifin björtum snæ.
Fólkið allt af hjarta hrifið
hlakkar til á hverjum bæ.
Föngin eru færð úr kaupstað.
Feitum þarf að slátra sauð,
steypa kerti, steikja, baka,
stífa. skera laufabrauð.
Komið er inn frá útiverkum,
allt, það besta er farið í.
Hjer má enginn klæða köttinn
konan hefir sjeð fyrir því.
Eitthvað nýtt er öllum gefið.
Ótal litir skína þar,
faldbúningar, pils og peysur,
prjónaðir rósavetlingar.
Ilmur berst um allan bæinn.
Einhver kemur framan göng.
Opnast dyr og augum birtast
ótal dýrðleg veisluföng.
Hverjum manni er fært á fati
— fögnuður í huga rís —
magáll, sperðill, bógur, b'ringa,
betra sjer ei nokkur kýs.
Hestar, geitur, kýr og kindur
kjósa sjer hin bestu föng.
Ilmar hey í öllum jötum,
engin skepna verður svöng.
Allt í einu er orðið heilagt.
Er sem skuggum dreifi sól.
Helgum jóia kærleikskossi
kyssast allir — „Gleðileg jól!“
Laufaköku háum hlaða
hreykt er efst á hvers manns fat,
þar er list, sem listamaður
lagði til, sem best liann gat.
Bráðlát reynist bamalundin.
Birta Guðs í augun skín:
„Eru þau ekki ennþá komin
elsku blessuð jólin mín“.
„Við skulum bíða, bráðum rökkvar,
bráðum kveiki jeg“, segja þær.
„Þegar þau koma, þá er heilagt,
þau eru nú að færast nær“.
Hundruð kertalogar lýsa
Ijóssins hátíð byrjuð er.
Illjóðnar allt í helgri lotning
lijartað drottins ljóma sjer.
bænir, lof og þakkargjörð
Beygja knje við barnsins jötu
einum rómi allir syngja
englasöng um frið á jörð.
Hjer er inni himnaríki.
Heilög gleði á hjer völd —
Jólamatur æskuyndi
endist fram á hinsta kvöld.
Jesús kom á jörðu niður
Jesús er að hvísla hljótt
\
að þjer þeirri ósk að friður
endist meira en þessa nótt.
<ÍK$X$><í>^K$><J><í><í><J>^>.$><jKÍ>^XÍi><í>^><S><gx«;KtX«>^<jKÍ><«><g ■