Lesbók Morgunblaðsins - 07.03.1948, Qupperneq 13
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
137
— Þefurinn af verksmiðjunum berst yfir bæinn og allan fjörðinn
Siglufjörður.
unt neinnar hvíldar, hvorki nótt nje
dag, viku eftir viku. Náttsvalinn ber
til okkar þefinn frá verksmiðjunum.
Hann berst út yfir allan fjörðinn. Jeg
býst við því að Reykvíkingar mundu
nöldra, ef þeir ættu við hann að búa,
en hjer er hann talinn sjálfsagður, og
enginn maður minnist á hann.
Nóttin er fögur, tungl og stjörnur
blika á heiðskírum himni og speglast
í lognsljettum fý'ðinum. Snækrýndir
fjallatindar eru allt umhverfis og
teygja sig hátt upp í dökt næturloftið
og endurkasta tunglskininu eins og
þeir sjeu sjálflýsandi.
Sigurður Pjetursson
Skipið okkar er uppljómað stafna
í milli, og það er glaumur og kátína
hjá piltunum okkar. Þeir hafa náð
sjer i öngla og færi og beita síld úr
lestinni. Og svo renna þeir og — draga
fisk, þótt þeir sjeu því með öllu ó-
vanir. En það gerir máske skemmt-
unina enn meiri. 20—30 fiska hafa
þeir dregið. Það eru laglegir fiskar.
12—18 þumlungar á lengd. Og við
hvern fisk, sem dreginn er, vex áhug-
inn og kátinan. Þeir eru svo heillaðir
af þessu, að þeir gleyma því að ganga
til náða, en standa og „skaka“ þótt
komin sje rauðanótt.
Siguröur Pjetursson
Jeg get ekki slegið botninn í þetta
án þess að minnast að eins á Sigurð
Pjetursson, skipstjóra. Það var holl
og góð ráðstöfun hjá Eimskipafjelagi
íslands þegar það fól honum að hafa
með höndum alla umsjá eða eftirlit
með leiguskipum sínum, sem það
hafði á stríðsárunum og hefur enn.
Jeg hefi ferðast með mörgum ensk-
um og amerískum skipum á ferðum
þeirra hjer við land, bæði við fisk-
töku og annað. Auk þess hefi jeg við
höfnina kynnst mörgum yfirmönnum
á skipum frá báðum þjóðum. Þeir
hafa allir talað af vinsemd og viður-
kenningu um Sigurð Pjetursson. —
Töldu þeir alla framkomu hans með
slíkum ágætum, að annað eins væri
vandfundið í framandi landi.
Sjómannastjettin íslenska má því
vera upp með sjer af því að eiga slík-
an fulltrúa í sínum hópi.
Runólfur Stefúnsson
frá Litlahoiti.
V V V V ^
Í^ztri hlioi
Ul
FÁTT þykir frjePnæmt nerr^. hað
sem miður fer, óhöpp, slys, árekstrar,
veikindi, hjónaskilnaðir og svo frrm
vegis. Það er því nýtt, að blað eitt í
Bandaríkjunum tók sig til að lýsa
bjartari hliðinni á lífinu og er sú lýs-
ing í fám orðum þessi:
— Á þessu ári (1948) munu um
33,702,000 karla og kvenna verða gef-
in saman í farsælt hjónaband.
Á þessu ári munu um 87,481,710
menn ferðast í bílum og aka 350 biljón
mílur án þess að verða fyrir slysi.
Árið sem leið ferðuðust 12,577,184
menrn með flugvjelum innan lands,
án þess að lenda í flugslysi.
Um 990 börn af hverjum 1000, sem
fæðast á árinu, munu ekki fá bein-
kröm.
Að meðaltali getur hver maður
ferðast 996 miljón mílur með járn-
brautum, án þess að lenda í járnbraut
arslysi.
Nú sem stendur eru í landinu 14,
800,000 fjelagsbundinna verkamanna,
sem ekki eru í verkfalli.
^ ^ ^ ^ 4/
Sorg og gleði
Engin gleöi er fullkomin nema aö
minnsta kosti tveir fái aö njóta henn-
ar í sameiningu. Engin sorg er ein-
lœg nema einn sje um aö bera hana.