Lesbók Morgunblaðsins - 14.03.1948, Side 15

LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
455
SPÁDÓMA-
BÓK
SIGURÐUR Helgason tónskáld. sem
heima á í Blaine í Bandaríkjunum,
hefur verið svo hugulsamur að senda
mjer fróðlega bók um spádóma, eftir
Wing Anderson. Bókin heitir Prop-
hetic Years 1947—53; og er þar ann-
ars margt annað um spádóma og um
marga. En á þessum árum segir spá-
maðurinn að stórtíðinda sje að vænta,
upphafs nýrrar aldar, að því er mjer
skilst. Mjer þykir altaf dálítið gaman
að spádómum, þrátt fyrir þá miklu
galla sem á þeim eru. Og er þar eitt,
og að vísu mjög verulegt atriði að
í rauninni eru það ekki tíðindi ókomna
tímans sem verið er að segja af. Er
þar frægasta dæmið Opinberunarbók
biblíunnar. Því að þar er vissulega
ekki verið að segja fyrir framtíð jarð-
ar vorrar, heldur tíðindi af einhverri
annarri jörð, þar sem ekki hafði tekist
að sigrast á helstefnunni. Hygg jeg,
að hverjum geti orðið þetta ljóst sem
les ritgerð þá í Framnýal, er heitir:
Opinberun, Völuspá og stjörnulíffræði.
Enn allar eiga þessar spár sammerkt
í því, að segja má að vanti í þær
náttúrufræðina. Skilningurinn á hin-
um tveim stefnum framvindunnar er
hann grundvöllinn að Temple háskóla,
sem hafði útskrifað 150.000 r.emendur
þegar Conwell fell frá. Hann kom líka
á fót Samaritan-spítalanum, þar sem
hundruð þúsunda manna hafa fengið
læknishjálp fyrir litla borgun.
Hann varð 82 ára gamall og starf-
aði óslitið fram í andlátið. Hann ljest
6. desember 1925.
ekki til og vegna þess verða allar spár
um aldaskifti mjög ófullkomnar. I
bók þessari sem tónskáldið sendi mjer,
er sögð fyrir 3. heimsstyrjöld, og svo
þúsund ára ríkið á eftir. En ef þetta
væri rjett, mundi það verða að skilja
þannig, að umskiftin frá helstefnu til
lífstefnu hefðu ekki tekist. Því að þar,
sem þau umskifti eru orðin, er ekki
um neitt þúsundáraríki að ræða. Þar
er ekki hrapað niður aftur til hel-
stefnu, batinn heldur áfram að eilífu.
Vonandi er það falsspá, að 3. heims-
styrjöldin sje í vændum. Mjer virðast
býsna litlar líkur til að rjett yrði við
úr því, ef ein heimsstyrjöldin ætti að
ganga yíir enn.
Ráðið til að komast á rjetta leið,
er samband við fullkomnari mannkyn
á öðrum jarðstjörnum alheimsins. —
Ekkert annað er til sem duga mundi.
En sambandið það mundi þýða, að
brátt yrði hjer á jörðu fullkomnara
mannkyn en nú er. í staðinn fyrir
homo sapiens (mannveru skynsemi
gædda), mundi koma homo sapientior
(mannveran betur skynsemi gædd).
Og þá mundum vjer fá hjer uppi á
Esjunni, þar sem gott landrými er,
það hús sem um tíma gæti orðið fræg-
asta húsið á þessari jörð, nokkurs-
konar Hliðskjálf, stöð til sambands
við lífið á stjörnunum. Mundi þá verða
hægt að sjá fyrir tíðindi framtíðar-
innar á miklu fullkomnari hátt en
hingað til og breyta, þar sem þurfa
þætti, aðdragandanum svo að það sem
drægi til, kæmi þó ekki fram, þegar
sjeð væri að önnur viðburðarás væri
heppilegri.
Helqi Pjeturss.
Í( V V
Drýgið rjómann
Ef rjóminn yöar er of lítill fyrir-
feröar, þegar þjer hafiö þeytt hann,
þá skuliö þjer taka eggjahvítu, þeyta
hana og hrœra saman við rjómann.
Rjómabragöiö breytist ekkert viö
þetta.
«>--------—---------------------«>
Barnahjal
Beta litla hafði eignast bróður
og þótti auðvitað ákaflega vænt
um hann. En jafnframt varð hún
fyrir þeirri sorg, að kenslukonan
hennar dó. Einhverju sinni tók
mamma eftir því að Beta stóð við
vöggu litla bróður síns og var að
hvísla að honum.
— Hverju ertu að hvísla að
honum litla bróður þínum? spurði
hún.
— Af því að hann kom frá guði
þá var jeg að spyrja hann hvort
hann hafi ekki mætt kenslukon-
unni á leiðinni.
Eiríkur litli hafði lengi nauðað
á mömmu sinni að gefa sjer sund-
buxur. Og svo gaf mamma honum
sundbuxur og hann fór heldur
hreykinn í Sundhöllina, én kom
aftur með buxurnar þurar.
— Hvað er þetta? spurði
mamma. Hvers vegna fórstu ekki
í buxurnar.
— Jeg þurfti þess ekki, það
voru bara stelpur í lauginni.
Það var á stríðsárunum í Nor-
egi. Kennari var að segja börnum
frá pínu og dauða frelsarans og
þau komust öll við en eitt sagði:
— Var þá ekki til neinn góður
maður, sem vildi hjálpa Jesú yfir
landamærin til Svíþjóðar?
Siggi sagði frá því í skólanum,
að bráðum ætti að fjölga heima
hjá sjer.
— Það er gaman, sagði kennar-
inn. Og hvort viltu nú heldur að
það verði bróðir eða systir?
— Mjer er alveg sama, sagði
Siggi, bara að það verði ekki
frænka, því að jeg á nóg af þeim.
Lítil stúlka segir frá því í skól-
anum að hún hafi eignast litla
systur. Þá segir önnur að hún
muni bráðum eignast bróður.
— Hvernig veistu að það verð-
ur bróðir? spurði kennarinn.
— Jú, í fyrra hvíldi mamma sig
oft og þá eignaðist jeg systur, en
nú hefur pabbi hvílt sig oft, og
þá verður það bróðir.