Lesbók Morgunblaðsins - 27.11.1949, Blaðsíða 6
530
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
gerningaveður. Það sjest best á því
hvað hún er áköf í það að ná hausn-
um niður og rannsaka ýtarlega
hvort ekki sje rúnir eða ristur á
spýtunum, sem hann var baninn
út með. Það hvarflar og ef til vill
að henni, að böndin muni berast að
þeim hjónum fyrir þetta uppátæki,
þar sem hausinn var reistur á
þeirra hjalli. En þegar farið er að
yfirheyra hana, vill hún ekki við
þetta kannast, en segist hafa gert
þetta af einfeldni og af góðri mein-
ingu.
Jón maður hennar er alt öðru
vísi. Hann kippir sjer ekkert upp
við það þótt hann sjái lönguhöfuðið
gnæfandi með glentum skolti til
hafs. Hann veit að þetta hefur verið
gert af kjánaskap, og það er svo
sem ekki hundrað í hættunni þótt
þessi lönguhaus sje á lofti. Þess
vegna finst honum það sæmst
þeim, er hausinn setti upp, að taka
hann niður aftur. Hann vill ekki
viðurkenna að þetta geti haft neinn
tilgang, og þess vegna bannar hann
konu sinni að skifta sjer af þessu.
Það hreif ekki, en það er eins og
maður finni að Jón hafi veitt Þor-
gerði ákúrur á eftir fyrir hjátrú
hennar og óðagot, og þess vegna
hafi hún síðar afsakað framferði
sitt með einfeldni sinni.
Það er langt frá því að Jóni
finnist þetta atvik merkilegra þótt
það sje komið fyrir rjett. Það heyr-
ir maður á kaldhæðni hans er hann
segir að lönguhöfuðið hafi ekki
gapað meira á hjallinum heldur en
það geri hjer í rjettinum! Jón hef-
ur verið greindar karl og með heil-
brigðari hugsunarhátt en landfó-
getinn og dómendurnir.
Um Illuga er það að segja, að
það hefur verið af ungæðishætti að
hann setti upp lönguhausinn. Hann
er þá á þeim aldri (21 árs) er
menn finna upp á allskonar hrekkj-
um. Og tvímælalaust hefur hann
gert þetta af hrekk við einhvern,
eða til að stríða einhverjum. Dettur
manni þá fyrst í hug að hann muni
hafa ætlað að espa Þorgerði með
þessu, vitað að hún var hjátrúar-
full, eins og fram kom. Engin
minsta ástæða er til að efast um
að hann hafi sagt það satt, að hann
hafi ekki ætlað að gera neinum
manni mein með þessu hrekkja-
bragði. Aftur á móti hefur hann
máske skammast sín fyrir að við-
urkenna hina rjettu ástæðu til þess
að hann gerði þetta. Einnig er óvíst
að það hefði komið honum að
nokkru gagni. Dómendur voru fvr-
irfram sannfærðir um að hann
hefði unnið til refsingar með þessu.
Dómur þeirra er síðan kveðinn upp
af algeru handahófi, og ekki vitnað
í nein lög nema Norsku lög um að
sektin skuli hækka, sje hún ekki
greidd á rjettum gjalddaga. Þetta
er skýlaus geðþóttadómur, en sýn-
ir um leið, og eins rjettarhaldið, að
landfógeti og dómarar hafa verið
haldnir þeirri hjátrú, að hægt væri
að gera öðrum ilt með því að setja
löngu'haus á prik. Og til þess að
vera tryggir þessari hjátrú, neita
þeir Illuga um að vinna eið að því,
að hann hafi ekkert ilt haft í huga
þegar hann reisti upp lönguhaus-
inn. Þeir voru ákveðnir í því að
hann skyldi sakfeldur. Máske að
þeir hafi einnig óttast almennings-
álitið, og viljað gera því til geðs.
En það sýndi þá aðeins hvað hjá-
trú hefur verið megn hjer á þeim
árum, og að Jón í Ánanaustum
hefur þá verið langt á undan sam-
tíð sinni.
Illugi átti heima hjer í Revkja-
vík upp frá þessu og varð gamall
maður. Hann bjó lengi í Arnar-
hólskoti.
A. ó.
^w ^w ^w ^w >w
Maigir menn hafa á sjer heldra snið,
en það þvæst fljótt af með áfengi. —
(Paul Harrison). **
Barnahjal
Mamma ávítaði Siggu oft fyr-
ir það hvað hún væri löt. Einu
sinni sagði hún:
— Ef þú venur þig á þessa ó-
lukkans leti, þá verða börnin
þín lika löt.
Þá sagði Sigga roggin: Þarna
komstu upp um þig, mamma.
★
Nýtísku barnahjal:
Stína: Hvernig líkar þjer við
hann nýja pabba þinn?
Lóa: Ágætlega, þetta er besti
maður.
Stína: Það segi jeg líka. Við
áttum hann í fyrra.
★
Lúlla var fimm ára og hún
trúði mömmu sinni fyrir því að
hún ætti tvo vini, Sigga og
Bjössa.
— Það er gott, sagði mamma.
— Já, mjer þykir vissara að
eiga þá tvo, ef annar hvor skyldi
bregðast, sagði Lúlla.
★
Stína er sjö ára. Frænka henn-
ar var að segja henni frá því að
bráðum mundi hún eignast syst-
kini og hvort hún vildi ekki að
það væri bróðir, þar sem hún
átti þegar systur. Stína var nú
ekki á því, hún vildi eignast
aðra litla systur. Pabbi hennar
greip þá fram í og sagði að það
væri miklu meira gaman fyrir
hana að eignast bróðiu:. Þá varð
Stína vond, sneri upp á sig og
sagði: — Jæja, jæja, hafið þið það
þá eins og ykkur sýnist.
★
Nonni átti sex ára afmæli ný-
lega og var ákaflega upp með
sjer af því. Nokkrum dögum
seinna hitti jeg hann á götu og
spurði:
— Hvað ertu nú gamall, Nonni
minn?
Hann varð hálf daufur 1 dálk-
inn og eftir nokkra stund sagði
hann: — Það voru sex kerti á
afmæliskökunni minni, en svo
datt eitt þeirra í gólfið og brotn-
aði, svo að jeg er enn fimm ára.
( i ■ ■ i i ■ ■ i i --