Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1950, Blaðsíða 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
821!
MANNSÆVIN 120 ÁR
NÝJUSTU rannsóknir sýna að hægt er að lengja aldur dýia mikið, og
þá ættí að vera hægt að lengja alaur manna að sama skapi, og jafnvel
gera menn svo að segja ódauðlega.
Tvo menn verður hjer að nefna
fyrst til sögu, Thomas S. Gardner,
efnafræðing í Rutherford í New
Jersey og Edward Wenis aðstoðar-
mann hans. Þeir hafa um nokkurt
skeið haft í fóstri „guinea pig’‘,
sem þeir nefna Pjetur mikla. Hann
hefir verið alinn á sterkum fjör-
eínum og gerefni í því skyni að
lengja líf hans. Og það hefir tek-
ist. Hann er nú orðinn svo gamall
að samsvara mundi því að maður
væri 148 ára, og hann er enn hinn
brattasti.
Af þessu eina dæmi er ekki hægt
að draga þá ályktun, að menn geti
Jiíað svo lengi. En Pjetur er ekki
eina dýrið, sem tilraunir hafa ver-
ið g'erðar með. Tilraunirnar skifta
þúsundum, og allar benda þær í
sömu átt, að auðvelt sje að lengja
lifið. Gardner segir að lífið sje eins
og klukka, sem má færa aftur á
bak. „Það eru mestar líkur til þess,
segir hann, „að eftir tíu ár verði
þessum rannsóknum svo langt
komið, að þá verði hægt að lengja
líf manna svo, að þeir geti að
minsta kosti orðið 120 ára“.
Vísindin haía fyrir löngu komist
að því, að ekkert „ákveðið lífsskeið'1
er HL Það sjest einnig á því hvað
meðalaldur marma hefir hækkað
hin síðari ár. Meðalaldur steinald-
armannsins, sem bjó í hellum, var
ekki nema 18 ár. Méðalaldur fólks
í Indlandi er ekki nema 27 ár. Með-
alaldur Rómverja hinna fornu var
22 ár. Fyrir 100 árinn var meðal-
aldur Bandaríkjamanna 41 ár, en
er nú 65% ár. Það eru aðallega
veildndi, viðurværi og húsakynni,
sem hafa áhrif á meðalaldur
manna, en auk bess koma svo hán-
ir svekölluðu hrörnunarsjúkdómar,
þegar hjarta, lifur, lungu og nýru
bila, eða æðar kalka.
Henry S. Simms dr. við Colum-
bia háskólann, hefir sagt, að geti
menn sneitt hjá sjúkdómum og
hrörnun, þá geti þeir lifað í 800
ár og jafnvel í alt að 22.000 ár.
Nú hefir læknavísindum tekist
að sigrast á flestum sjúkdómum og
hlnir og aðrir vísindamenn eru að
uppgötva hvernig á að sigrast á
hrörnun. Hjer eru nokkur dæmi:
Dr. Henry Clegg Sherman, fyr-
verandi prófessor við Columbia
háskólann, hefir getað lengt líf í
rottum um 10% með því að gefa
þeim A fjörefni.
Dr. T. Robertson, áslralskur vís-
indamaður, hefir lengt æviferil
músa um 17% með því að gefa
þeim gerefni.
Dr. Anton J. Carlson við háskól-
ann í Chicago, hefir tekist að
lengja líf hjá rottum um 20%, að-
eins með því að láta þær fasta
þriðja og fjórða hvern dag.
Dr. C. M. McDay við Cornell há-
skólann, hefir lengt líf hjá rottum
um 50% með því að láta þær ekki
fá nema lítið af Jxiirri fæðu( sem
er rík af hitaeiningum, en aúka
við þær steinefni og fjörefni.
Dr. Gardner hefir lengt ævi
musa um 10% með því a'ð gefa
þeim gerefrú.
Vísindamenn vita það, að hrörn-
unarsjúkdómar koma af því, aö
smám saman safnast fyrir í líkam-
anum ýmis úrgangsefni, sem hann
getur ekki losað sig Við, og eins í
blóðinu. Sje hægt að finna ráð til
bfcss að losa líkamanr. víð bessi
efni, þá keamr það af sja*ín sjer
að Iífið lengist 1
Fyrir 30 árum gerðu tveir fræg-
ir vísindamenn, dr. Alexis Carrel
og dr. P. Lecomte du Nouy merki-
lega tilraun á gömlum hundi. Þeir
ljetu honum blæða út nær til ólíf-
is, hreinsuðu blóðið og dældu því
síðan í æðar hans að nýu. Þegar
hundurinn rjetti við var hann orð-
inn ungur í annað sinn. Hann gekk
úr hárum og fekk frábæra matar-
lyst og auk þess fekk hann nýan
dug til ástamála. Þessi tilraun hef-
ir ekki verið endurtekin, en vís-
indamenn eru nú að reyna að finna
meðul er að gagni geta komið til
þess að hreinsa blóðið.
En ætli menn að lengja líf sitt,
þá er mest komið undir því á
hverju þeir nærast. Fjörefnið B-6
hefir haft undraverð áhrif í þá átt
að lengja líf flugna. Pjetur mikli
fekk aðeins fjörefni frá fæðingu, en
hann var orðinn „öldungur** þegar
hann var 700 daga gamall. Þá var
farið að gefa honum gerefni til við-
bótar og þá kastaði hann elli-
belgnum.
Dr. Gardner liefir nýlega skor-
að á menn að hugsa meira um að
rannsaka lífið, og verja fremur fje
til þess en að búa til kjarnasprengj-
ur. „Sennilega drep jeg mig á of
mikilli vinnu“, segir hann, „en
dóttir mín gæti vel orðið 120 ára,
ef hún ferst ekki af slysi eða
kj arnasprengingu.”
í I t ?
BERNARD SHAW var enn einhleyp-
Ur árið 1897. En þá ritacn hann vini
sinum þetia brjef: — Jeg sr orðmn
leiður á þess" og vil giftast. Þeltkirðu
nokkra sæmilrga hrausta konu um
sextugt, sem er vön að matreiöa græil-
meti og kann svo mikið í lescri og
skrift að hún geti sent manni sínum
brjef þegar hann er áð heiman? Ann-
ars má hún vera ómcrtuð með öllu.
Hún þarf að vera þokkaleg og geð-
góð. Best að hún ætti er.ga ættingja.
Sú gergur fyrir, sem áiirei hefur f
leikhús komiö. ^