Lesbók Morgunblaðsins - 07.10.1951, Side 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
451
Hvalfjörður •
varð ekki frægur
í 4. BINDI hinnar miklu sögu ófrið-
arins 1939—1945 eftir Winston
Churchill prentar hann símskeyti,
sem fóru milli hans og Roosevelts
forseta.
Fjórða bindið heitir, „The hinge
of fate“, Hjarir örlaganna og er ný-
komið út.
Hann símar Koosevelt 26. nóv.
1942: „Stalin stakk upp á því, að
xið þrír skyldum hittast á íslandi.
.... Við gætum hittst um borð í
skipi og mundi jeg þá láta draga
flagg Rússa við hún á herskipi því,
er Stalin dveldi á. Hvalf jörður mundi
vera hentugur og við gætum mætst
þar.“
Nafnið Hvalfjörður stafgr hann
Valfjord. Mun hann hafa þaiui fram-
burð á Hvalfirði írá sendiherra Dana.
Ekkert islenskt sendiráð var þá í
London.
Roosevelt forseti svarar 3. des.
1942: „Heilsa min leyi'ir mjer ekki
að dvelja í sv*o köldum löndum og
lslandi eða Alaska.“
Vanheilsa Roosevelts olli því, að
Ih'uifjörður varð ekki írægur i ver-
aldai'sögunni.
Jón Stefánssou.
^ ^ ^
Kafvísi hunda
I „AMERIC.AN WEEKLY“ birtist
nýlega grein eftir dr. J. B. Rhine
forstjóia Parapsyrhological Labora-
tory vdð Duke háskólann í Banda-
rikjunum, og fjallar hún um þann
furðulega hæfileika hunda, sem
nefndur hefur verið ratvísi, hvernig
þeir geta haft upp á eiganda sínum
þótt þeir vrerði að fara óravegu urn
ókunn hjeruð. Þessi eiginleiki hund-
anna sje öllum mönnum ráðgáta, en
það væri stór vnsindaiegur sigur ef
hægt væri að finna í hverju hann
liggur. Meira að segja, sá sem ræður
þessa gátu kemur visindunum lengra
íram á leið heldur en þeir, sem fundu
ráð til þess að kljúfa frumeindakjai'n-
aiui.
Dr. Rliine segir tvær sogur af rat-
visi hunda. Önnur sagan er á þessa
leið; ^foöujr, A. Wfwwr feuiúf
átti heima í Silverton í Oregonriki
fór í ferðalag til austurríkíanna
snemma í ágúst 1923 og hafði með
sjer hund sinn, er Bobbie hjet. Hund-
urinn var hálfs þriðja árs að aldri.
Hinn 15 ágúst týndi Grazier hund-
inum í Wolcott í Indianaríki og fann
hann ekki aftur. Helt liann svo áfram
för sinni hundlaus, en fór svo ekki
sörnu leið heirn, heidur suður trl
Mexíko og þaðan til Oregon. Rjett-
um sex mánuðum seinr.a, cða hinu
15. febrúar 1924, kemur Bobbie heim
til Silverton og er þá svo sárfa’ttur
að hann gat sig ekki hreyft í marga
daga á eftir. Þetta þótti svo merki-
legt að Oregon Humane Society hóf
rannsókn út af þessu og tókst nokk-
urn ve.giijn að rekja slóð hundsins
vegna upplýsinga, sem það fekk h.iá
hinum og öðrum, sem höfðu orðið
varir við ferðir hans. Kom þá í ljós
að hann hafði ckiú farið sömu leið
til baka frá Wolcott og hami var
kominn, heldur hafði hami íarið
miklu sunnar.
Hin sagan er á þess.n leið: Maður
er nefndur Bm'ke og átti heima að
Sand Point í Idaho. Drengirnir þans
áttu hund, sem hjet King og var
hann leikfjelagi þeirra. Nú íluttist
fjölskyldan frá Sand Point til Rich-
mond, en það er bær nálægt Oakland
í Kaliíorníu, og er þúsund mílna leið
þar í milli. En þegar lagt var á stað
var hundurinn horfinn og fanst ekki,
hvernig sem leitað var, og þess vegna
að =kilia hann eítir.
IVeim mánuðum seinna kemur Krng
raKieit; mn í anddyrið á heímili
þeirra í Richmond, og var hinn
brattasti.
Hver vill nú skýra þetta? Það hefði
nú verið nógu merkilegt ef hundur-
inn hefði haft eitthvert hugboð um
það í hverja átt fjölskyldan íór, en
að • hann skyldi rata á hina rjettu
borg, finna þar rjetta götu og húsið,
sem fjölskyldan bjó nú í, það er
öllum óskiljanlegt. Menn hafa talað
um „eðlisávísun“ og „ófreskisgáfu",
en þau orð skýra ekki neitt. Það er
aðeins ertt, scm getur skýrt þetta,
að hundarnir sjo gæddir auka skiln-
ingarviti, sem menn kimna engin
deili á. Og þó hefur orðið vart við
þennan sama hæfileika hjá rnönnum,
og það er oftast nær nefnt „hug-
boð“. Af því rnastti ráða að forfeður
mannsins hefði haft þemian eigir.-
Vim, fft ilWfl m
kyninu. Væri nú Irægt að komast að
því hvernig á þessunr dularfullu
hæfileikum hundanna stendur, þá
mætti láta sjer koma til hugar að
hægt væri að endurvekja þá og
þroska hjá mönnunum.
bessir yfirnáttirrlegu eiginleikar
hundanna sýna, að utan við hinn
uppgötvaða heim vísindanna er ann-
ar heimur, og þaðan fá hundarnir
leiðbeiningar. Maðui'inn ætti líka að
geta fengið þaðan leióbeirúngar um
að „þræða rjettan veg“.
% % %
Gleymska
SUNDKEPPNI var hað í Perth i Astra-
líu. Meðal kcppcnda var ungur maður.
senr steypti sjer eins og hinir, en bað-
aði svo út öllum öngum og burðist um
þangað til honum var bjargað. Hann
hafði gleymt því að hann var ósyndur.
HJÓN nokkur opnuðu veitíngastofu i
einhvfrjurn bæ i Illinois. Aður höfðu
þau bæði gengið a námskeið til þess
að þekkja alt, sem að Jrcssari starf-
semi lýtur. Fyrsti viðskiftavinur þeirr i
bað um öl. Hann v;u-ð að t'ara jaínnær.
Hjónin höfðu glcyrnt að útvega sjer
IlöskuIykiL
UMBJÓNARMADITR á skrifstofu þurfti
að skrcppa frá scm suöggvast llann
læsti skrifstofuhurðinni vandlega. I*eg-
ar hann kom aftur 20 minútum seiiuia
hafði veriö brotist irm í tknfstofuna
og stolið þúsundum króna. liann hafði
gleyint að læsa peningasliapnum.
FYKIR emu ári Ijct bæjarstjórnm i
Salzburg i Austurríki byggja þriggja
hæða stórhýsi til þess að bæta úr hús-
næðisekluimi þar í borg. Þetta mikla
hús hcfur ekki verið tekið i notkun enn.
Ástæðan til þess er sú,. að byggmga-
meistarinn gleymdi öllum stfguiium.
® W W
VIÐ sátum nokkrir í kínversku veit-
ingahúsi. l'ar var hljómsveit og einn úr
henni ljek eioleik. Við þóttutnst kann-
ast við lagið, en gáturn eltki komið því
fyrir okkur hvað það var. Við kölluð
um á þjóninn og spurðum hvað mað-
urmn vaeri að leika. l'tónninn fcr til að
leita upplýsinga cg kemur aftur sigrr
hrosandi: