Lesbók Morgunblaðsins - 21.02.1954, Qupperneq 1

7. tbl.
Sunnudagur 21. febrúar 1954
XXIX. árg.
Kristjdn Júlíusson loftskeytamaðui:
SÍLDARLEIT Á „G.
O. SARS
FÁUM þjóðum eru síldveiðar eins
mikils virði og íslendingum og
frændum okkar Norðmönnum. Sjór
-inn er oft gjöfull við strendur
þessara þjóða, þar er þorskurinn,
gullið, og síldin sem kölluð hefur
verið silfur hafsins. Selvogsbank-
inn hefur verið kallaður gullkista
íslendinga og víðar við strendur
landsins eru „gullkistur“, og úr
þeim er ausið allan ársins hring. En
síldin, hún er sögð duttlungafull
og „sjálfstæð“ og fer sínar leiðir,
enda hafa fáir fengið að kenna eins
áþreifanlega á þessum eiginleikum
hennar og íslendingar, a. m. k. hvað
hina svokölluðu Norðurlandssíld
snertir. Á undanförnum árum má
heita að nær engin síldveiði hafi
verið norðanlands, ef miðað er við
afkastagetu síldarverksmiðjanna
þar og tölu þeirra skipa sem veið-
arnar hafa stundað. Ekki mun þó
ástæða til að örvænta, því allt
bendir til þess, að hið mikla síldar-
magn sem nú er við Noreg, sé í
námunda við ísland á sumrin.
Síldarleitar- og rannsóknarskip
Vegna þess hve fiskveiðar eru
snar þáttur í þjóðarbúskap þessara
tveggja frændþjóða, hefur mönnum
leikið hugur á að kynnast nánar
göngum og lifnaðarháttum aðal
fiskitegundanna, en þar er síldin
einna fremst í flokki.
Fiskirannsóknir eru ekki ný vís-
indagrein, en á undanförnum árum
hafa þær verið stórum auknar og
munu engar þjóðir leggja eins mik-
ið í þennan kostnað nú, ef miðað
er við fólksfjölda. — Fyrir fyrri
heimsstyrjöldina áttu Norðmenn
rannsóknarskip sem hét Johan
Hjort, en í byrjun ársins 1950 tóku
þeir í notkun eitt glæsilegasta fiski-
rannsóknarskip heims, m.s. G. O.
Sars, sem þá var nýsmíðað, auk
þess sem þeir eiga önnur minni
rannsóknarskip. — Aðal starfssvið
G. O. Sars, hvað síldarrannsóknir
og leit snertir, hefur verið í því fólg
-ið að taka sýnishorn af sjó og gera
sjávarhitamælingar á ýmsu dýpi,