Lesbók Morgunblaðsins - 15.01.1956, Síða 2

r 23 " r LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
skraut þeirra er langt um fegurra
og söngur þeirra miklu glaðvær-
ari en kvak inna jarðnesku söng-
fugla. Allur staðurinn er þrunginn
af frábærum og hressandi ilmi. Og
Ijósið þar er Öðru vísi en nokkurn
tíma hefir verið á sjó eða landi.
Hvarvetna voru ummyndaðir
kárlar ög konur, sem voru orðin að
englum. .. Mér virtust þessir engl-
ar haga sér mjög líkt því, eem
ánægðir, vingjamlegir menn á
jorðinni gera; þeir sátu eða gengu
um. .. Englar voru þeir, en mann-
legír voru þeir enn — manriverur,
sem voru orðnar dýrlegar (bls.
81—83).
UFSSAMBANDEÐ
Þetta er mjög í samræmí víð
keriningar dr. Helga. Og hann
heldur því fram að iriannkýninu
hér á jörð sé það lífsnauðsýn að
komast í náið samband við lífið
á slikum stöðum. Þeir, sem þar
eiga heima, séu og sífellt að reyna
að ná sambandi við jarðarbúa til
þess að hjálpa þeim, og það mundi
gleðja þá mest af ölhi, ef sú hjáip
yrði þegin. En rangsnúinn hugs-
unarháttur jarðarbúa standi þar
mest í vegi. En hann segir enn
fremur:
„Ótrúlega miklir ogfurðulegir eru
möguleikar draumlífsins, og und-
ursamleg verður breythigin á ævi
manna, þegar það er komrð í rett
horf. Vér munum þá í svefni eigí
einungis verða aðnjótandi þeirrar
- •endumýunar tífsafisins, sem eín-
ungis hann -getur veitt, heldur
eúmig margvíslegrar og merki-
legrar fræðslu. Það verður bá
unnt að leiðbeina oss til að gera
þær uppgötvanir sem nauðsynleg-
ar eru og finna þau ráð, sem bezt
miða til að bæta úr vandræðum.
Svo ótnilega furðulegt sem það
mun-þykja, bá er það fulikomlega
víst, að með tilstyrk draumgjafa
vors munum vér kynnast iífinu
víðsvegar í alheimi og sjá furðu-
lega staði og unaðsamlega. Og vér
raunum geta dvalið stund og stund
með framliðnum ástvinum vorum
í heimkynnum þeirra og þarf ekki
að' orðlengja um hvað það muni
þýða. Unaðsemdir lífsins í svefni
munu auka oss þrek og þor til að
sigrast á þeim erfiðléikum, sem
oss mæ?a í vökulífinu, auk þess
sem oss mun verða leiðbeint bein-
línis í þeim efnum“. (Framn. 107).
Um þetta segír í bók Joy Snell:
„Ef menn gætu aðéins gert sér
grein fyrir því, að umhverfis þá
eru margir eriglar .. og ef þeir
vildu fáera sér í nyt hjálp þeirra,
sem boðin er svo fúslega og af svo
miklum kærleika, þá mundu byrð-
ar hefrra sannarlega verða léttari,
bjartara yfir lífi þeirra og sálir
þeirra fengi þá ljós frá fögnuði
fnikilíar og öruggrar voriar, og þeír
mundu ávalít. keppast éftir að berj-
ast. Inói góðu baráttu (bls. 117).
Og á öðrum stað segir æðsti leið-
beinandj hennar. maður feem vat
uppi löngu á u'rtdan Kristi: ,.Leit-
ist. Xið 'áð a1a í’ brjósti fölskvaiausa
hoUustu \ið Sarinleikann í hugs-
uriijm, öhðufn og athöfrium. Þá
mun yður veitast, og hverjum þeim,
sem ástundðr að Fæfa af guði, leið-
heininc um það sem andlegt er.
Venjið yður á áð hlýða inni kyrr-
látu þýðu raust, sem þá hljómár
fyrír sáiu yðar“ (bis. 151). Þetta
er það, sem di'. Helgi var. ailtaf að
brýná fyrir mönnum, að leita sann-
lérkans. • '
Og þótt ótrúlegt hafi þótt það,
sem hann segír að vér ættum að
geta heimsótt framliðna ástvtni, þá
kemur ið sama fram í bók hjúkr-
unarkonunnar. Þegar hún kom til
bústaðar englanna, hitti hún þar
móður sina,-föður sinn og bróður
sinn, sem voru farin yfir um fyrír
nokkru. Varð-bar inn mesti fagri-
aðarfuridur, eins og nærri má geta.
En það var ekki aðeins í eitt skiftj.
Mörgum sinnum kom hún á fund
þeirra, og móðir hennar heimsótti
hana daglega hér á jörð, og töluð-
ust þær þá við, eins og hvorki
dauði né himingeimur hefði aðskil-
ið þær. Og marga vini sína hitti
Joy einnig á meðal englanna og
einnig marga, sem hún hafði
hjúkrað í banalegu þeirra.
FERÐALAG UM GEIMINN
Mörgum hefir þótt sú kenning
dr. Helga eifina fjarstæðukenndust,
að framliðnir gæti ferðast milljóna
Ijósára vegalengd í einu andartaki.
Dr. Helgi sagði að ekki mætti miða
við Ijósgeislann, því að hann væri
Sm'gilseinn í ferðúm þegar fniðað
væri við lífsgeislanina. Hánn'sagði
að þáð væri áréiðaniegt að vér
fefðúðumst á hverri nóttu til ann-
ata hnatta, og áð lífVerur frá þeim
hnöttum' væfi ekki andartak að
ferðast hingað til jarðarinnar.
Um þetta segir Joy: „Eins og vér
get.um í ímynduninni flutt oss til
hinna og annara staða á jörðinni,
s\'o geta og englamir með jaín
miklum hraða beinHnis flutt sig á
hvern stað- jarðarinnar. Þeir þurfa
ekki-að nota nein önnur flutninga-
tæki en viljakraft sirm til þess að
komast þangað sem þeir vilja“.
í þessu sambandi er fróðlegt að
athuga eðli atómsins. Hvert atóm
er kjarni og umhverfis hann snú-
ast r;ifeindir á mismunandi braut-
um. En einhver raféiud getur tekið
upp á því -að færa sig nær kjarn-
anum og taka sér þar nýa braut.
En hún fer aldrei yfir bilið, sem
er á milli þessara tveggja brauta.
Hún hverfur aðeins af sinni fyrri
braut og kemur fram á hýu braut-
inni. Mimdi ekki Jífsorkan vera fær
um eitthvað svipað? Getur ekki
andi framliðins hér á jörð komið
fram a annari stjörnu samtímis,
án þess að hafa íarið yfir bilið á
millj stjarnanna?