Lesbók Morgunblaðsins - 18.11.1956, Blaðsíða 16

676
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A D 5
V Á K 10 5 4
* G 4
* Á 10 8 2
A Á G 9 8
4 2
¥ 6
♦ Á 2
+ K G 9 3
* K 10 7 8
¥ D 3
* K D 7 6 3
* D 6
A 8
¥ G 9 8 2 2
♦ 10 9 8 5
* 7 5 4
Sagnir voru þessar:
V N A s
1 sp tvöf. pass 2 t
2 sp 3 hj. pass 3 gr.
Út kom S6 og S fekk slaginn á 10.
Hann kemur svo með lágtígul og fær
slaginn á gosa í borði. Aftur kemur
tígull og er drepinn með drottningu,
en V fær slaginn á ás. Nú tekur V
slag á S Á, og kemur svo með hjarta,
og það var mikil skyssa. S tekur með
H D, slær út T K, en þá kemur í ljós
að A stendur fyrir. Hann tekur nú
slag á S K. A hafði áður fleygt af
sér laufi í S Á og nú fleygir hann
öðru laufi. Nú kemur hjarta undir
kónginn, en þann lit hefir A líka. Og
nú veit S upp á hár hvaða spil A
hefir: einn tígul, þrjú hjörtu og eitt
lauf. Nú tekur S slag á L Á til þess
að ná þessu laufi, og svo er A komið
inn á lághjarta. Nú fær A slag á T 10,
en borðið hlýtur að fá báða hjartaslag-
ina, og þar með er spilið unnið.
UNDARLEG TILVILJTJN
íinnur Arason hét maður, er bjó á
Lyri í Koilafirði í Baioastrandarsýslu.
Dóttir hans hét Guðrún (f. 1828). Þeg-
a • hún var um tvítugt var þar í heim-
ili ungur piltur, sem Hallur hét og
lél: r ð á, að samdr'Kur væri með
þeim, en föður hennar ekki líkað það,

FRÁ HAFNARFIRÐI — Mynd þessi er tekin á svokölluðu Thorsplatni í Hafn-
arfirði, en þar er uppsátur fyrir trillubáta. Er allmikil útgerð trillubáta í Hafn-
arfirði og stunda þeir allskonar veiðar, þar á meðal hrognkelsaveiðar á vorin,
(Ljósm. Gunnar Rúnar).
og látið piltinn frá sér fara. Hallur
þessi giftist 1862 og sama árið fluttist
Guðrún að Saurbæ á Rauðasandi. En
Haljur drukknaði árið eftir niður um
ís á Vatnsfirði. — Guðrún Finnsdóttir
var ósérhlífin og ötul til allra verka.
— Meðan karlmenn voru i verinu að
vorinu, vitjaði hún, ásamt öðrum kven-
manni, selabanda í lögnunum í Bæar-
ósnum. Höfðu þær reiðingshesta með
sér í þessar ferðir og reiddu kópana
heim á þeim. Eitt sinn er Guðrún vitj-
ar bandann-, fann hún lík rekið á
Bæarrifi. Vcit hún brátt að þetta er
lík Halls, _ ví að hún finnur á því
spjaldofin c.. abönd með nafni hans.
En axlaböndin þekkti hún, því að hún
hafði sjálf ofið þau og gefið Halli með-
an þau áttu bæði heima í Kollafirði.
Þótti það undarleg tilviljun, að líkið
skyldi berast út allan Breiðafjörö og
reka á Bæarrifi, og að Guðrún skyldi
verða til þess að finna þar lík unnusta
síns frá æskuárunum. (Úr Vestf.
sagnir).
;tför brynjólfs biskups
SVEINSSONAR
Það fell til í líkförinni sjálfri, að þá
er hringt var í annað sinn öllum, 12
klukkum, og þá Gísli Magnússon, síra
Torfi j ónsson og Jón Vigfússon með
prestunum gengu upp að kirkjunni, og
voru komnir upp fyrir skálaskemmu-
hornið, sprungu og rifnuðu tvær
klukkumar, sem voru 7 úti uppbundn-
ar við einn ás; annari hringdi Jón
smiður, og vom báðar rifnar í sömu
átt, til útnorðurs, með miklum og
stórkostlegum sprungum, að leggja
mátti í fingur, frá .neðanverðu allt í
koll, sýnandi oss áminnileg sorgar-
hljóð, svo hefðum vær ekki kunnað
að sorga sem hæfði, þá sýndu þær
oss guðs vilja, hvers vær höfðum misst.
(Úr ævisögu Brynjólfs biskups eftir
séra Torfa Jónsson).
SÉRA HALLDÓR JÓNSSON
Á HOFI
í æviminningu um hann segir séra
Einar Jónsson: „Meðan frelsissaga ís-
lands minnist á árið 1851 (þjóðfundar-
árið), mun hún halda uppi ættjarðar-
ást hans og samvizkusemi, til fyrir-
myndar fyrir jilda og óborna. Sjálfur
hefir hann ritað kjarnann úr þeirri
kenningu, er líf hans flutti samtíðar-
mönnum hans alla ævi, með þessum
orðum: „Sérhver hafi það jafnan hug-
fast, að hann er verkamaður guðs og
föðurlandsins, og hræðist að vinna
sviksamlega verk guðs og föðurlands-
ins“.
4
x