Lesbók Morgunblaðsins - 24.03.1957, Side 12
184
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Hann hafði verið þveginn í laug-
unum innan við bæinn, en það e
merkilegur staður.
FREDERICK W. HOWELL fré
Birmingham ferðaðist hér um
land nokkur sumur. Hann vann
sér það til frægðar 1891 að ganga
á efsta tind Öræíajökuls. Hér er
farið eftir ferðabók hans frá
•umrinu 1893. Enn kom Howell
hingað 1901, en drukknaði þá í
Héraðsvötnum 3. jálí. Hann er
grafinn að Miklabæ og þar er
legsteinn hans.
í Reykjavík eru 3 aðalgötur sem
liggja frá austri til vesturs, og
þrjár eða fjórar þvergötur í sand-
fjörunni eru tvær eða þrjár bryggj-
ur úr steini eða timbri, og þaðan
liggur leiðin upp í fyrstu aðalgöt,-
una, sem er heldur ósjáleg, eins og
hafnargötum er títt. Þar eru stórir
haugar af varningi og fjöldi slæp-
ingja hangir þar yfir. Þar á milli
eru grjótstéttir þaktar af fiski. Inn
á milli alls konar rusl og umhirðu-
lausar lóðir. Næsta gata er betri.
Hér og í þvergötunum eru versl-
anir og íbúðarhús og verða varla
þekkt sundur. Hér er einnig annað
gistihús, Hótel ísland og þarna búa
ýmsir fylgdarmenn.-------
í Aðalstræti er Hótel Reykja-
vík. Þar eru gestaherbergi bæði
uppi og niðri, stór og smá, og er
það ólíkt þeim gististöðum er vér
höfum áður átt að venjast. Þar
ræður frú Zoéga húsum og talar
ensku.
í miðbænum — eða eigum vér
að segja borginni — er dómkirkj-
an og þar rétt hjá hið stæðilega
Alþingishús. Þar fram undan er
grasblettur með líkneskju Thor-
valdsens. Tjörn er á bak við þar
sem menn fara á skautum um vet-
ur. Ur henni rennur lækur og
austan við hann er Latínuskólinn,
Skólavarðan, vindmylnan, Lands-
höfðingjahúsið og nokkur hús upp
með veginum sem við komum í bæ-
inn. Vestan við bæinn er kirkju-
garðurinn og þangað er gata sem
menn ganga um sér til skemmtun-
ar. Þar eru og nokkur hús með
garðholum fyrir framan.
Fyrir einni öld voru íbúarnir
tæplega 500, en beim fjölgaði eftir
að verslunin var gefin frjáls 1856
og einkum síðan 1874 að landið
fekk stjórnarskrá, og eru nú um
3700. Kaupmenn eru flestir Dan-
ir, en embættismenn og sjómenn
íslenzkir. Að vísu eru þarna að rísa
upp íslenzkir kaupmenn, en þrátt
fyrir það segja sveitamennirnir að
Reykjavík sé dönsk, en ekki ís-
lenzk.
Húsin eru flest úr timbri, dökk-
brún eða tjörguð. Einstaka hús er
hvítt. og sum eru með bárujárni á
þökum og hliðum. Það er síður en
svo að svipur bæarins sé tilkomu-
mikill, en Norðmenn mundu hafa
reynt að setja líflegri svip á með
því að mála húsin skærum litum.
Ef til vill eru grænu torfþökin á
kotunum fegurst, eða mundu vera
viðkunnanlegust ef ekki væri hinn
stæki ódaunn af grotnandi fiski,
sem er þar allt um kring.
Kirkjan er allhá og myndarleg,
en einföld og rúmar ekki nema
fimmta hluta safnaðarins. Latínu-
skólinn stendur hátt, einföld og
hvít bygging og ekkert skraut þar
hvorki úti né inni. En þar er ágætt
kennaralið og í bókasafni skólans
eru 7000 bindi. Alþingishúsið er
gjörsneitt allri fegurð byggingar-
listar, en traustleg steinbygging.
Yfir dyrum er útskorinn fálki, sem
er skjaldarmerki íslands, þar yfir
:..ótel Reykjavík
(okakerið) þar sem
nú er Hjálpræðis-
herinn. Til vinstri
sér á girðingu um-
hverfis kirkjugarð-
inu. — Howell).