Lesbók Morgunblaðsins - 24.03.1957, Page 16

188
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
Unffir fðtum
hverrar borgar
eru mikil raagala-
hverfi, þar seir
komið er fyrir allf
konar leiðslum ojr
sorpræsum. Hér
Reykjavik e
þetta líka, því a
sorpræsum, hit:
veituleiðsluin,
síma og rafmagn.
leiðslum og vatns
leiðslu o. fl. hefii
verið komið fyrir
neðanjarðar. Hér
sést maður bivist
tii ferðar niður í
undirgöng til þess
að bæta úr ein-
hverju sem aflaga
fer. —
— (Ljósm. Ól. K.
Magnússon).
SVO bregðast krosstré sem önnur tri,
og færustu spilamönnum geta orðið i
skyssur, ekki síður en viðvaningum.
Þetta spil er gott dæmi um það. Ea
þar voru engir miðlungsmenn á ferð,
heldur bridgemeistarar Breta og Banda
ríkjamanna. Bretarnir voru Konstam
S og Mayer N. Bandaríkjamenn voru
Goren V og Salomon A. Spilin voru
þannig:
A A 9 5 4
V 6 3
♦ 10 5 J
« 9 8 5 4
« G 10 6
V ÁKG9
7 5 4
♦ D 4
« 7
« K 7
V D 8
♦ ÁKG98763
« Á
Salomon hóf sögn og sagði 4 lauf,
en Konstam sagði 5 tígla. Goren sagði
pass, en Mayer sagði 6 tígla, því að
hann hugsaði sem svo að S Á gæti
ráðið úrslitum. Síðan sögðu allir
P-ss.
Goren kom út með HÁ, en þegar
S lét drottningu þar í, þorði hann ekki
að halda lengra áfram og sló út lauíi.
Þann slag fékk S og síðan tók hann
slagi á öll tromp sín. Goren þorði ekki
að fleygja spaða, svo að hann fleygði
öllum hjörtunum. Og seinast fekk svo
S slag á H 8!
skipborðið svo hart að brast og brak-
aði í öllu skipinu; en þó til þeirra
fiska væri lagt eða höggvið með söx-
um, ljám, öxum eður öðrum járnum,
hvað allt var reynt, tók ekkert á þá;
dóu allir þegar á land komu. (Skarðs-
árannáll).
kvæði, en mér finnst ekki mikið í það
varið“. — „Það er rétt, kvæðið er bull,
en ef þú setur alla fyrstu bókstafina
í hverri hendingu saman, að ofan nið-
ur eftir, færðu út þessa setningu: Nið-
ur með alla stjórnina og fjandinn haíi
kónginn!“
m u ö ö i.
V 10 2
♦ -
« K D G 10
6 3 2
^''ixgxsxgxr*^
SÆSKRÍMSL VEIXT 1635
Drógst ein háamey á haldfæri i
Engey suður; utan á henni hengu og
heldu sig við hana fjórir fiskar; þeir
höíðu eina skál framan á höfðinu með
hverri þeir festu sig á, og var svo
sem hol á komið á hámeyuna; og þeg-
ár sjómenn gátu slitið nokkurn þenna
fisk af henni, þá setti sá skálina í
MIKH) KVÆÐI
Erlendur Gottskálksson alþingis-
maður bjó í Ási í Kelduhverfi. Sonur
hans, Valdimar læknir, segir svo frá
í Endurminningum sínum: „Af heldri
mönnum kom Benedikt sýslumaður
Sveinsson oftast að Ási og gisti ætíð
hjá okkur á ferðum sínum um sýsluna.
Pabbi var samherji hans í stjómmál-
um. — Benedikt var ákaflega mælskur
og talaði sig fljótt æstan, og var þá
sem eldur brynni úr augum hans. Einu
sinni las hann upp langt pólitiskt kvæði
og spurði svo pabba: „Hvernig líkar
þér kvæðið?" — „Það er ekki auðvelt
að átta sig á svipstundu á svona löngu
STERKUR PRESTUR
Séra Snorri Brynjólfsson á Eydölum
(d. 1851) var vel gerður til lifs og
sálar, og gat verið afbragðsmaður,
heíði hann eigi drukkið of mikið með
köflum. Hann var sterkur að afli og
manna snarastur. Hann bar þrjá rúg-
hálítunnupoka í fanginu, hvern lagðan
á annan ofan, af hlaðinu í Eydölum
upp á kirkjuloft; maður hrataði ofan
af kirkjuþakinu, séra Snorri var nær-
staddur, sá það og hljóp til og greip
manninn á lofti, svo hann sakaði eigi
hið minnsta; hann synti yfir Breið-
dalsá bráðófæra í leysingum á vetrar-
degi — og fleira þessu líkt (Páll
Melsted).