Lesbók Morgunblaðsins - 14.07.1957, Qupperneq 16

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
380
BRIDGE
4 G 7 5 2
V K 10 4
♦ K 6 2
* 10 6 3
A K D
» ÁDG95
♦ 8 5 3
4 A D 4
Sagnir voru þannig, að S sagði 1 hj.,
N sagði 2 hj. og S sagði 4 hj. Út kom
L 9, lægsta spil úr borði, A drap með
kóng, en S með ás. S tók nú einn slag
á tromp og sló síðan út i K, sem V
drap og sló út L 8. Það ei þýðingar-
laust að drepa í borði, því að V heíði
tæplega spilað laufi, ef hann átti gos-
ann. S tók slaginn með L D og tók
svo annan slag á S D, kom borðinu inn
á tromp og tók slag á S G og fleygði
tígli í hann. Nú mátti hann ekki slá út
trompi þótt V ætti enn eitt tromp, held-
ur sló hann út spaða og trompaði hann,
og kom síðan með lauf, svo að A komst
inn. Nú verður A að slá út tígli, eða
þá laufi undir tromp á báðum höndum.
Með því hefir S unnið spilið.
4 10 • 6 4
V 3 2
♦ A D 10
4 K G 6 2
4 A • 3
V 8 7 6
♦ G 9 7 4
4 9 8 7

EINAR í KOLLAFJARÐARNESI
byrjaði búskap á Klúku í Tungusveit.
En ekki voru efnin mikil, því að allur
/arangur þeirra hjóna komst annars
vegar upp á hest. En hins vegar var
vagga með barni í. Þar að auki áttu
pau sex ær. Eftir tvö ár fluttust þau
að Kollafjarðarnesi, bjuggu þar í tvö
ár og síðan eitt ár á Heydalsá, en flutt-
ust að Kollanesi eftir 1784. Eftir það
byrjaði fjársögnun Einars fyrir alvöru.
Græddi hann þar auð mikinn, og var
sagt að sjávargagnið hefði verið mesta
I Steinahlíð
Hér sjást geiturnar í Steinahlíð, og börnin horfa á þær, full af áhuga. Vafa-
laust hafa sum þeirra einhvern tíman spurt: „Af hverju borða geiturnar
grasið?“ — og þá hefir forstöðukonan, Ida Ingólfsdóttir, þurft að hafa svar á
reiðum höndum. *— Barnaheimilið Steinahlíð er á hinum fegursta stað inni
við Elliðaárvog. Það er eins og að vera kominn upp í sveit, enda una börn-
in þar hag sínum vel. (Ljósm.: Gunnar Rúnar).
auðsuppspretta hans. Sagt er að eitt
sinn hafi Einar haft í hyggju að flytjast
frá Kollafjarðarnesi. Dreymdi hann þá
að maður kæmi til sín og segði:
„Búirðu þessum brunni hjá,
blessun Drottins muntu fá“.
Tók Einar þetta sem bendingu, og
hugsaði ekki um bústaðaskipti framar.
VEÐÚRSPA
Ari Símonarson á Stóra Hrauni (f.
1829) var maður veðurspár sem fleiri
gamlir menn þar um slóðir. Varð þeim
margt til vísbendingar um veðurfar,
svo sem sjávarhljóð og sjávarlag, flug
og kvak fugla, skýafar og blikubönd,
kúfar á fjöllum og klakkar í lofti,
tunglkomur og teikn á himni og ótal
margt fleira. Þar á meðal hafði Ari
mikla trú á sjávarfroðu til veðurspáa,
en hún lá stundum í stórum hrönnum
í flæðarmálinu, þegar brimveltur voru.
Þegar froðan var hvít og í stórum
hnúskum, þá sagði Ari að þerrir væri
í nánd. En væri hún þunn og breidd-
ist út með gulum rákum, þá vissi það á
vætu. (Guðni Jónsson: ísl. sagnaþ.)
BÆJARSTJÓRNARKOSNINGAR 1872
I ársbyrjun fór fram kosning til bæj-
arstjórnar á J. manni úr flokki tómt-
húsmanna (í stað Jóns Arasonar 1
Skálholtskoti). Af 110 á kjörskrá
greiddu 5 atkvæði. Flest atkvæði fengu
Jón Þórðarson í Hákoti óg Jón Arna-
son í Stuðlakoti, sín 2 — tvö — atkvæði
hvor. Við hlutkesti kom svo upp hlutur
Jóns Arnasonar.
(Jón Helgason: Árbækur Reykja-
víkur 1786—1936).