Lesbók Morgunblaðsins - 01.03.1959, Side 8

104
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
ÞRÆTULANDIÐ KASHMIR
Niðurlag.
Helgidagar.
Skömmu eftir að við komum til
Kashmir, var einn af helgidögum
Múhameðsmanna. Eldsnemma um
morguninn voru bátar á flugi og
ferð um síkin, flestir troðfullir af
fólki, sem ætlaði að fara að biðj-
ast fyrir hjá einhverju sérstöku
helgiskríni. Við fylgdumst með. Á
undan okkur fór bátur með ung-
um mönnum sem sungu og léku
undir á bumbu, harmóníku og
strengjahljóðfæri, sem þeir kalla
„sarangi11.
Þegar bænatíminn nálgaðist var
fjöldi fólks kominn að helgiskrín-
ínu. Fólkið settist í grasið og kross-
lagði fætur. Þeir sem höfðu verið
á skóm, höfðu dregið þá af fótum
sér og lagt þá á bak við sig þannig,
að sólarnir sneru saman til þess að
þeir skyldi ekki óhreinka hinn
heilaga stað.
„Maulvi“, eða kennimaður, sat
þar á palli með hljóðnema. Þetta
var ellilegur maður og hafði borið
rauðan lit 1 skegg sitt. Úr gjallar-
hominu komu þrumur og skrækir.
Eftir stutta helgistund krupu allir
á fjóra fætur og lögðu ennin við
jörðina. Svo streymdi fólkið burt
og helt til sölutorgs, sem var þar
rétt hjá.
Á slíkum hátíðum fara Kashmir-
búar í beztu föt sín — helzt ný föt.
Allir ganga í marglitum litklæð-
um og það var skrautleg sjón að
■já fólkið ganga milli söluborð-
anna. Allir prútta. Allir eru
mælskir og þreyta hinar áköfustu
kappræður út af smásmuglegustu
kaupum.
Ahmed hafði boðið okkur til
miðdegisverðar í sínum eigin báti.
Þar hittum við föður hans, tígu-
legan öldung með hvítan túrban.
Átta börn Ahmeds og nokkrir vin-
ir voru þar líka. Móðir hans og
kona sátu að eldamennsku. Konan
var dökkeyg og fögur; hún var
fyrsta konan, sem eg kynntist í
Kashmir. En hún og tengdamóðir-
in drógu sig þegar í hlé. Það er
venja meðal Múhameðsmanna að
konur sitji ekki að matborði þegar
gestir eru komnir.
Brúðkaup.
Skömmu seinna fréttum við að
sonur skraddarans okkar ætlaði að
gifta sig. Við létum í ljós ósk um
að vera þar viðstaddir og þá bauð
skraddarinn okkur þegar í brúð-
kaupsveizluna.
Þegar við komum heim til
skraddarans, var húsagarðurinn
þegar fullur af fólki. Þar voru líka
einir tólf matreiðslumenn, sem
kepptust við að elda veizlukost
handa hundrað manns. Hjónavígsla
og veizla fer alltaf fram á heimili
brúðurinnar, en veizlumatinn
leggur brúðgumi fram, því að hann
býður gestum.
Okkur var boðið inn í herbergi.
Þar sat brúðguminn í snjóhvítum
fötum, og þar voru bræður hans
og kunningjar. Hver gestur gaf
brúðguma peninga, og allt var það
fært inn í bók.
Við sátum á gólfinu og öllum
var veitt te. Og nú hófust sam-
ræður, en þær eru mesta yndi
allra Kashmirbúa. En lítið var
talað um brúðkaupið sjálft og
brúðgumi sat úti í horni. Eftir
nokkra stund komu svo brúðguma-
sveinar og hjálpuðu honum í svart-
an klæðnað og settu glitrandi háls-
men á hann. Nú gengu allir út.
Þá var komið myrkur, en í mann-
þrönginni úti fyrir voru borin
nokkur skrautleg blys og vörpuðu
Gamli maðurinn er nýkominn frá Mekka, en pílagrímar, sem þangað fara, er
fagnað sem sigurhetjum er heim kemur.