Lesbók Morgunblaðsins - 03.04.1960, Qupperneq 16

196
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A K D 6 4 2
V Á 10
♦ 9 8 5
♦ A 10 9
A 10 7
V D 9 3 2
♦ K D G
10 4
481
A Á G 8 5 3
»K4 y
♦ Á 6 3
«543
N
V A
S
A
V
♦
A
9
G 8 7 6 5
7 2
K D G 7
2
S gaf og sagnir voru þessar:
S V N A
1 A 2 ♦ 3 A pass
4 A pass pass pass
Út kom TK. Sýnt er að S getur misst
tvo slagi í tigli og tvo ' laufi. Eina von-
in til þess að vinna er að rjúfa sam-
bandið milli andstæðinganna. S gefur
því fyrsta slaginn, en drepur næsta
tigul með ás. Síðan tekur hann tromp-
in af andstæðingum og þar næst slagi
á HÁ og HK. Þá kemur láglauf af
hendi og er drepið með L9 í borði, en
A fær þann slag. Hann slær út hálaufi
aftur og það er drepið með ás og sein-
asta laufinu slegið út. A fær þann slag,
en nú verður hann að slá út annað-
hvort hjarta eða laufi, en S er laus við
báða þá liti og getur nú fleygt af sér
tiglinum. Á sama stendur- þótt spilað
væri tigli úr borði í staðinn fyrir lauf-
ið, því að þá getur S losað sig við
laufið, hvort heldur V slær út tigli eða
hjarta.
t^’’ö®®®cr>*_3
138 sjómenn drukkna.
A góuþrælinn 1685 varð mannskaði
stór á Suðurnesjum; mi'ndu menn þá
ei slíkan orðið haía. Fórust á Stafnesi
7 skip: 3 teinæringar, 4 áttæringar.
Var þar á hið valdasta verfólk úr
Norðurlandi, 60 menn að tölu, af hverj-
um einir 2 komust lífs af Rak þá upp
47 lík nóttina eftir, sum í Garði, sum
Á REYKJAVÍKURTJÖRN — Vorið er komið og veturinn gekk hjá svo hljóð-
lega, að menn urðu hans naumast varir. Þó var nokkurt frost um tíma og var
skautasvell á tjörninni oftar og lengur en undanfarna vetur. Þá var orðið
þröngt um fuglana. En nú er tjörnin auð og vorhugur kominn í þá.
(Ljósm. Ól. K. Magnússon).
á Miðnesi. Voru þeir allir jarðsettir
við Útskálakirkju á einum degi, og
voru gerðar að þeim þrjár grafir og
voru í eina lagðir 45, hver við annars
síðu, en formennirnir í hinar tvær;
að þeim voru kistur gerðar og hjúp-
færðir. Af einum teinæringnum og
öðrum áttæringnum rak engan upp,
nema einn mann vestur á Mýrum.
Hafði hann bundið sig við tré og kom
svo upp með því á vikufresti, nýand-
aður. — Forgengu og sama dag 3 skip
í Garði, eitt í Hafnarfirði, 4 teinær-
ingar í Vestmanneyum. Fórust af þeim
skipum 50 manna. Teinæringur fórst
á Eyrarbakka með 9 mönnum, bátur
fórst á Gufuskálum með 6 mönnum,
annar í Hólmi í Leiru með 5 mönnum,
þriðji í Njarðvík með 4 mönnum. Alls
drukknuðu því 138 sjómenn í þessu
áhlaupaveðri. (Annálar).
Mannhefndir á dýrum.
í Landnámu segir frá því, að hvíta-
börn varð að bana landnámsmanninum
í Hraunhöfn á Melrakkasléttu og syni
hans. Annar sonurinn drap hvítabjörn-
inn og át hann. Kvaðst hann hafa hefnt
föður síns með því að drepa björninn,
en bróður síns, er hann át hann. — Um
800 árum seinna bar það til á Höfða-
strönd, „á þeim bæ er Hugjótsstaðir
heita, þar bjó sá maður er Gísli hét.
Kona hans gekk út til fjár um kvöld-
ið; á veg fyrir hana kom griðungur
af öðrum bæ, hann réðist á konuna
og lagði undir og gekk loks af henni
dauðri. Heimti Gísli, bóndi konunnar,
bætur fyrir hjá manni þeim, er naut-
ið átti; hann kvaðst mundu gefa Gísla
griðunginn, hefði hann fyrirfarið sjálf-
um sér, en eigi meiru. Gísli lét sér
það vel líka, skar bola og át sjálfur,
og þóttist vel hafa veitt“.
Á föstudaginn langa
var það fyrrum siður að hýða börnin
fyrir allar syndir þeirra á föstunni og
yfirhöfuð, til þess að láta þau taka
einskonar þátt í písl Krists. Segir í
Þjóðsögum Jóns Arnasonar að svo hafi
sá siður verið ríkur, að kerling ein
vildi hýða dóttur sína, er hún var
orðin gift kona, og þótti óguðleikinn
langt á leið kominn, er hún fekk því
ekki ráðið fyrir manninum hennar.