Lesbók Morgunblaðsins - 04.10.1964, Síða 9

finnist eldihúsið failegasta herbergið í
húsii u svo að ekki kann hún illa við
sig þar. Það er lika rétt, að eidlhúsið
er ekki af lakari endanum. Hér eru
öli hugsanleg þægindi, því frúin hefur
aldrei fenigið húshjálp nema eina viku
nú eftir að hún átti yngsta barnið.
Henn: finnst uppþvottavélin í eldhús-
inu á við heila stúlku og grill-ofninn
er htldur ekkert smásmíði.
J á, vel á minnst. Á þessu heimili
er suixnuidagsmaturinn á laugardögum.
..Laugarda-gurinn er okkar dagur“, 9egi-r
Theódóra — ,,Þá erum við öll saman,
og tari svo að gestir rekist inn verða
þeir stunduim að sitja í eldhúsinu, því
biirrin eru þá stundum að nota stof-
una ‘.
„Siðdegis á lauigarda-g komast allir í
liátíðarskap og við borðu-m góðah mat
um kvöldið, horfu-m á sjónvarp, eða
hlustum á útvarp þar til háttatími er
kominn hjá einu barninu af öðru, því
'hver aldur hef-ur sinn háttatí-ma og
frá þvi er ekki vikið. Börnin fara mjög
sjaldan út á kvöídin — og þá eingc-ng-u
þau elztu. En u-m útiveru á kvöldin
eru iika ákveðnar reglur og þeim verð-
ur iíka að fylgja undantekningala-ust.
Annað hefu-r aldr-ei komið til greina og
I'innbjöm metf „iHeitlna" sina. Taliff
aff neðan: Finnbjörn yngri, Bjösn, Gunn
w, Finnbjörn, Þorvai'-dur.
Iíér er kvenþjóðin á heimilinu ásaint y ngsta piiiinum, seir. Theodora heldur á.
Sigríffur til vinstri, Halldóra til luegri.
þess vegna eru aldrei n-einir árekstrar
eða íeiðindi út af háttatí.ma.“
„En-gum dettur í hug að brjóta regl-
urnar svo að allt gengur sjá-lfkrafa og
eðlilega hvað þetta snertir“, segi-r Finn-
björn. „Við höfu-m ákveðnar skoðanir
á þessum málum. Okkur er illa við að .
fcön.in fari út eftir kvöldmat, ef farið
er að dim-m-a. Þess vegna höfum við
reyn-i að haga hlutunum þannig, að
ekkert þeirra langi út á kvöldin — og
þar af leiðandi förum við hjónin sjald-
an út að skemmta okkur. Eg get ekki
sagt, að við höfum farið í bíó í tvö
ár.“
Og við spyrjum þá auðvitað hvað
þa-u borði á sunnudögum úr því að
sunnudaigsmaturinn er á laugardögium.
, Við höfum eitthvað létt og fljóteld-
að í hádeginu. Öllu-m þykir gott að lúra
á sunnudagsmorgnana, líka börnunum,
ekki sízt eftir að þau eru byrjuð í skól-
anu-ir. Það hefur enginn lyst á að borða
mikið, nýko-minn úr rúminu“, segir frú-
in.
Enúr því að minnzt er á skól-
ann, þá spyrjum við Finnbjörn, hvort
hann sé ekki orðinn þrautþjálfað-ur í
að íara með stafróið aftur á bak og
áfrari eftir að ha-fa kennt svona mörg-
um börnunum að kveða að.
„Ég ætti að vera í saemilegri þjá-lf-
un,“ segir Finnbjöm og brosir — „ann-
ars hjálpa ég börnunuim lítið við heima-
námiö. Ég vil láta þau hafa fyrir þessu
sjálf. en veiti þeim auiívitað aðha-ld.“
„O-g ég hef nóg með mig“, segir frú-
in — „þótt ég vildi gjarnan lesa m-eð
þeim — hef ég ekki næ-gan tíma til
þess. — Þá yrði ég líka að kenna í
ir.örgum bekkjum," segir hún og hlær.
„Frá ísaksskóla upp í Verzlunarskóla
og ailt þar í milli“.
,. A.nnars -m.á segja, að uppáhaldsnáms-
grein barnanna sé leikfimi — og þau
lesa ekki mikið undir leikfi-mina á
kvöidin," segir Finnbjörn. „Það er hins
vegar dálíitið vanda-mál, stöðugt vanda-
mál, að strákarnir hafa í rauninni hvergi
aðgang að opnu svæði til að sparka
bolta á. Um leið og þeir eru búnir að
koma sér fyrir einhvers staðar, búnir
að m-erkja völl og setja upp mörk, eru
jaiöýturnar komnar og landið tekið
undir nýjar byggingar. Mér virðist ekki
hafa verið gert ráð fyrir nein-u
siíku svæði hér í grenndin-ni, því að ég
reikna ekki með að gamli g-o-'I/öllur-
inn verði þeim til fra-mbúðar. Séu
hin-svegar „frjálsar" efst á baugi, er
ekkert nætr en Melavöllurinn, seigir
faðiiinn.
Og móðirin bætir við: „Strákar á
bessu reki þurfa líka að hafa afd-rep
á leiksvæðu-m sín-um. Þeir eru alltaf
að klambra saman einhverjum kofa-
. ómyndum til þess að halda fundi, því
það er íþróttafélag i hverri götu eins og
gefur að skilja. Eitt sinn kom ég að
einu-m skúrn-um og var að leit-a að mín-
u-m strákum, Þar hafði verið hengt upp
skilti, sem á stóð: Fundi frestað —
Skúrinn lekur. — — — Auðvitað fór
ég að h-læja, en þetta lýsir vel ás-tand-
inu.
E n svo að við snúu-m okkur að
frúarherberginu — „Já, það er lang-
bezta herbergið í húsinu. A'lveg sniðið
við hæfi fjölskyldunnar. Hæfilega stórt
fyrir mig oig alla hina, alveg við inn-
gangin-n —. og þar h-ef ég alflit til alls.“
Þvottavélina líka?
„Nei, þvottavélin er uppi á lofti. Hún
er sjál'fvirk og ég þarf tiitölulega lítið
að bafa fyrir þeirri hlið málsins. Að
visu tekur allt sinn tíma.— Svo hef ég
,djúpfrysti“ í kjallaran-um fyrir utan
ísskápinn í eldhúsinu. Já, kostgangar-
arnir eru ekki svo fáir.“
En er ekki fjölskyldan d-ugleg að
hjálpa ti-1 í eldhúsinu?
„Jú, þegar á þarf að halda eru marg-
ar hendur á lofti. Annars kæri ég miig
ekki um nema takmarkaða hjál-p og ég
er alveg viss um að Finnbjörn mundi
veslast upp ef hann ætti að matbúa
fyrir sig sjálfur."
Finnbjörn hlær og vill n-ú ekki sa-m-
þykkja þetta, því hann segis-t h-af-a ris-t-
að brauð og steik-t egg einu sinni í fyrra
og það hefði genigið ágætlega. Svo seg-
ist hann líka kunna að búa til kjöt-
súpu, en það leynir sér ekki, að Theó-
dóra vildi ekki vera í fæði hjá hon-um.
Uppáhaldsmatur fjölskyldunnar er hins
vegar hryggur, lambshryggur — og
hann þarf að vera æði stór.
Hvort þau hafi einhv-er sérstök áhuga-
mál fyrir utan íþróttirnar? Jú, því er
ekki að leyna, að fólk hef-ur áhuga á
ýmsu — og þá sennilega fyrst og fremst
laxveiðum, enda hefur Finnbjörn farið
í lax á hverju ári — ja — síðan Sigríð-
ur fæddist, 9 ár. „Hér er tímatalið
nefnilega miðað við fæðingu barpanna
— alveg eins oft og við fæðingu Frels-
arans,“ segir f-rúin og skellihlær.
Og okkur skilst að Finnbjörn sé eng-
in fiskifæla, því hann er drjú-gur m.eö
það, sem hann segist eiga í „djúpfryst
inum“ í kjallaranum. Frúin segist hafa
íarið með í veiðiferðir, þegar „þan-nig
hafi staðið á“
F yrir utan veiðiferðirnar eru
ferðalög ofarlega á dagskrá, bæði inn-
an iands og utan. Fjölskyldan ekur í
Volvo Araazon, sem allir ha-fa mi-klar
mætur á. Þetta er auðvitað „stadion“
bíll, segir Finn-björn: „Annars kæm-
umst við ekki fyrir í bílnum.“ Og hann
bætir við: „Næst verðum við að fá okk-
ur strætisvagn.“
Og til utanferða er aðstaðan ekki
donaleg, því Finnbjörn er skrifstctfiu-
stjórj hjá Loftleiðum. Hann neitar því
að nýju vélarnar hafi verið keyptar
vegna fjölgunar í hans fjölskyldu —
en segist hins vegar vonast til að njóta
Framhald á bls. 14
§
Þetta skemmtilega veggteppi er eftir H elgu, systur frúariuna. Þar má -sjá alU*
meðlinii fjölskylduimar.
30. fcbl. 1964
LESBOK MORGUNBLAÐSINS 9