Lesbók Morgunblaðsins - 20.03.1966, Blaðsíða 7

Þeir eru svo feimnir, greyin' oh
Cðf ðíliUIUI M
Ekki er hægt að
segja, að jazzball-
ett sé aldinn að árum hér-
lendis. Það hefur ekki verið
Ekki erum við það fróðir um
jazzballett, að við vitum, hvort
svona uppstilling tilheyri hon-
um. Ef til vill er þetta aðeins
vanalegt leikfimihopp?
— Jú, en það verður líka
aldeilis gaman, þegar þessu er
af lokið.
— Hvað verður fleira til
skemmtunar á árshátíðinni?
— Það verður ýmislegt.
Stúlka úr skólanum, Birna að
nafni, mun syngja þjóðlög. Það
er einnig verið að æfa leikrit.
Nú, svo mun Savannatríóið
syngja að öllum líkindum. Eftir-
hermur verða einnig, ef að lík-
um iætur.
— Hvaða hljómsveit mun
lei'ka fyrir dansi?
— Auðvitað Hljómar. Þeir
hafa verið á árshátíðum skól-
ans undanfarin ár. Heyrzt hef-
ur, að Tempó eigi einnig að
leika.
— Verða margar ræðux fiutt-
ar?
•— Nei, ætli það. Að sjálf-
sögðu setur formaður skólafé-
lagsins árshátíðina með ræðu-
stúfi.
— Hvað heitir formaðurinn?
— Magnús Jónsson, alnafni
skólastjórans okkar.
— Hvar verður hátíðin hald-
in?
— í Súlnasal Hótel Sögu. Við
erum orðin svo mörg í skólan-
um, að við rúmumst taeplega
á. öðrum stað.
— b.sív.
fyrr en á síðustu árum, að
íslendingar hafa lagt stund
á listgreinina, svo að nokkru
nemi. Nú hafa nokkrir aðil-
ar hafið kennslu í þessari
danstegund, og æ fleiri
leggja nú stund á jazz-
ballett.
Tvær ungar stúlkur, Jónína
Magnúsdóttir og Aðalheiður
Frantz, eru meðal þeirra, sem
stunda nám í jazzballett, Þær
byrjuðu í haust hjá Báru
Magnúsdóttur, danskennara, og
hafa hug á því að halda námi
áfram. Þær stallsystur eru
nemendur í Gagnfræðaskóla
verknáms, og það stóð til, að
þær sýndu jazzíballett á árs-
hátíð skólans, sem haldin var í
síðustu viku. Sjálfar höfðu þær
samið og „útsett“ ballettinn.
»ið vorum viðstaddir á
einni æfingu hjá þeim Jónínu
og Aðaiheiði fyrir skömmu.
Þær höfðu lagt undir sig eina
kennslustofuna í skólanum, og
þegar við gægðumst inn fyrir,
sáum við, þar sem þær svifu
um gólfið með viðeigandi fett-
um og brettum. í einu horni
stofunnar stóð plötuspilari, sem
gaf frá sér viðeigandi tónlist.
— Hvað nefnist dansinn?
— Við höfum ekkert hugsað
út í þá sálma ennþá. Ef til vill
getið þið komið með tillögu
um nafn.
— Þið eruð aðeins tvær. Er
starfsgreinakynningu okkar og
sjá, hvort þær finni ekki eitt-
hvað við sitt hæfi. Við skulum
ekki hafa þennan formála
lengri, en snúa okkur þegar að
efninu. 1 dag ætlum við að gefa
lesendum smáinnsýn í störf
bakaranemans.
Eðvert Eðvertsson er ungur
Reykvíkingur, sem nemur þá
iist um þessar mundir að búa
til sætabrauð og aðrar góm-
sætar kökur hjá Sigurði Jóns-
syni, bakarameistara. Við lit-
um inn á vinnustað Eðverts
fyrir skömmu. Piltur var önn-
um kafinn við að baka vínar-
botna, þegar okkur bar að
garði. Við báðum hann að segja
okkur eitt'hvað um það nám,
sem verðandi bakarar veröa að
stunda. Eðvert sagði:
— Þetta nám tekur fjögur
ár, eins og flestar iðngreinar.
Ég hóf nám haustið 1962 og
lýk væntanlega námi á hausti
komanda. í fyrstu verða þeir,
sem hafa hug á að leggja stund
á þessa starfsgrein, að vinna í
þrjá mánuði hjá viðkomandi
meistara. Er sá timi nefndur
reynslutimi. Bóklega námið
tekur þrjá vetur í iðnskóla. Ég
lauk bóklega náminu í vetur,
en eins og ég sagði áðan, þá út-
skrifast ég ekki, sem bakari,
fyrr en í haust.
— Hvað varst þú látinn gera
á meðan þú varst reynslutim-
ann?
— Ég var látinn byrja á því
að slá upp franzbrauðum, en
fljótlega er maður látinn fara
að sýsla í öðru; skreyta tertur
og annað.
— Er verkleg kennsla hér í
Iðnskólanum i Reykjavík?
— Já, árið 1963 var tekin í
notkun fullkomin kennslustofa,
sem er búin öllum nýjustu
tækjum.
— í hverju fellst svo loka-
prófið?
— Það er margvíslegt, sem
hsegt er að láta nema gera.
Hann verður líklega látinn
baka vissan skammt af vínar-
brauðum, ef til vill franzibrauð,
og svo að sjálfsögðu tertu, sem
hann skreytir síðan.
— Hvað hefur þú hugsað þér
að gera, að loknu námi?
— Ég er ekki búinn að ráða
hug minn um það ennþá. Ef til
vill fer ég til Danmerkur til
þess að vinna og læra þá um
leið meira. Danir eru miklir
matmenn og kúnna margt fyr-
ir sér í sambandi við bakstur.
— Telur þú vera mikla fram-
tíðarmöguleika fyrir þá, sem
vilja leggja bakaraiðnina fyrir
sig?
— Það leikur enginn vafi á
því. Áhuginn á starfinu fer
líka vaxandi, að ég held. Nú
eru líka betri skilyrði fyrir
hendi en áður var. Enginn vafi
leikur líka á því, að íslend-
ingar munu ætíð vilja borða
brauð og sætar kökur.
— b. sív.
aðeins fyrir stelpur, og svo eru
þeir svo feimnir, greyin.
—1 Segið okkur eitthvað frá
námi ykkar í ballettskólanum.
— Kennslunni er þannig
háttað, að vetrinum er skipt
niður í þriggja mánaða nám-
skeið. Þeir. sem vilja, geta svo
tekið þátt í fleiri en einu náms-
skeiði. Þetta eru aðallega
stúlkur, sem stunda nám, þar
sem við lærum. Þó eru einir
sjö piltar komnir á kreik. Við
lærum aðallega bandaríska
dansa, en þó höfum við einnig
lært indverska og japanska.
Æft er tvisvar í viku.
Aðalheiður og Jónína dansa írumsaminn dans — (Ljósm.: M. M.)
það of lítið? — spurðum við
eins og fávisar kerlingar.
— Við byrjuðum þrjár, en sú
þriðja meiddist á einni æfing-
unni og liggur nú í sjúkra-
húsi.
— Þetta hopp er sem sagt
ekki hættulaust með öllu?
— Jú, jú, en það geta alltaf
komið fyrir óhöpp.
— Eru piltar ekki hlutgengir
í jazzballett?
— Það mætti ætla það, en
heldur eru þeir fáir, sem hafa
komið sér að því að byrja.
Þeim finnst þetta ef til vill
T eljið þið, að það ætti að
kenna jazzballett með leik-
fimikennslunni í skólum?
— Því ekki það? Það yrði nú
aldeilis tilbreyting. Ekki alltaf
þetta sama „klassíska“ hopp.
Einnig mætti kenna meixa í
á'haldaleikfimi.
— Hefur leikfimikennarinn
ykkar eitthvað aðstoðað ykkur
við æfingar fyrir árshátíðina?
— Nei, við höfum bara ver-
ið tvær. Þó að það megi kalla
kalla þetta frumsamið, sem við
sýnum á árshátíðinni, þá er
þetta í raun og veru soðið sam-
an úr mörgum dönsum.
— Eruð þið ekki farnar að
kvíða fyrir?
Eðvert var önnum kafinn við að baka vínarbotna, þegar okkur
bar að garði. — (Ljósm.: Sv. Þorm.).
Hann vill verða
BAKARI
J. dag hleypum við af
stokkunum nýjum þætti á siðu
okkar. Er í ráði, að í þætti
þessum verði í nánustu fram-
tíð kynntar ýmsar starfsgrein-
ar, og að öllum líkindum rætt
við nema hverju sinni í við-
komandi grein, Nú, þegar líða
tekur á seinni hluta skólaset-
unnar á þessum vetri, fara
margir unglingar, nú sem
endranær, að hugsa sitt ráð og
ákveða, hvað þeir eigi
að leggja fyrir sig sem fram-
tíðaratvinnu. Væri ráð fyrir
viðkomandi persónur að lesa
20. marz 1966
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7