Lesbók Morgunblaðsins - 17.04.1966, Page 7
Listafélag Mennta-
skólans í Reykja-
vík hefur starfað með mikl-
um glæsibrag í vetur. Fé-
lagið er þó ungt að árum, —-
þau munu vera aðeins sex
Á þessari mynd sést Sigurður örlygsson og fjórar af mynd-
um hans. Ekki er hægt að segja annað en að listamanns-
svipur hvíli yfir pilti.
< •«<»
„Aðeins málað af innri þörf“
að tölu. Áður fyrr vx>ru
starfandi tvö félög í skól-
anum, sem höfðu innan vé-
banda sinna svipaða starf-
semi og Listafélagið nú.
Myndlistarfélagið Baldur
og skáldafélagið Bragi hétu
félög þau. Síðan voru þessi
félög stokkuð saman og
Listafélagið stofnað. Það
starfar nú í fjórum deildum
og núverandi forseti félags-
ins er Þorsteinn Helgason.
Fyrir skömmu var haldin
myndlistarsýning á vegum
Listafélagsins, en á þeirri sýn-
ingu sýndi dágóður hópur mynd
listarmanna skólans verk sín. í
því tilefni héldum við upp í
skóla, því að okkur lék hugur
á að kynnast nánar þessari sér-
stæðu sýningu.
Þetta er öldungis ekki fyrsta
sýningin, sem haldin hefur ver-
ið á vegum Listafélagsins í
vetur. Fyrst ber fræga að telja
sýninguna á sjávarmyndum
Kjarvals sem haldin var á önd-
verðum vetri í tilefni af af-
mæli meistarans. í upphafi
þessa árs var síðan haldin yfir-
iitssýning á verkum Snorra
Arinbjarnar. Á næstunni er svo
ráðgerð sýning á verkum
Sverris Haraldssonar, listmál-
ara, en þess má einnig geta,
að hann hefur verið nemend-
um skólans innan handar með
uppsetningu sýningarinnar á
verkum þeirra og verið leið-
beinandi á teikninámskeiðum,
sem haldin eru vikulega í skól-
anum.
Auk framangreindrar starf-
semi félagsins má nefna bók-
menntakynningar þess, sem
!hafa verið nokkrar á yfirstand-
andi skólaári. Hæst ber, að
sjálfsögðu, kynninguna á leik-
ritinu „STRAUMR.OF“ eftir
Haildór Laxness. Nemendur
lásu uppp leikritið, en á undan
ræddi skáldið um verkið sjálft
X-
egar við gengum í kjal'i-
ara nýbyggingar skólans þar
sem málverkasýningar skólans
eru nú haldnar, var margt um
manninn fyrir. Auk nemenda
var slæðingur af utan-
skólafólki. Þar voru og mættir
þrír af hinum ungu listamönn-
um, þeir Trausti Valsson, Sig-
urður Örlygsson og Björn
Björnsson, og skeggræddu þeir
um myndirnar og málaralist
almennt. Við snerum o<kkur
— Er það ekki einhvernveginn
á þennan hátt, sem ekta list-
málarar stilla sér upp við mynd
ir sínar? sagði Bjöm — um leið
og hann tók sér stöðu við mynd
af Jesú Kristi, mjög vinsælu
„mótífi“ meðal hinna ungu
listamanna.
þegar að Trausta og spúrðum
hann um hans skerf að sýn-
ingunni. Hann sagði:
— Ætii það sé ekki nálægt
fjörutíu myndir, sem ég sýni
að þessu sinni.
— Hvað eru margar myndir
á sýningunni?
— Það er ekki gott að segja.
Líklega um hundrað og þrjá-
tíu myndir, eftir átján mólara.
Auk þess eru fáeinir tugir Ijós-
mynda, sem eru sýndar á veg-
um Ijósmyndaklúbbs skóians.
— Eitthvað mun vera hér af
höggmyndum?
— Það er víst engin reglu-
leg höggmynd, en Sigurður ör-
iygsson á eina mynd, sem hann
vann úr gifsi. „Dauði Ham-
lets“ nefnir hann hana. Ég á
svo hér eina fjóra „skúlptúra“
þ.e. járnmyndir.
— Eru þetta nýjar myndir
hjá þér, Trausti?
— Flestar myndirnar eru
síðan í sumar. Það má segja,
að ég hafi málað flestar þeirra
eftir að ég kom heim frá Bret-
landi, en þar dvaldist ég um
tíma, fullur af hugmyndum og
andríki eftir ráp á milli þar-
lendra listasafna.
Næst hittum við Björn
Björnsson að máli. Hann situr
í sjötta bekk skólans og hefur
komið undan penslum hans síð-
bandi við félagslíf skólans.
Leiktjöld Herranætur hafa
verið undan penslum hans síð-
ustu fjögur árin, en í ár að-
stoðaði Trausti hann við verk-
ið. Björn er alþjóð einnig að
góðu kunnur á öðru sviði —
hann er nefnilega einn hlekk-
urinn í hinu vinsæla Savanna-
ti'íói. Svo það má með sanni
segja, að pilti sé margt til lista
lagt.
Björn sagði okkur, að þetta
væri í fyrsta sinn, sem hann
tæki þátt í myndlistarsýningu
menntaskólanema, og að hann
ætti einar sex myndir á sýn-
ingunni í ár. Myndirnar eru
flestar nýjar.
Að siðustu tókum við tali
Sigurð Örlygsson. Hann er einn
a/f busum skólans, en fjórir
nemendur úr priðja bekk eiga
myndir á sýningunni. Eigi er
kyniegt, þótt piitur hafi áhuga
á myndlist, því að hann er
sonur Örlygs Sigurðssonar list-
málara.
— Þú lest mikið um listir og
átt margar listaverkabækur,
Sigurður?
— Ójá, ætli ég megi ekki
segja það. Nú, svo bættust
tvær bækur í safnið við opn-
un sýningarinnar.
— Hvernig stóð á því?
— Það er mergur málsins,
að allir þátttakendur fengu
viðurkenningu fyrir að taka
þátt í sýningunni og svo voru
veitt verðiaun. Fyrstu verð-
laun fengu þau Margrét Reyk-
dal og Trausti Valsson. Svo
fékik ég víst ásamt öðrum önn-
ur verðlaun.
— Hvað sýnir þú margar
myndir?
— Tóif og svo gifsmyndina
aif honum Hamlet. Reyndar er
Hamlet fótbrotinn á báðum og
handleggsbrotinn á báðum í
þokkabót. Það var þröngt hér
á þingi við opnun sýningar-
innar og Hamlet greyið fékk
slæma byltu. Ætli ég verði
ekki að setja hann í gifs, þegar
sýningin er úti.
—■ Svo áttu hér líkön af
húsum?
— Já, þetta módel sýnir skól-
ann og næsta nágrenni um
aldamótin síðustu. Reyndar er
þetta aðeins hluti af stærra
módeli, sem ég er að vinna að
um þessar mundir.
-r— Hvað finnst þér athyglis-
verðast í sambandi við þassa
sýningu, Sigurður?
— Það sem ég tel athyglis-
verðast við þessa sýningu er,
hvað hún er fjölbreytt. Það má
segja, að hér séu sýnishorn af
öllum stefnum, gömlum sem
nýjum. Einnig má undirstrika
það, að hér sýna menn ekki
árangur af vinnu og lærdómi
úr skóla. Allir hafa málað sín-
ar myndir heima án nokikurrar
hand'ieiðslu. Aðeins málað af
ininri þörf.
— Að iokum, Sigurður! Hún
er blómieg starfsemin hjá Lista
félaginu í ár?
— Já, það má með sanni
segja. Einkum og sér í lagi ber
starfsemi kvikmyndaklúibbsins
hátt. Það er aðdáunarvert
hversu vel hefur gengið að fá
gamlar og góðar myndir til sýn
ingar. Það er einnig orðið áber-
andi, hve margir menntamenn
utan úr bæ hafa sótzt eftir að
sjá þessar myndir.
A llir kváðust þessir þrir
ungu listamienn vera ánægðir
með sýninguna og vildu ein-
dregið taka fram, að Sverrir
Haraldsson, listmálari, ætti
mikinn 'þátt og góðan í því,
hve vel hefur til tekizt. Það
fari að sjálfsögðu mikið eftir
því, hvernig myndirnar eru
settar upp. Aðspurðir um það,
hvort myndirnar væru falar,
svöruðu þeir því til, að það
væri að sjálfsögðu kærkomið,
ef einhverjir hefðu áhuga á því
að kaupa myndir. Allir þátttak
endur væru auralit'lir náms-
menn og efnið í myndirnar og
rammana kostaði morð fjár, og
það yrði góð búbót, ef þeir
gætu selt einhverjar myndir
fyrir fáeina skildinga.
— b-sív.
Tvi
1
Trausti Valsson við einn af „skúlptúrum" sinum, sem tákn-
ar ósköp venjuLegt tré, aðrir segja, að áhrifa gæti af atóm-
öldinmi. (Mynidir: Sv. Þorm.)
17. apríl 1966
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7