Lesbók Morgunblaðsins - 30.06.1968, Side 16
pa- L£(,9R FfíFfi l/p' 1- Htí- ÓTT- U R. &LoM 5KI P- fífi IM
—V (1) -» FH- rn ftÐ
0L- PU ■O'T'T
» '1 ig' íí- Klí- Turi
tf’iKI 0/Frru Vl-D tHti ► tot- fí /V
UR.fi- li^á- RR lödíí) fí o'
pUlK,l rjiie- PL~CS- MXAtfJ
IÚI£>Uf* TÍMI > F|Uí>' UFD KUSK Cfpjfí
Kíifífí Fofi- ífrp/tfú
3di>- >T fíV- I p bi i f»R Vf IT ÓÍK- ÖP- 1 Isl
mii- HfRf 1 KlfiD fífíOfí- HPUR fl’lRTl?
RflUSfl áRfií
þoRíi
l> leips srcipfí 'nyr-
V ?' UM FWJfil
fRVUTI H uy.
4 Mföa Köl o Zjb... flíKiR
lírrfíZ blfí FN —V— W/ffíÐ V ÍPTfíLD
y
1» HC/MS' Ju t T rzf\u- 'O W'tKTu *&?•!!> ut-i LiZZÖl ^piSHtur. x HturH ÞftEP- \Ð
s ú u
uw- n R T opfi M£í> Tá'tu
[xbS' flSKtR iT&* md- S)ÍR
> mtity Fhnm
IR. ■ VfotfK- urd SniPa« L‘i KlJM Hturn
oP KFiRfí
VÍRfí sm- fíuma,
FFS1 iFnB m
uR $Kfl' KKfl w- f/tffl
•rvuk r
'5? * k-*c IS Iflg %% % % xmjk V<5 1 -<5 X> l?| ■
35 2 75 7> - ~Zú 7> 33 -i Va 75 V c 3C 73 - X 2 O o
X) 3 P' C- r 33 V' X r ?! 3 2 c- 3 ■i ^ -A -T5 S 2: 3 X z 7> 33. 73 X O .
X X m - O c •n O • V/\ ~z. c 3 fp X ZD -1 -' Ti 3 r * X
35 7> 35 z r X II I tys - rn 75 X 35 H 3 •d JT| »5 JÍ, x 33 % 75
r> X C> o Ijj z X 75 - r -t -i 33 H T? |5|
D' n C Z X » m 70 r i -i - c u 33 7> 35
70 X 2 c 7> l^ < 1 f- s> X -n 2 7> o' í:! c -
r r X X Z r | 75 33 -i CA X w X =§• ■% Ia 3 3 r 33 X
X r- o; J t =7 rri Sj I 0D o* <n ■k) 35 § s>7 73 33 X X c 7> S> £ <J> — 71 m -££>■ X 1 «|
-'N X SÞ t> C- 7T VA to /»? $ z. - * c l?l 2 o' 75 0; » s c 3 C tb c 05
- o' o | cS ! j’ 7f - 2 m' !? 31 -- § z | X- Á X X r, 3 £ ■i X r ho 3? x • 7>f ð? 75 c c La
e> 3) itt c 1 o O c z. o X <r— 4i> 3 X ■ p*
•z z - 70 C 2 c X 75 1 xau ílo5> 73 X 1 3 35 r 7> c X 3 r 3 c o. I?
BRIDGE
Leikurinn milli Bandaríkjanna og
Hollands í undanúrslitunuim á Olympíu-
mótinu í Frakklandi var afar jafn og
spennandi. Hér fer á eftir spil frá þess-
um leik.
Vestur. Austur.
A Á-3 A K-6-4-2
V Á-K-2 V D-10-8-4
♦ G 4 Á-10-7-5-2
* Á-K-D-G * —
10-7-2
Sagnir ganga þanniig hjá Bandaríkja-
mönnunum:
Vestur.
(Kay)
2 Lauf
3 Lauf
3 Grönd
6 Lauf
Austur.
(Kaplan)
2 Tíglar
3 Tíglar
4 Grönd
Pass
Hollendingarnir sögðu þanig á spiiin:
Vestur. Austur.
(Kreyns) (Slavenburg)
2 Lauf 3 Tíglar
4 Lauf 4 Tíglar
4 Grönd 5 Tíglar
7 Lauf Pass
Báðar sagnirnar unniust auðveldlega
og hollienzka sveitin græddi 11 stig á
spilinu.
Þess skal getið að 3ja tígla sögn
Slavenburgs segir frá ási og þegar félagi
hans segir 4 grönd þá er hann að biðja
um upplýsingar um kónga.
ra
FRÁ stríðslokum og fram á vora
daga, hafa margir mœtir rithöfund-
ar haft tilhneigingu til að skipta
tímaskeiði mannsins á jörðinni í
tvennt: Fyrir og eftir atóm-
sprengju. Samkvæmt þessu rann
örlagadagur mannkynsins upp
þann dag árið 1945, þegar sprengj-
an eyddi Hiroshima. Sá atburður
hafði ógurleg áhrif; hann jók stór-
um á þá bölsýni, sem þó er jafnan
fyrir hendi eftir stórar styrjaldir.
Sú bölsýni endurspeglaðist mjög í
bókmenntum, ekki sízt Ijóðagerð;
dálítið innlegg í sprengjubarlóm-
inn varð um tíma sjálfsagt í verk-
um ungskáldanna.
Svo liðu ár-
i n og austrið
og vestrið
§§ náðu nokkurs
konar jafn-
vœgi gagn-
kvœmra hót-
I H ana: The
situation of
mutual terr-
or, eins og
það hefur ver
ið kallað. Það
hefur verið okkar daglega brauð
síðan. Smátt og smátt hafa jafn-
vel skáldin tekið gleði sína. Þó
ræddi ég nýlega við einn úr hópi
rithöfunda, sem taldi að viðbrögð
manna vœru öll önnur eftir
Sprengjuna; þau vœru miklu
sneggri, sennilega vegna almennr-
ar taugaveiklunar af völdum
þeirrar ógnunar, sem hugsanleg
eyðing heimsbyggðarinnar í einu
vetfangi, hlýtur að vera.
Þessi heimsáhyggja er skáldum
og rithöfundum eiginleg, en ég hef
ekki orðið var við að hún þjakaði
rósemi hins almenna borgara að
ráði. Það má segja, að fólk sé voða-
fréttum vant og tilfinningin fyrir
öryggisleysinu sljóvgast, þegar blöð
og útvarp flytja stanzlaust fréttir
af ofbeldi, sprengjuárásum og alls-
konar ólýsanlegum hörmungum.
Þessi kynslóð hefur verið kölluð
kynslóð óttans, en þar sannast enn,
að sá er eldurinn heitastur, sem á
sjálfum brennur. Það gleymist, að
ótti og öryggisleysi hafa verið
tryggir förunautar mannsins síðan
hann fór að ganga uppréttur; síð-
an hann fann upp eldinn og hjólið
og varð herra jarðarinnar eins og
það er kallað. Á tímum Spregjunn-
ar getum við lifað í þeirri von, að
henni verði ekki beitt; sá sem hef-
ur árásina á jafnt á hœttu að farast
og hinn, sem á er skotið. Sá
möguleiki, að geðveikur einváldur
eins og Hitler komist yfir kjarn-
orkuvopn er þó vissulega uggvekj-
andi.
En mœttum við einnig minnast
þess, að fyrr hefur ástandið verið
ótryggt. Varla hefur fólk tekið
óteljandi drepsóttum með einberu
áhyggjuleysi fyrr á öldum. Þegar
Svarti dauði geisaði virtist engin
vörn til; ekki einu sinni að selja sál
sína djöflinum. Hvernig œtli fram-
tíðin hafi litið út í augum þess
fólks, sem bjó í löndunum umhverf
is Miðjarðarhaf nokkru fyrir Krists
burð. Þá voru Rómverjar sjálf
Bomban; þá máttu menn eiga von
á að fá að þræla í hlekkjum eftir
að her Rómverja hafði heimsótt
byggðir þeirra. Hvernig œtli það
hafi verið að ferðast um Evrópu á
miðöldum, þegar rœningjar og þorp
arar sátu um varnarlaust fólk?
Hvernig œtli það hafi verið að búa
á Englandsströndum á Víkingaöld
og þessir grenjandi berserkir úr
austri yfirvofandi á hverri stund.
Eða ef við lítum ögn nœr: Hvar
var öryggi íslendingsins, sem setti
á guð og gaddinn og svalt, þegar
hart var í ári? Og hvar var öryggi
eftirlifandi Vestmannaeyinga árið
1927, þegar Tyrkir höfðu verið þar
á ferð? Ætli sá eðlilegi ótti, að
Tyrkir kynnu að koma aftur hafi
ekki þrátt fyrir allt verið áleitnari,
en ótti okkar við atómsprengjuna.
Ekki var hœgt að vísa því máli til
mannréttindadómstóls Sameinuðu
þjóðanna né yfirhöfuð nein leið til
að rœða það við samningaborð. Sá
möguleiki að ná sambandi við óvin
inn við samningaborðið hlýtur að
teljast stórkostlegur. Að vísu finnst
okkur stundum, að seint og hœgt
gangi að semja, en möguleikinn er
hlunnindi okkar, sem lifum á þess-
ari öld.
Gísli Sigurðsson.