Lesbók Morgunblaðsins - 03.10.1971, Blaðsíða 3

Nína Björk Arnadóttir
TIL
LIÐINNAR
VINÁTTU
Ég gat ekki skilið ég ætti ekki afturkvæmt þangað
undarlegt var hversu sólin brenndi mig
og dagarnir höfðu fangað mig fyrr en ég vissi
og fengið mig í þennan dans við tímann og sig.
Húsið sem þú bjóst í
þarna stóð ég á kvöldin
blístraði hátt og hvellt
þú hlóst í glugganum
spékopparnir í kinnum þínum
augun þín.
Og næturnar
við sváfum á háaloftinu
undir súðinni manstu
hvísluðum í myrkrinu
héldumst í hendur
sofnuðum undir morgun
við hvísluðum í myrkrinu
dýrmætustu leyndarmálunum.
Að Guð vildi gefa mér af miskunn sinni
eina nótt með þér á háaloftinu
hvíslandi og hönd þína í minni
Tíminn
gróf gleymsku í vitund þína
sár
í mína.
en tíminn gróf gleymsku í vitund þína
sár í mína
sár svo opið í sólinni.
aukið hraðann í allt að 100 kin
á klst.
Hinn gnnffandi vegfarandi,
sem á Köngu sinni er í liung-
nni þönkum, getnr verið svo
niðiu-sokkinn í Imgsanir sínar,
að hann cr óvart kominn út á
aklirantina, án þess að athuga
uin aðsteð.jandi hættur. Við-
hriigð hans eru óútreiknan-
leg. Aðeins lítilf.jörlegt högg
getur orsakað óralangra Ieg-u.
Þess vegna er það skylda þin
að hugsa um öryggi allra. Að
l*i’í er börnin varðar er ábyrgð
þín miklu meiri. Smábörn hai'a
tillineigingii til að slíta sig
laus frá þeim, er eiga að gæta
þeirra og þjóta út á götnna.
Stálpuð hörn gleyma stund og
stað í leikgleði sinni eða á reið-
hjólinn. Iíina reg’lu hef ég haft
á ökumannsferli mínuni, og
hún er sú, að sjái ég hörn á
eða við vegi, færi ég fótinn aí'
bensíngjöfiiml yl'ir á hemlaiet-
itinn til að vera viðbúinn hinu
versta.
I>essi einfalda regla, gefur
þér e.t.v. sekúndubrots for-
skot ef nauðhemlun er nauð-
synleg og getur bjargað dýr-
mætu lííi.
Er við sitjiim undir stýri, ráð
um við yfir afli, sem getur
caldiö fóiki, sem við ekki
þckkjum, ólýsanlegri sorg og
þjáningum. Við getum limlest
og drepið, gert börn munaðar-
laus eða foreldri barnlaus, og
valdið tjóni og sorg, sem eng-
in trygging getnr bætt. Iætta
þarf ekki að henda þig, en
hvað sjáiim við ekki daglega i
fréttnm sjónvarps og blaða.
Sem betur fer eru þúsundir
ökumanna, sem aldrei lenda í
óhappi á löngum ökumanns-
ferli.
I>að eru þeir, sem gei*a sér
ljóst, að um leið og hraðatak-
mör.kin eru In-otin, eða aðiöi'-
unarmerkin ekki virt, ern þeir
að vanvirða verkfræðiiigana
sem vegina gerðu, og umferðar
sérfræðingana sem reyndu ]>á
og merktu og lögregluna, sem
séð hefur fórnarlömb þessa
virðingarleysis.
Bezta tryggingin fyrir full-
komnu öryggi er að hafa vak-
andi athygli alla tíð. en þó
jafnframt að fylgjast með öðr-
um, og hvernig þú fellur bezt
inn í umferðina. Með timanum
öðlast þú eins konar sjötta
skilningarvit, sem segir þér,
hvað aðrir ökumenn ætlast fyr
ir, áður en þeir framkvæma,
þannig, að þú ert viðbúinn að
gera viðeigandi ráðstafanir til
að afstýra slysi.
Ifvað veldur því, að
menn setjast undir stýri, þrátt
fyrir ailar þessar ha>ttur, sem
tvynast á hverju götuhorni?
Við því muntu fljótt fá svar.
Að aka bifreið veitir gleði og
frelsistllfinningu.
Ég öfunda þig af eftirvænt-
ingunni, sem alltaf fylgir
fyrstu ferðinni, augnablikinu,
er þú í fyrsta sinn sezt undir
stýri, snýrð kveikjuláslyklin-
um og suðið í vélinni berst þér
til eyrna, setur í fyrsta gang-
hraðastig, lyftir fætinum var-
lega af tengslafetlinum og ek-
iii' í öllii þími veldi út í óviss-
una.
Og undursamlegast at öllu
er, að þesssi tilfinning hverfur
aldrei; ég hef hana enn, þó að
ég hafi ekið i 25 ár.
Ég Y'ildi óska, að ]*ú ættir
eftir að öðlast sönm gleði, ham-
ingju og frjálsra>ðl og ég hef
notið, um ókoniin ár.
I>inn pabbi.
3. október 1971 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 3