Lesbók Morgunblaðsins - 10.09.1972, Blaðsíða 16

KROSSGÁTA
LESBÓKAR Lausn r a r JSf gf
MORGUNBLABSINS SBÖUSÍU krossgátu
ki SKil.R fÁlM- rtR. K£R <- fXfiii- jgr- öfcúR. £f)D- ■ PUá* Lfáfl UfiT- n r>/ Ke?p U(K ■ föR- IM ó'hd- UP pV” H *V> 1 Kióf- hhpi
\ KLMe i P A R. \ P 0“ T 1 H 5 L A' T u R ;vi*c o'
X \r A A t R HEV HflF T A á> A 6/EW HhTtl 4> A' L A SUR- ertsi 1 L © 1
■ ,1 fe A r t © á IÁ f u R ■ Þ T A L tew- iKTT r Æ T
'f ý/ ý noMB- Á': ■R A M MAWR 1+ Æ L A R HVEt- ím K R" I N (X L A gorofl £ T
ÍKJUÚ 5 E L C t R N t R 'lo Tfl A © JflK E R 1 N 0 \ Kvmi cTET )W£>I N “k N 1
1 L T A R ÓHR- cm<- OR. A T A R 1 L L A N VoVilR S AOflR v' S>~ U Á J
táV- OÐI L r Á í> i r-.'V.nt' K h S A R Æ r u ■'tll. Á V A N 1 Tir- It-L U KTVO'
MSS- IÞN L Á T 1 W N L'eifV t, A K U R wvirvr. Á1 fe Æ L 1 SflM- HLT. N F R r
i M fuTTi Á 1 L 1 ÚtftAK A 4 A R fsífí A S !, N w Titúí F R ) é
Á KftöH s T u © A B FUál L U U u ||K(!»ÍH T á t> J) A R N N
L-Ý 0' V E' N T U. L £ u Nl —* s T A Ð i/flfl'- 0Rf> <«» 5 Ö N N A
liÁR' l.lÐ S K B 1 N A N Tfl R Æ M A g’gAJ L Æ R 1 N u KoN- flST N Á
fítfV | uk 4 A N flúKi Á F T R 0’ A R R Uí Cl L A £> “ i
settust inn í kliefann og stöm-
uðu fram erindinu á mjög bjag
aðri þýzku eða ensku. Hvort
þeir skildu eitthvað af þv'i sem
við sögðum, sikal ósagt látið.
En það voru dregin upp nokk-
ur kort af Noregi, og það var
brosað og kinkað koíli. Einn
sagði frá því, að hann hefði
verið í Finnmörk á stríðsárun-
um og langaði að vita, hvernig
ástandið vœri þar nú. Hann
kvað sig oft hafa langað heim.
Og allir komu þeir með utaná-
skrift sína, í von Um að fá bréf
frá Noregi, en það var sann-
arfega ekki svo auðvelt að
þýða allar utanáskriftirnar,
sem að sjálfsö'gðu voru skrif-
aðar á rússnesku.
1 næsta klefa voru nokkur
smáböm, og það var ekki sáð-
ur þreytandi fyrir þau að ferð-
ast en hina fullorðnu. Og svo
var það dag einn, þegar við
höfðum farið framhjá miitjóna-
borginni Novosibirsk, fór ég í
boitaleik við börnin. Og brátt
komu fleiri í spilið, og boltinn
þeyttist fram og aftur inini í
fjórða vagni Síbariuhraðlestar
innar þennan nístingskailda
vetrardag. Svona miarga þœgi-
lega menn og þ'Vlililkt umhverfi
finnur maður hvorki i Dofra-
hraðlestinni eða með Ber'gien-
brautinni.
Ýmisliegt er sérstætt um
Síberíuihraðlestina; eitt af því
varðar tímann! Eftir því sem
lestin færist fengra og lengra til
austurs breytist tímatalið sí-
fellt. Á hverjum degi er far-
ið yfir þá temgdarbauiga, sem
afmarka stiumdaskiptinguina og
maður verðuir hálifruiglaður,
þvi að það er Moskvutíminn
sem ávallt er ráðamdl með lest-
inni. Þegar lestin kemiuir til
Austur-Síberíu eða hinna fjar-
lægu Austurlanda, má reikna
með þvi að eta miðdagsmatinn
að næturlagi og morgunverð að
k'/ö’di, og þessa reynnslu er
ekki að fá með öðrum lesitum.
Ekki er svo mik'ð að sjá úr
gluigigumium. Það er sfcógur eða
marflöt víðlendi alla leið.
Öðru hvoru gægist íram
áhaildasfcúr rétt við brautina,
og fyrir utan hanm stendux
venjuLega karL eða kona með
grænt flagg í hendi til m'erkis
um að brautin sé í lagii. Sjald-
an er farið framihjá vsgum. 1
svona firnakulda eru aðeins ör
fáir bílar á 'ferð. Lamgt er á
milli viðkomuistaða. Oft er ekið
tímunuim saman án þess að
mema staðar.
Ein á sjáf-tfri bra'Uitmni er mik
ið að gera aflan sólarhrimigim'n.
Um hima tvíspora járn-
braut um Síberiu fara eimkum
vöruiflutn'ngavagnar, og það
er eina leiðin, sem þeii- eiiga
kost á. Flugvélarnar valida
ekki flutninig'unum nexna að
mjög litlu leyti. Þvi verður
maðui' oft vottur að því, að
risalangar vöruiflutningafest-
ir renma hjá. Tuittuigiu og fimm
milljón'r manna eru háðar
þessuim fluitningatasfcjuim, og
því er þessii jánnbrau'tarliögn
Lofuð meira en noklkur önniur.
Þegar þetta er skrifað, eru þær
Dona eða Mamma lí’ktega ein-
hvers staðar á leiðinni milli
Moskvu og Vladivostiofc að hita
upp samóviarinn eða stjana v'.ð
farþegana. Því veturintn er
kaldur, og þá þurfa menn
teisins við, að því er reynsla
min vottar, til þess að halda
viatrarkuLdanum frá sér.
Harmleikurinn
við
Sandy River
Framhald af bls. 7.
sýkt eins og allt annað. hér og
þau verður að eyðileggja hvort
som er,“ sagði læknirinn.
Þeir Iiófust fljótt handa við
þetta öhugnanlega starí. Þeir
hlupii með bagga af loðfelduni
og lientu þeim inn i kofana og
tjöldin þar til vörugeymslan
var nærri tóm. Þeir helltu olíu
yfir skinnin, gólfin og líkin og
kveiktu í ölhi saman. Þeir
þustu kofa úr kofa, tjald úr
tjaldi og fóru siðast í hiua
miklu vörugeymslu og skildu
eftir sig snarkandi eidslóða.
Sleðahundarnir hnipruðu sig
saman í útjaðri þorpsins og
ýlfruðu þegar eldslogarnir
teygðu sig hærra og hærra.
Mennirnir þrír liorfðu á þar til
þeir voru vissir um að ekkert
stæði eftir af hinu gæfuiausa
þorpi í Sandy River. Síðan
hiupu þeir að sleðanum og
flýðu skelfinguna, sem þeir
höfðu orðið vitni að.
„Muss“, skipaði Ramsay
hiirkulega og liundarnir
iilýddu, fegnir að yfirgefa
þennan feigðarstað. Brakið í
æstum eldinum rak þá áfram
niður götuna, niður á vatns-
hakkann og út á víðátt-
ur vatnsins. Mennirnir horfðu
um öxl á svarta reykjarbólstr-
ana, sem stigu upp yfir trjá-
toppana, bálför 200 inanna.
Sandy Iiiver var liorfin uiu ei-
lifð.
ÍJtgefandi; H.f, Árvakur, Reykjavík
Kramkv.stJ,: llaraldur Svelnsson
Rltstjórar: Matthías Johannesscn
Eyjólfur KonráS Jónsson
AðstoSarritstj.: Styrmlr Gunnarsson
RltstJ.fltr.: Gfsli SlgurSsson
AuRlýslngar: Árnl GarSar Krlstinsson
Rltstjórn: ASalstrætl 6. Síml 10100