Lesbók Morgunblaðsins - 30.12.1973, Blaðsíða 11

*♦»***♦«*♦*. %*•***■
••
"NIN TEIKN
OG SKRIFA
Hér er sungið úr jólabókinni. Teiknarinn heitir
Iris Jónsdóttir, er 10 ára og á heima á Brekku-
stfg 1, Sandgeröi.
agan af litlu
dósinni
Einu sinni var lítil dós, sem
st svo mikið af því hún
varð alltaf að vera lokuð inni í
p. Einu sinni sagði dósin:
Það er sko ekkert gaman að
vera alltaf lokuð hérna inni,
enda eru hinar dósirnar alltaf
að stríða mér. En þegar hún
hafði sleppt orðinu opnaðist
skápurinn og inn kom hönd,
sem tók dósina og hellti úr
henni öllu sem í henni var og
lét svo dósina upp á hilluna. Þá
sagði dósin: Það er svo gott að
vera búin að komast út úr
ská pnum.
Svava Bjarnadóttir, 9 ára.
Linda Björk Harðardóttir, Hólabraut 7, Hafnarfirði er aðeins 7 ára.
Hún sendir þessa fallegu teikningu og segir: Ég sendi þessa mvnd af
lítilli telpu, hún er sofandi f rúminu sfnu og bangsinn liggur á gólfinu.
Engiliinn vakiryfir litlu telpunni og passar hana á jólanótt.
Asa, Rósa og Gógó fá
hér með birtar af sér
þessar ffnu myndir,
en teiknarinn er 7 ára
og heitir Helga
Daníelsdóttir.
Hér erum við komin í
kirkju og teiknarinn
er 7 ára: Una Margrét
Jónsdóttir, Ljósvalla-
götu 32 í Reykjavík.
Systurnar
Einu sinni voru fátæk hjón.
Þau áttu tvö böm, 12 ára
stúlku og aðra fimm ára. Eldri
dóttirin var fjarska óánægð og
óþekk við foreldra sína, en
systur sinni var hún samt
fjarskalega góð. Yngri systirin
var aftur á móti gott barn. Nú
voru að koma jól og samt lá
jafnvel ennþá ver á eldri systur-
inni en venjulega. Leiksystkin
hennar höfðu nefnilega sagt
henni að hún fengi líklega
enga jólagjöf vegna þess að
foreldrar hennar væru svo
fátæk að þau hefði ekki efni á
að gefa nema eina jólagjöf og
hana fengi yngri systirin af því
a ð hún væri alltaf þæg og góð.
Svo þegar aðfangadagur
rann upp lokaði eldri systirin
sig inni í herbergi og grenjað
frekjulega og hugsaði ekkert
fallegt. Um kvöldið þegarjólin
svo gengu í garð voru tveir
litlir, en fallegir jólapakkar
undir litla gervijólatrénu. En það
sá ekki eldri systirin, af því að
hún vildi ekki koma út úr her-
berginu. Yngri systirin kom og
kyssti foreldra sina og fékk
pakkann sinn. Hún fór með
hann inn til sín. Svo kom hún
fram aftur og lét hann aftur
undir litla tréð. Hún var búin að
skipta um merkimiða. Svo fór
hún og kallaði á eldri systur
sína: „Systir mín góð, komdu
fram. Þú átt tvær jólagjafir
undir fallega jólatrénu okkar".
Stóra systir varð alveg hissa og
kom fram. Þá sá hún gjafirnar.
Hún opnaði pakkana. í öðrum
þeirra var fallegt dúkkuhús
með litlum dúkkum og alls
konar húsgögnum búnum til úr
eldspýtnastokkum. í hinum
pakkanum voru skautar. Mikið
var hún hrifin. En hvað fékkst
þú litla systir spurði hún. Ég
fékk ekki neitt, svaraði litla
systir. Ég er bara ánægð yfir
þvi hvað þú ert glöð.
Þá sagði pabbi þeirra. Litla
systir var svo hrygg yfir hvað
þú varst leið á jólunum að hún
gaf þér sína gjöf.
Þá fór stóra systir að hugsa,
hugsa um hvað hún hafði verið
ósanngjörn og vond. Svo
faðmaði hún pabba sinn,
mömmu sína og litlu systur og
ákvað að vera alltaf góð og
glöð.
Margrét Björk
Jóhannesdóttir,
Hraunbæ 86, Reykjavík.