Lesbók Morgunblaðsins - 13.06.1976, Qupperneq 16

Guös
miskunn
Framhald af bls. 12
inn fyrstan i vetri, sem var, hefði
Sigurður Snorrason dauður fund-
izt i læk nokkrum, sem rennur i
austur af Miðfellslandi í Strand-
arhrepp og Þverárþingi, og höfðu
sex menn, sem viðstaddir voru og
hann upp úr læknum tóku, svo
sína sögn svarið, að líkami Sigurð-
ar heitins Snorrasonar hafi verið
harðstirnaður, hans augu, nasir
og munnur til lukt, höfuðið staðið
keiprétt og óvenjulega stirt."
(Alþingisbækur íslands, VIII.
bindi, bls. 33, ár 1684.)
„Birt voru f lögréttunni þau
skjöl sem gerð höfðu verið um
mál hans á Kjalardal haustið á
undan. í sýslumannsdómi þessum
úr Þverárþingi, sem Jón Hregg-
viðsson hafði skotið til lögmanns-
dóms á Alþfngi, hafði sakbornfng-
ur verið dæmdur frá lffi, og var
dómurinn bygður á særi sex
manna, kirkjugestanna frá Saur-
bæ, sem skoðað höfðu Sigurð
Snorrason dauðan f læknum
sunnudaginn fyrstan í vetri.
Höfðu menn þessir svarið sfna
sögu í þá veru að Iíkami höðulsins
hefði verið harðstirnaður er þeir
komu að honum f læk þeim sem
rennur f austur af Miðfellslandi f
Strandarhreppi í Þverárþfngi,
augu, nasir og munnur tillukt, en
höfuð staðið upp keiprétt og und-
arlega stirt." (tslandsklukkan,
bls. 94—95).
'IMþUsííþ GALLVASKI!
flsii iKur útlendingahersveitinni
FARNIR?
HVAÐMEIN■
ARÐUMAOUi
FAfU TJALDIÐ íFORUMPYTT
VIÐ JERÐLÍM AÐ NA ÞE/M/
ENHVAÐUM
TJALDIÐ
~£KKARjs
ÉCr ME/NA FARN-
/R MEÐ OLLUM FAR-
ANGRI,CVOEKKI
I^SÉST TANOUR '
HÆ!HÆ!Bf6-\
\BWÍélÐ EFTIROKKUR.
OFIDOKKURAÐ
NERAMEDJ
FERÐ/NN/ MIDAR JEL 'AFRAM íNOTA
LE&UM AFÖNGUM....
HVBRSLAGS..???
HVER LEYFIR YKKURAOKLÆO -
Sgr HVUNNDAOSFÖruMZ
EN ÞAE> ER MIKLU LErr) ( 06 LANbTUM'
ARA ÓGLtOUGRA A EÖNGy \KUEDILEGRA,
UNN/.
III.
„Framar auglýsist, að téður Sig-
urður og Jón Hreggviðsson hafi
kvöldinu áður en Sigurður um
morguninn dauður fannst tveir
einir út í myrkrið annan veg en
aðrir menn riðið. . . Kom svo heim
til Galtarholts þá sömu nótt ríð-
andi færleik Sigurðar, með hettu
hans á höfði...“. (Alþingisbækur
Islands, VIII. bindi, bls. 33—34.)
„Enn var auglýst særi monsér
Síverts Magnússen að morðkvöld-
ið f mvrkri hefðu þeir Jón Hregg-
viðsson og Sigurður Snorrason
riðið annan veg en samferðamenn
þeirra frá Galtarholti. Loks stað-
festist að Jón Hreggviðsson hefði
vakið upp að Galtarholti er skamt
lifði nætur, rfðandi færleik Sig-
urðar Snorrasonar, með hettu
hans á höfði." (tslandsklukkan,
bls. 95.)
IV.
„Siðan hafa 12 tilnefndir menn
sina samvisku með öðrum fleiri
þingmönnum auglýst, að sannbe-
vísanleg mannaverk megi heita
um tillukt skilningarvit á Sigurði,
og það verk eftir áður sögðum
líkindum Jóni Hreggviðssyni
framar öðrum eignandi. Þar eftir
voru... 12 menn tilnefndir að
sanna hyggju sína með eiði. ..“.
(Alþingisbækur Islands, VIII.
bindi, bls. 34.)
„Tólf menn höfðu verið til-
nefndir á Kjalardalsþfngi að
/JARÐMADUR! \
HVAR ERAÐ F/NNfi
AÐALB/EKISTÖD ,
pT/ENDINGA-
\ySVEITARM
LOKS KOMA ÞE/R T/L MASSIUU MIDSTÖÐ
A FR ÍKUSIG L /N&A NNA....
itfer-
HVERJIR.
FARAÞAR?

EG ER HUNDRADSHBFDINGI
KLUMPUS KRUMPUS MED
MENN MÍNA ÚRHEILULEG-
10, SL/TNA SKÓNR VV OG s
SPRUNGNA HJÓLBARDA^
'^UVR.
rtut-fanrii: II.f. Vrvakur. Rcykjavfk
Framkv ,s|j, llaralritir Svrinsson
Rilsljórar Maltlilas Johaniirssrn
St> rmir (iuunarsson
Rilslj.fllr : t.ísli Siuurflsson
Aui’lysinuar: Arni tiarðar Krislinsson
Rilsljórn. Aóalslra-li fí. Sími 10100
sanna sína hyggju með eiði hvort
Jón Hreggviósson væri sekur eða
saklaus í dauða Sigurðar Snorra-
sonar, og var sá eiður með þeim
atkvæðum að eiðamenn töldu til-
lukt skilníngarvit Sigurðar
Snorrasonar sannbevfsanlegt
mannaverk og Jóni Hreggviðs-
syni framar öðrum eignandi."
(Islandsklukkan, bls. 95—96.)
V.
„Eftir því frekasta prófi og bé-
vísningum... sem af trúverðug-
um mönnum auglýsist um marg-
vislega vonda og illmannlega
kynning Jóns Hreggviðssonar, er
samþykkileg ályktun og dömur
lögmanns og lögréttunnar... að
heilags anda náð til kallaðri, að
téður Jón Hreggviðsson sé sann-
prófaður morðingi og banamaður
Sigurðar heitins Snorrasonar.. .“
(Alþingisbækur íslands, VIII.
bindi, bls. 34—35, ár 1684).
„Eftir frckasta prófi og bevfsn-
ínum, sagði f dóminum, og af þvf
sem trúverðugir menn höfðu aug-
lýst um margskonar illmannlega
kynníngu Jóns Ilreggviðssonar
var það einróma ályktun lög-
manns og lögrettumanna, aö heil-
ags anda náð tilkallaöri, að Jón
Hregviðsson væri sannprófaður
banamaður og morðfngi Sigurðar
heitins Snorrasonar." (tslands-
klukkan, bls. 99.)
A blaðsíðum 96 og 97, í þessum
kafla, er stutt endursögn á at-
burði sem frá er sagt í öðrum
kafla þessarar bókar. Þar sem
tengsl frásagnar annars kafla, af
þessum atburði, við aðrar bækur
hafa verið rakin, þykir ekki
ástæða til að rekja þau einnig hér.
Að lokum verður hér tilfærð
vísa, sem er í snertingu við eina
setningu þessa kafla.
„Þarna fer hann N.N.
Með unga brúði sína,
en ég tölti á eftir
með skótötru mína.“
(Fagrar heyrði ég raddirnar,
Reykjavík 1942, bls. 79.)
„Skyldi ég ekki eiga nóg með
hana skótötru mína útf Kjós,
sagði varðmaðurinn.“ (tslands-
klukkan, bls. 102.)
Allar tilvitnanir í Islandsklukk-
una eru í 1. útgáfu 1943.