Lesbók Morgunblaðsins - 12.09.1976, Blaðsíða 10

Gunnar fékk augastað á stærsta
trénu, sem talið var 75 ára gam-
alt og taldi Hafliði garðyrkju-
stjöri vonlaust að flytja það lif-
andi, enda næðu ræturnar nið-
ur f Suðurgötu. En það var graf-
ið niður með bolnum allt að tvo
metra og tréð sfðan tekið upp
með krana og flutt með miklum
tilfæringum að næturþeli yfir í
Kópavog, þar sem Gunnar
steypti það niður. Nú bregður
steinblómið stórum svíp á garð-
inn og þarf aðeins að fúaverja
það til þess að tryggja þvf
framtfðarvist þarna.
Eitt fyrsta verk þeirra Hildar
og Gunnars f garðsköpuninni,
var að festa kaup á höggmynd
eftir Sigurjón Ólafsson, sem
búin var að standa utan við hús
myndhöggvarans f Laugarnesi
og margir kannast ugglaust við
þaðan. Þessi höggmynd er unn-
in f grástein og heitir „Stúlka
með blóm“. Þetta er eitt af
meiri háttar verkum Sigurjóns
og myndar einskonar miðpunkt
f garðinum.
Ofar f brekkunni eru tveir
aðrir skúlptúrar og höfundur-
inn er enginn annar en Gunnar
Þorleifsson sjálfur. önnur er
að hluta úr trjábol og að hluta
úr kúlum og allskyns tannhjól-
um, sem Gunnar hefur soðið
saman. Hin myndin stendur of-
ar f brekkunni; hún er úr steini
og heitir „Napóleon", — að öll-
um Ifkindum vegna þess að
efsti steinninn myndar
Napóleonshatt. Gömlum kant-
steinum úr götulagningu hafði
verið fleygt í sjóinn f Selsvör
og Gunnar fann þá þar og not-
aði sem efnivið f Napóleon.
Nýjasta vcrk Gunnars á þessu
sviði er enn f vinnslustigi: Sjó-
rekinn bryggjustaur, sem senn
breytist f höggmynd.
„Garðurinn er alltaf f sköp-
un“, segir Gunnar og kveðst
munu halda áfram að bæta í
hann og breyta honum. Um
skipulag lóða almennt sagði
Gunnar, að hann væri á móti
þvf að húsið kæmi f lóðina
miðja. Það ætti að standa alveg
við götuna til þess að garðurinn
gæti myndað samfellda heild f
stað þess að þurfa að slfta hann
_ f sundur f marga parta. „Ég vil
að garðurinn sé fyrir íbúa húss-
ins. Hann má sjást að, en ekki
endilega", sagði Gunnar.
Sumarið 1973 var farið að
vinna að garðinum og sfðan
hefur Gunnar verið óþreytandi
að draga að einkennilega steina
og gamla hluti, sem fara vel þar
sem búið er að koma þeim fyr-
ir. Þar má nefna geysistórt akk-
eri, sem lengi hafði legið og
ryðgað við Viðeyjarsund, ná-
lægt Kletti. Þau Gunnar og
Hildur áttu áður heima við
Rauðalækinn og höfðu oft tekið
eftir akkerinu. Og sfðar, þegar
garðurinn að Fögrubrekku 47
var mótaður, keyptu þau akker-
ið. Einnig getur þar að Ifta
gamla bátavindu, hjólbörur
með blómum, bobbinga af tog-
urum, sem tróna á torfgarði til
hliðar við húsið ásamt með
stóru bjargi úr Selsvör, nýlega
aðfluttu og „hefur sérstaka
náttúru" segir Gunnar.
En það er fleira, scm hefur
sérstaka náttúru f garðinum að
Fögrubrekku 47. Ekki sízt
bjargið stóra, sem kom uppúr
lóðinni. Þar býr að minnsta
kosti ein huldukona og Gunnar
talar um hana með virðingu og
gætni í senn. Reyndar hefur
Gunnar ekki séð hana, „en ég
finn ýmislegt í kringum mig
segir hann.
Láréttir sfmastaurar mynda
stalla I brekkuna og alls stað-
ar er eitthvað forvitnilegt,
sem dregið hefur verið að og
sett upp með natni og tilfinn-
ingu.
Gosbrunnurinn. Skálin, sem
stendur svo fagurlega á stalli
er falleg út af fyrir sig og
fundin t Grindavtk.
Tré- og járnskúlptúr eftir Gunnar Þorleifsson. Verkið
hefur verið steypt niður f garðinum.
Lækurinn, sem hægt er að skrúfa fyrir inni f húsi, fellur f
fossum niður brekkuna.
Á torfgarði á lóðarmörkum standa nokkrir ryðgaðir bobbingar.
AÖ
rœkta
garðinn
sinn