Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1976, Blaðsíða 11

Þegar hluldumaðurinn úr dulheimum gerSist frekari ■ ástartilraunum sínum um heilaga jólanótt, svaraði eyfirska sveitastúlkan:
„Ég sinni aldeilis ekki ástaratlotum þínum." Pennateikning eftir Örlyg Sigurðsson.
grátandi í burtu. En að stundu
liðinni kom inn maður og sett-
ist hjá konunni hýr í viðmóti;
var hún engu síður blíð við
hann og lét hann mótmæla-
laust fá öll þau ástaratlot er
hann vildi. En er þau höfðu
leikið sem þau lysti for hann
burtu, og brátt kom inn kona,
gekk að bóndakonu og tók í
hönd henni og mælti: „Er
þetta ekki hendin sem þú
flengdir börnin mín með og
klappaðir manninum mín-
um?" Gat hin þá ekki borið
það af sér. Mælti þá sú að-
komna: „Það legg ég á að
þessi hönd skal visna og þér
að bana verða. Skalt þú hafa
það fyrir illsku þína." Síðan
fór hún burtu, en konan beið
þess að fólkið kom frá kirkj-
unni. Hafði hún þá fengið
vanheilsu og var hendin orðin
afllaus. Sagði hún þá frá því
er fyrir hana bar um nóttina.
Sagði þá og vinnukonan frá
því er fram við hana kom hina
fyrri jólanótt og sýndi þá fötin
og voru það kvenföt og svo
góð að menn þóttust varla
hafa séð svo góð klæði, og
naut hún þeirra vel og lengi,
en vanheilsa konunnar fór í
vöxt þar til hún dó af því um
síðir.