Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1976, Blaðsíða 6
Ólafur Árnason
Les daglega
í sálmabókinni
Jólamat-
urinn er
eins og
eldra fólk
átti að
venjast
A Ilrafnislu verður fyrsl fyrir
svörum forslöðukona vistdeildar,
Jóhanna Sigmarsdóttir
„Jólin eru undirbúin hór Ifkt
og á öðrum heimilum, með hrein-
gerningum og jólaskreytingum
bæði á sameiginlegu vistrými og
inni á herbergjum vistfólksins.
Reynt er að hafa jólamatinn líkan
því, sem eldra fólk á að venjast,
t.d. er á jóladag haft hangikjöt og
seinna súkkulaði og rjómatertur.
ftg hef ekki verið hér á aðfanga-
dagskvöld en bæði þá og á jóladag
borða forstjórinn og fjölskylda
hans með vistfólkinu.
Helgistund hefst kl. 4 á að-
fangadag og eftir að henni lýkur
er sameiginlegt borðhald fyrir
alla, sem hafa fótavist. Slðar um
kvöldið er svo borið fram súkku-
laði og kökur. Að visu skreppa
margir heim til barna sinna ein-
hvern jóladaginn en koma venju-
lega fljótt aftur, finnst að hér sé
þeirra heimili. Þetta skiptist á
dagana, sumir fara burtu einn
daginn en aðrir hinn, svo hér er
aldrei mjög fámennt um jólin.
Hér koma oft gestir, sjálfboða-
liðar, sem skemmta með kórsöng
o.fl. Skólabörn hafa komið og
sýnt helgileiki. Þetta eykur á
hátíðahaldið. Mjög auðvelt er að
komast i jólaskap með gamla
fólkinu; það tekur jólin á annan
og alvarlegri hátt en þeir sem
yngri eru. Hér eru allir prúðbún-
ir á jólunum og konurnar eru
flestar á fslenskum búningi".
Rætt við Olaf Árnason
Ólafur Arnason er vistmaður á
Hrafnistu og býr á herbergi 317 á
C-gangi. Hann er að leggja kapal
sér til dægrastyttingar, þegar ég
Ift inn til hans.
— Hvernig tekst þér að halda
jólin hátfðleg á svona stóru heim-
ili?
„Það er vandalítið, hér er jafn
hátfðlegt og hvar annarstaðar á
jólum. Margir fara eitthvað f
burfu en ég hef alltaf haft þann
„Heims um ból helg eru
jól“, hljómar um heims-
byggðina þegar jólatíð
gengur i garð. Þótt hinn
upphaflegi boðskapur hafi
máðst í ysi samtímans,
vekja þessi tíðindi ætíð
táknræn viðbrögð f hugum
manna.
Með þeim upphefst sú
stökkbreyting, sem gerir
vart við sig ár eftir ár í
háttum fólks og daglegu
lffi, að minnsta kosti f hin-
um svokölluðu nægtaþjóð-
félögum. Ártfð einkennist
af kaupsýslukapphlaupi,
almennri yfirvinnu og
hverskonar þjónustu
ásamt kaupmætti, sem
engin taknörk virðast sett.
En ósnortin af þessu
annríki er hin aldna kyn-
slóð, er býr á dvalarheimil-
um fyrir þá aldurshópa,
sem komnir eru af viður-
kenndum starfsaldri. Þar
halda heimamenn rósemi
sinni, en starfsfólkið und-
irbýr jólahald engu að sfð-
ur; jólin ganga þar ekki
hjá garði fremur en annar-
staðar.
En hvernig fer jólahald
fram á svo fjölmennum
heimilum? Og hvernig
eyðir vistfólkið hátfðisdög-
unum?
sið að fara aldrei neitt út af minu
heimili á jólakvöld né jóladag.
Þeim sið hef ég haldið hér“.
— Hvað hefurðu fyrir stafni á
þessum dögum?
,4ólahátfðin byrjar með helgi-
stund á aðfangadag. Sfðan er jóla-
matur borinn fram. Eftir það fer
hver inn til sfn eða staldrar við
frammi. Eg fer venjulega inn til
mfn og les“.
— Hvað lestu?
„Eg les f sálmabókinni, en það
geri ég á hverjum degi. Ég byrja
alla daga með þvf að lesa morgun-
bænina f sálmabókinni og sfðan
morgunsálmana. Á kvöldin les ég
svo kvöldsálmana".
Ólafur tekur fram sálmabók og
sýnir mér sálmana, sem hann les
á kvöldin. Einn þeirra hefst á
þessum orðum: „Sá ljósi dagur
liðinn er.“ Bókin er svo snjáð og
slitin, að sumstaðar er eyða f blöð-
in inn á miðja spássfu.
Á jóladag fer Ólafur til messu á
Norðurbrún 1, en þar eru guðs-
þjónustur á hverjum helgidegi. A
annan f jólum er hann tilbúinn að
fara f heimsóknir til vina og
vandamanna.
„Helst fer ég til fósturdóttur
minnar og hennar fjölskyldu. Þau
mundu vilja að ég væri hjá þeim
alla jóladagana en vita að ég vil
ekki fara að heiman. En annars
fer ég þangað oft eða þau koma
hingað til mfn“.
Ólafur er borgfirðingur að ætt,
fæddur að Stóru Býlu, skammt
frá Akranesi árið 1887. Hann
stundaði lengi sjómennsku en
vann sfðustu 19 árin hjá Bæjarút-
gerð Reykjavfkur. Hann var bú-
settur f Reykjavfk en missti konu
sfna fyrir 15 árum.
— Nokkrar skemmtilegar
minningar frá þfnum bernskujól-
um?
„Nei, ég á engar minnsngar frá
jólahaldi f minni bernsku. Eg ólst
upp hingað og þangað og engar
slfkar minningar náðu að festast f
minnf'*.
— Ef til vill á fastheidni þfn við
heimili þitt á jólum rót sfna að
rekjatil þess?
„Má vel vera“, segir Ólafur um
leið og ég kveð og óska honum
gleðilegra komandi jóla.
(Jr jólafagnaði á Hrafnistu.