Lesbók Morgunblaðsins - 24.01.1981, Blaðsíða 13

Enda þótt pýramídinn mikli standi nú einn, bendir margt til þess að
upphaflega hafi hann verið hluti af samstæðu, sem leit út eins og teikningin
sýnir og höfundurinn telur að hafi verið eftirlíking af geimstöö. Til
samanburðar er skipulagsteikning af geimstööinni á Canaveraihöföa í
Florida.
feiknarlegri sanduppfyllingu og frumstæöum kranabúnaöi beitt til að raöa
steinunum í hleðsluna. Sandurinn var síðan færður á brott.
Verktækni Forn-Egypta við aö koma risastyttu á stall birtist í fornum
egypzkum myndum: Styttunni er lyft lítið eitt meö tréfleyg og síðan fyllt undir
með sandi.
halda, að einmitt þetta sé ábending um,
aö Fornegyptar heföu veriö svo „þróað-
ir“, aö þeir gátu séð í almyrkri eða að
þeir hefðu líka átt Ijóstæki, bera aðeins
vott um vanþekkingu þeirra á sviöinu,
nema sé þá um raunverulegt svindl að
ræða, í þeim tilgangi einum að græöa á
barnalegu fólki, sem þráir dularfullt efni.
En pýramídinn sjálfur var ekki nema
hluti af risastórri byggingarsamstæöu
(sjá mynd), þar sem hver hluti hafði sínu
hlutverki aö gegna.
Tilgangur
pýramídanna
E.S. Edwards skrifar: „Pýramídatext-
arnir skýra frá himinfari konunganna
þjótandi eftir Ijósgeislum. í kafla 508
þessara texta segir til dæmis: Ég hef
stigið meðfram þessum geislum þínum
eins og væri bryggja undir fótum
mínum, sem ég fer eftir upp til móður
minnar, hins lifandi Uræus í Auga
Ras...
Ziggúrat-byggingar, líkt og pýramíd-
arnir, voru skýrðar meö sérstökum
athöfnum. Ziggúrat-inn hjá Sippar, til
dæmis, var skýrður „Höll Stigahússins
Til Ljósheima" — nafn, sem sýnir
glöggt, að þetta mannvirki var álitið
tengiliður milli himnanna og jarðarinn-
ar...“
Egyptar einir virðast hafa trúað, að
stjörnur væru dvalarstaðir guðanna, á
meöan allar hinar þjóðirnar tilbáöu þær
sem lifandi guði. Þær færðu þeim fórnir.
Hvað kom Egyptum einum til aö halda,
aö æðri verur byggju á öðrum hnöttum?
Og hvernig gátu greindir menn látiö sér
detta í hug, að unnt væri að ná til hinna
himinháu stjarna með því aöeins að
klifra upp á pýramída? En pýramída-
textarnir eru afar skýrir að þessu leyti:
þeir fjalla um „Ka-myndina“. Hvað er
hún? Orðið sjálft sýnir í letrum umlykj-
andi afl sem dvelst í „umbúð" eða
„búningi".
í rauninni var sú trú meðal prestanna,
að „Ka-ið“ væri einhvers konar lifandi
skuggamynd af mannverunni, en jafn
raunveruleg og efnisleg og hún sjálf
stödd í annarri vídd og þar af leiöandi
óaðgengileg í öðru tímarúmi. Sumir
textar segja frá því, hvernig Horus gat
veriö til í mörgum tímum á sama
augnablikinu. Á svipaðan hátt þýtur
„Ka-ið“ um geiminn gegnum fjölda
himinhvolfa meö eigin tíma og rúm „á
meðan hann ríður Ijósinu" ... Höfðu þá
Fornegyptar kynnst afstæðiskenning-
unni? Vissu þeir um lögmái Ijóshraða?
Vitanlega ekki, en eitthvað um ævaforn-
an vísdóm hlýtur að hafa síast gegnum
meövitund þeirra.
Babelmenn ætluöu sér einnig aö
komast til stjarnanna. Fyrst Ritningar
fjalla um sama fyrirbæriö, gefst tækifæri
til að rannsaka leyndarmálið, sem hvílir
á þessum mannvirkjum. En ef leitaö er
aö skýringum um Babel-atburöi, má
geta þess, að fyrsta skrefiö í áttina að
sannleikanum, er að leita umfram allt í
Ritningunum sjálfum. Þar aö auki eru
„dullyklar Tórunnar" fáanlegir í nær
óþekktum bindum, Zohar að nafni (1).
Hin sjö bindi varðveittust gegnum
aldirnar meöal fárra manna í leynifélagi
Qabbalista. Það sem þessar eldgömlu
bækur hafa aö segja, er svo ótrúlegt, aö
mér þykir nauösynlegt, að láta tilvitnanir
liggja fyrir. En um Babel segir í Bók
Jesaja:
Spádómur um Babel
„Sjeol-heimur er allur í uppnámi:
hann er gagntekinn hræöslu við fréttina
um komu þína. Hinir „læknar“ sjálfir
hafa mótmælt komu þinni. Höfðingjar
Jaröarinnar risu úr sætum sínum og
sama gerðu einvaldar yfir þeim inn-
fæddu. Allir svöruöu kalli þínu og senda
þér þessa orðsendingu: ''Einnig þú
varöst lostinn hinum banvæna sjúkdómi
okkar. Þessvegna varst þú sendur burt
til okkar og þú ætlar núna að stjórna og
skipa okkur. Ó, hvað þú hefur hrapað
langt í burtu, út frá Ijósmögnuöu
himnum, þú afkvæmi Svarta Hnattar, þú
varst geröur útlægur og það er á Jörðu
niöri sem þú veröur að iðka veikburða
stjórn þína: meðal Jarðbúa. Þú sem
hugsaöir með sjálfum þér: út frá himin-
hvolfum vil ég komast, handan stjörnu-
kerfis EL skal ég ná, þar sem ég mun
stofna mitt eigiö ríki og sitja viö mitt
eigið þing á hinum leynilega enda
stjörnuþokunnar. Ég skal ná lengra en
endimörk stjörnuhópsins, þar sem ég
mun ná aftur til Adamah hinnar háu...“
(IV—4) 1-9.
Það er röng túlkun að halda, að Sjeol
hafi verið nokkurs konar dvalarstaður
dáinna manna. Allt bendir til þess, að
þessi staður sé raunverulegur en ekki á
Jörðu niöri. í þessum útdrætti kemur vel
í Ijós, að Sjeol-heimur er fjarri því aö
vera byggöur eintómum sálum. Þessi
freki höfðingi var gerður útlægur úr
raunverulegum heimi. Nærvera hans olli
þó uppnámi og gremju hvarvetna sem
hún opinberaöi sig. Þessi útilegumaður
varö að lokum að setjast að á Jörðu
niðri, lifa þar... og deyja þar. Hvergi er
minnst á „himnaríki“ sem er ekki til í
gyðingdómi. En þessi spádómur inni-
heldur auk þess áhugaverða vísbend-
ingu um hinn dularfulla sjúkdóm, sem
átti eftir aö ganga frá þessum manni
eins og hinum „læknunum“.
í Tórunni segir: „en afkvæmi EL-
veranna vandi komu sína til dætra
Adams og fæddu þeim börn. Þau voru
merkar verur, komnar úr öðrum heimi,
en kvaldar innst inni af ólæknandi
sjúkdómi...“ (VI—5). Þessar verur, sem
hröpuöu niöur á Jörðu, voru samkvæmt
því kallaðar „hinir hröpuðu“ (nefilim).
Hinir hröpuöu
Viö skulum nú athuga hvað leynirit
Zohar hefur um „hina hröpuöu" aö
segja:
„... eins og áður var sagt, lét
Hinn Alráðandi þá hrapa út
fyrir hið efra heilaga svæði. En
ef þig langar að vita hvernig
þeir gátu lifað af í heiminum
þar niöri.. . taktu þá vel eftir:
Það var sagt, aö þeir líktust
samt okkur mönnunum að
útliti og gerð. En þú spyrö þó,
hvernig gátu þeir andað?
Sjáðu nú til, við höfum heyrt,
að þeir geta ekki andað nema
þeim fáu lofttegundum, sem
þeir þarfnast. Um leið og þeir
birtust í andrúmslofti þessa
heims okkar, voru þeir líkir
okkur að útliti. Þeim tókst aö
lifa um nokkurt skeið, en þeir
gátu ekki lengur farið úr „bún-
ingum“ sínum.. .“
Um þennan „búning“ fáum við annars
staöar að vita meira:
„... úr þessu efni er búningur
smíðaður sem hafður er við
stjórnarathafnir í helgidómi.
Hinn voldugi Mikael íklæöist
ávallt þessari þyngdaryfirhöfn,
þegar hann stígur inn á bann-
svæöi helgidómsins til aö taka
að sér stjórnunarframkvæmd-
ir. Hann fer aldrei inn án þess
q L cl l<;x <.c<;l æIl <;uugæq accL,,‘
CSLtL LiÆL^n LUtL CLNtO CXCÆtQ'CU<dcc
cC^cQ <\CC!U TLCcD'LCÆÁU CcLLL CUtÆCÍL
L>50 U Æ£<; XcL c C 4 L ÁUUCfflO'U'Lc XCILL fl
XCÍLL r.UO C L55 c 0 <;5?Cir.ca CUCCcU 5UfflcO'
u<iiÁ<; XcL cC<;l <;uudcca ciu uíl<;ö'lulc
,, ccl Q5tc!LL æugc<; udcu c<dLLÆ ffi<;qá<;u5 LX0
(clxæcu cl; )