Lesbók Morgunblaðsins - 25.04.1981, Blaðsíða 15
/V!Ð HÖfUM 'OÐK-
71 ] UM HNÓPPUM AP,
Z/‘7 uMcnnA
HNEPPfí, STEINPHKU/A
-AH FlNNfl ÚLflM' 2
V RtK!
yHCÍ5BCNDI MtNN, .
NPAKKUS KRUMPt
BUS VlLL UTSKýP-
INGARfl ÞESSUM...
Mannlíf á
St. Kildu
irnir klifu og sigu björg, en konur og börn
tóku viö fengnum og geröu að honum.
Smám saman urðu eyjaskeggjar háöir
innflutningi á vörum, sem þeir höföu kynnzt
meö heimsóknum feröamanna og þeir
komu einnig meö peninga. Og hversu
velviljaöir sem gestirnir voru, fór ekki hjá
þvi, aö þeir flyttu meö sér þaö, sem þeir
sízt vildu — sjúkdóma, sem einangrunin
hafði varið íbúana gegn. Gagnvart þeim
voru þeir berskjaldaöir, þannig að jafnvel
venjulegt kvef gat oröiö banvænt. Og þrátt
fyrir sáralitlar samgöngur barst bólusótt til
Sankti Kildu áriö 1724 og geröi mikinn
usla.
Brottflutningur fólks hófst að sjálfsögöu
löngu áður en hinir síðustu 36 íbúar
kvöddu eyjuna sína fyrir hálfri öld. Nú er
talið, aö á lífi séu aöeins um 20 manns af
hinum upprunalegu íbúum Sankti Kildu, og
þeir eru dreiföir um Skotland, England og
víöar. En 12 þeirra munu hafa tekið þátt í
för til Sankti Kildu 29. ágút sl. er þess var
minnzt, að hálf öld var liðin, frá því er hiö
forna samfélag leið undir lok. Þeir fóru
ásamt friðunarsinnum og póstmönnum á
litlu varðskipi, en á Sankti Kildu voru
stimpluö sérstök umslög af þessu tilefni.
En þessir feröamenn komu ekki að
mannlausri eyjunni, því að þar er löngu
haflð nýtt mannlíf alls óskylt því, sem þar
var lifað um aldir langt frá öörum þjóöum.
Á Hirtu, stærstu eyjunni, hefur verið
ratsjárstöð síðan 1957, og þar hafast nú
viö að jafnaði um 30 manns og búa aö
sjálfsögðu við öll nútíma þægindi. Þeir
tilheyra brezka hernum.
En um sumartímann eru þarna miklu
fleiri, sem koma til aö njóta náttúrufegurð-
arinnar og vinna að friöunarmálum, en
náttúruverndarsamtök hafa fengið eyna aö
verulegu leyti friölýsta, og endurreist hafa
verið kot og hjallar, leifar byggðar, sem
nútímamenn fá ekki skiliö, hvernig þrifizt
gat í þúsund ár.
LIFI VERKFÆRA L EIGAN-,m) ^HJÁtP/ OSS ^
'L/yjÚpPI! Þfl Ð BRU
ItSjgKF;---—stmgMSmM* ■—SlBROTfl-
WwltukaldÆ QUID ?
VILLTll HALDA
ÞÉRSAMAN?
ÞÖGNf
Gunnar
Sverrisson
Vorkraftur
Vorgáttir náttúrunnar
leysa klakabönd
á grundvöllum,
ilmur vorhelgi
úr læöing
leysist,
sem úr álögum . . .
Vorgáttir náttúrunnar
leysa klakabönd,
börn jaröar
syngja aö nýju
sinn grósku óö,
meö þökk, í lotning . . .
Vorgáttir náttúrunnar
ómótstæöilegar
ígerandi sinni,
og klakabönd
á grundvöllum,
á undanhaldi.
páskar
1981
Tímans niöur; eitt andartak
fyrir löngu:
kom fjöldi
komu spámenn
kom kanversk kona
kom tímans barn.
Umdeilanlegur, læknaði,
bar sinn kross
kom:
kraftur augnabliks,
söngur eilíföar,
upprisuvaldur
fór, lifir,
fagnaðarstef
hins sannfærða fjölda
ápáskum.
Ó, þú tímans fljót,
ef börn þín, andartak
að nýju,
heyröu fjallræöuna
af munni hans ..
allt sem hann sagöi,
kenndi,
heyrt sem af segulbandi,
tímans elfu,
hve hamingjusamt
mundi það verða
og fyllilega sannfært.
~7—7^') / (>HIKK?
>>
M - 1
ÁSTRÍKUR OG GULLSIGÐIN
•r*