Lesbók Morgunblaðsins - 01.08.1981, Blaðsíða 15
I
Hér hittast tveir góðir úr dönsku leikhúsi: Dirch Passer, sem þarna var í hlutverki sínu
í „Frænku Charleys“ og Poul Reumert. Myndin var tekin 1959.
Alltaf hrókur alls fagnaðar — hér er Dirch Passer með móður sinni.
sem þér hafið gert fyrir mig og mína.
En drottningin tók þessu bara vel.
Dirch gleymdi því heldur aldrei, þegar
Axel prins kom að horfa á revíu, sem
hann lék í hjá Stig Lommer, og þaö þó
aö hirðsorg ríkti, þegar prinsinn kom.
Hann hefur víst haldið, að revían væri
leiöinleg, sagöi Dirch.
Dirch var mjög umhyggjusamur fjöl-
skyldufaöir og hugsaöi einstaklega vel
um yngstu dóttur sína, Jósefínu. Ég
hitti hann oft í Dyrehaven, þegar hann
hjólaði syngjandi glaður um og reiddi
Jósefínu. Einu sinni mætti ég honum
einum og þar sem hann var niðurdreq-
inn á aö sjá, spurði ég: „Er eitthvaö aö
þér?“ Hann geröi sér upp bros og
svaraði: „Já, barþjónninn minn skilur
mig ekki.“ Þegar ég brosti ekki einu
sinni, sagöi hann glottandi: „Svo þú
kunnir hann þennan!“
Hann treysti mér í hvívetna, líka
þegar um gamla brandara var að
ræöa. Þegar ég hitti hann hálfum
mánuöi fyrir lát hans í Pilestræde,
spuröi hann mig álits á endaoröum í
grein, sem hann var aö fara aö skila.
„Þessi brandari gengi nú ekki í revíu,“
sagöi ég. „Ekki það?“ sagöi hann,
„það gerir ekkert til. Hann er nógu
góöur til síns brúks. Ég sel Billed-
Bladet hann.“ (|.J. þýddi)
Elisabet Jökulsdóttir
KVENNABARÁTTA
Konunnar niörí Amason
skera af sér annaö brjóstiö
til aö geta skotiö af boga
Viö stritumst viö aö sitja
viö sama keip
Heimtum sömu laun
til aö fá sömu kaun
Heimtum sömu störf og sömu kjör
sömu, sömu, sömu hvaö . . .
í staö þess aö spyrja
Ef viö ætlum aö sætta okkur viö
sömu störf, laun og kjör
þá er viö því aö þúast
aö áöuren reagan er allur
aö áðuren öldin er önnur
þá eins og konurnar niöur viö fljót
Amason, þá
skjótum viö af boga
til aö geta skorið af okkur annaö brjóstiö
SONUR MINN
Sonur minn
er fagurlega limaöur
meö fagra fótleggi
og stælt brjóst
Sonur minn
er fagurlega eygöur
og spurjandi eru augu hans
svipur hans sterkur
og íhugull
eöa stríöinn
eftir því sem viö á
eftir því sem ég ekki alltaf veit
Sonur minn
svo blíölyndur
og enginn getur staöist kossa hans
Sonur minn
meö sínar þreifandi hendur
og spyrjandi augu
hann býöur deginum byrginn
AÐ LIFA LÍFINU
ég verö auövitaö aö lifa mínu lífi
svo ég geti lifaö einhverju lífi fyrir þig
svo ég hafi af einhverju aö taka
til aö gefa þér
til aö geta aftur gefiö mér
öryggi um aö ég sé eitthvaö
sé eitthvaö fyrir þér
sé eitthvaö fyrir mig
þannig fórna ég mér fyrir falskt öryggi
til þess eins aö þurfa ekki
aö horfast í augu viö augun í myrkrinu
15