Lesbók Morgunblaðsins - 21.01.1984, Side 8

Ivar Silis
í UMSÁTRI
ÍSBJARNA
Ólundarlegi indíáninn, sem afhenti mér
rauða bakpokann minn á flugstöðinni í
Churchill, var einhentur. Þó að ég hefði
aldrei séð manninn áður, flaug mér strax í
hug, að þetta gæti ekki verið neinn annar
en John Spence, loðdýraveiðimaðurinn.
Ég hafði heyrt sögur af honum áður frá
Bjarndýr að róta í sorpinu í Churchill.
öðrum veiðimanni, honum gamla Caribou.
Fyrir nokkrum árum hafði ég kynnzt
Caribou á leiðindaknæpu í Suöur-Kanada.
Yfir ölglösunum hafði hann sagt mér frá
sínu langa veiðimannalífi í Churchill,
þorpi á vesturströnd Hundsonflóa. Reynd-
ar hét hann alls ekki Caribou. Það var
viðurnefni hans. Það merkir „hreindýr", og
það hafði hann fengið þegar á unga aldri.
Á þeim tímum héldu endalausir hópar
hreindýra fram hjá kofa hans, og hann gat
dundað við að skjóta þau út um gluggann
hjá sér.
Það var einmitt um það leyti, sem ólánið
henti John. Þegar hann var að huga að
nokkrum bjóragildrum í skóginum, réðst
ísbjörn að honum aftan frá. fsbjörninn
náði að sníða af honum annan handlegg-
inn í einu höggi, áður en vesalings maður-
inn gat náð í exina sína — bezta vin skóg-
armannsins — og rekið skepnuna á flótta
eftir nokkur vel úti látin högg.
Mánaðardvöl í Churchill
Endurminningarnar gerðu Caribou
hugsi, og hann bætti við, um leið og hann
horfði á flöskustútana fjarrænu augna-
ráði:
— En, hugsaðu þér það, maður, hvað
tímarnir hafa breytzt. Nú eru hreindýrin
horfin frá Churchill. í staðinn er þar urm-
ull af ísbjörnum. í mínu ungdæmi urðum
við að þræða ísbjarnarspor dögum saman
á hundasleðum og þóttumst góðir, ef við
náðum bangsa. En núna, núorðið kjaga
þeir á hverju hausti inn í bæinn, elta
vaktavinnumenn milli húsa á næturnar,
leita matar á haugunum og brjótast inn í
híbýli fólks.
Auðvitað hlustar maður á sögur á bör-
um með öllum hugsanlegum fyrirvara. En
frásögn Caribous vakti þó forvitni mína.
Ég gat ekki gleymt henni og mig fýsti að
fara í heimsókn til Churchill. Var eitthvað
til í því, sem Caribou hafði sagt? Og loks-
ins kom að því. í fyrrhaust var ég svo
Hér logar.
7 | |