Lesbók Morgunblaðsins - 28.11.1987, Qupperneq 16

Kyór-
M +
cú«im
flKV££>-
U«
$l/£Ð
IbiCUfZ
$£F |
HEIM5KU
Ltc.
HEC&UH
KW<ZL-
Dr'f?!
óNrtkr-
IfJM
4ií>T(q
4UÍ?
L'/KT-
RÐ l
A F
flUL-
fl«.
KftK

Rqdd
Sr/Mt-
U£
IKoíítu
FÉlqg,
Broop-
u«. +
Kevfi
£ld-
STÆ-pi
Rl-Ðfl
SJdí?
fíklft
ElHS
5/-ÆK1
1

LEC.H
3o«.s.
KMfTite.
OElSl-q
Burt
n l
dLoní
0$K-
flí>l
KlM t>
SUIKUL
Bíflsrut?
þwKLrtU
'íl
1/lÐtíf?
flR
AMDLirio
PfHIVCR
^.1 V _
rpLíisTtf
\croKu(i
IMfJ
KlUi-P-
Uíl
LTÚkrl
Z-QSfl
5Í.I1RK
RÐI
fflLSWI
FR-
KuMN
ATTfl
nafn
RsRist
HER-
06«A
K
ftoklD
|tU
EHKTfl
LJoS-
RErtfl

'.
Höfub
6öA4
flPTUR
£ROI
H&mfí
KSÁblR
NflFN
I HU 51
foMN
£INKe«M
ISJTHFlK
6£l-
TRK-
BNM
Ceeinin
ÍNlífl -
o«Ð
Plant
RN
&roK-
5TAFUH
FUULS
F r?evc
HÆÐ
PeiL 'fl
S7
UfllfOMfl
I
HÆ
í>-
|R
U.
i/eififlg
PiCftl
ÞJflKAR
&TRLK-
AR
pfe’rr-
UIT.
l/ÉWSLíl
MEWN
íætth
SK mt>
ÍLEIpl/p
HftíflN
S flNJ -
r£Mt
I M 6.
MflBK-
L£-/iR
fATÍfl
C.OTT
5flrn -
TeNC-
ItJC^
Fí.« M-
5 iri
lKiei--r-
/MKrte-
F**IÐ
KoLSKfl
Hífl TT-
fflNI
rot.-
F£0t UM
4£ffl
IHIWDP
fli>l
f/BFMHkTr
Míflifl
JÍN HflRfl

IKEmst
r«í.tT
TutiCL
KviEN —
NflrM
ÚUFA
SKVi-P-
MgMN|
vex
LeuuM
ÉIHIN6.

SJoR

nsKui?

H/rvu k/ -
LlfHMDI
nuu<?i>u«.
£Llfl?fl
/LflT
L-/M
SKrtrr-
uR
HTEK
PLILUR,
KgSl?
^ftWóft
V/EI?VC-
F/tí?l
fr>tfl>ft
PpEKKT
U«.
fiftLrft
írtMrtN

P£A/ -
iWíifll?
rtrtNlR
v
flUMUP
5Ör?W
1?£MÚ
1«.
STdi?
Úr sagna-
banka Leifs
Sveinssonar
Þjófur handsamadur
Það bar til á Amtmannsstíg 2, að húseigandi, Ellen Sighvatsson, hélt
matarveislu eitt laugardagskveld. Einn gestanna fór að kveldverði lokn-
um að ganga öma sinna og sem hann situr á saleminu verður honum
litið út um gluggann og sér þá, að maður einn er að stela hjólkoppum
af bíl hans. Hann bregður hart við og út úr húsinu með allt á hælun-
um, nær þjófnum og síðan komu aðrir matargestir honum til hjálpar.
Ellen hringir þegar á lögreglustöðina og biður að senda menn á Amt-
mannsstíg þegar f stað. Varðstjóri taldi öll tormerki á því að senda
bíl, þeir væru allir í útköllum. Þá segir Ellen: „Ég ved ikke hvað lengi
þeir geta setið á tjófnum."
Opnuð leið að Klaustri
Þann 1. júlí 1934 var vígð brúin yfír Markarfljót og hófust þá áætlun-
arferðir frá Reykjavík til Kirkjubæjarklausturs. Kunningi Þorgeirs í
Gufunesi var að lýsa þessu fyrir Þorgeiri og lauk máli sínu þannig:
Og þetta er nú meiri vegurinn. Já, svarar Þorgein „Annars næði hann
ekki alla leið.“
16